দশৰথৰ গৃহত নাৰায়ণৰ অংশৰ স্থিত

ৰামায়ণ বৃত্তান্ত
  1. আদিকাণ্ড - প্ৰথম অধ্যায়
  2. ৰামায়ণ বৃত্তান্ত - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২
  3. ৰাক্ষসৰ কথা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৯
  4. সূৰ্যবংশৰ বিৱৰণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১০
  5. দশৰথৰ বিবাহ - কৌশল্যা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১২
  6. দশৰথৰ বিবাহ - কৈকেয়ী - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১২
  7. দশৰথৰ বিবাহ - সুমিত্ৰা আৰু অন্যান্য ৰাণী - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫
  8. শনিৰ দৃষ্টি - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৭
  9. শনিৰ বৰ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২০
  10. সিন্ধু মুনি বধ আৰু অভিশাপ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২২
  11. দশৰথৰ বৰ : কৈকেয়ীক - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৬
  12. অপুত্ৰক দশৰথৰ চিন্তা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৭
  13. ঋষ্যশৃঙ্গৰ কাহিনী - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৮
  14. ঋষ্যশৃঙ্গৰ উপস্থিতিত যজ্ঞ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩২
  15. দশৰথৰ গৃহত নাৰায়ণৰ অংশৰ স্থিত - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৪
  16. পায়স ভক্ষণ আৰু সন্তান জন্ম - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪০
  17. জনকৰ ঘৰত সীতাৰ জন্ম - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৬
  18. গুহক চণ্ডাল - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৭
  19. ৰাক্ষস বধৰ উদ্দেশ্যে ৰাম - লক্ষণৰ আনয়ন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৫০
  20. ৰাম - লক্ষণ আৰু বিশ্বামিত্ৰ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৫২
  21. তাৰকা ৰাক্ষসীক বধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৫৪
  22. মাৰীচ বধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৫৬
  23. সীতা স্বয়ম্বৰলৈ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৫৮
  24. কান্যকুজ্বৰ বিৱৰণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৬৩
  25. উনপঞ্চাশত বায়ুৰ উত্পত্তি - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৬৪
  26. অহল্যাৰ শাপ - মুক্তি - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৬৫
  27. ৰামৰ হৰধনু ভঙ্গ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৭০
  28. স্বয়ম্বৰত যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৭৫
  29. দশৰথক আনিবলৈ কটকী প্ৰেৰণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৮০
  30. চাৰি ভাইৰ বিবাহ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৮২
  31. ৰাম - পৰশুৰাম সংঘৰ্ষ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৮৫
  32. অযোধ্যাকাণ্ড - দ্বিতীয় অধ্যায়
  33. ৰামচন্দ্ৰৰ অযোধ্যালৈ আগমন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৯২
  34. ৰামচন্দ্ৰক যুৱৰাজ পতাৰ প্ৰস্তাৱ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৯৩
  35. ৰামচন্দ্ৰৰ অভিষেকৰ আয়োজন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৯৪
  36. মন্থৰাৰ কুমন্ত্ৰণা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৯৬
  37. কৈকেয়ীয়ে বৰ বিচাৰে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৯৭
  38. দশৰথৰ মনত দুখ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৯০২
  39. কৈকেয়ীয়ে ৰামক বৰৰ কথা কয় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১০৪
  40. ৰাম বনলৈ যাবলৈ ওলায় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১০৪
  41. লক্ষণৰ ক্ৰোধ আৰু ৰামৰ প্ৰবোধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১০৬
  42. বনবাসৰ কথা সীতাক জনায় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১১০
  43. লক্ষণো বনলৈ ওলায় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১১৪
  44. ৰামচন্দ্ৰৰ বিদায় - প্ৰাৰ্থনা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১১৫
  45. ৰামচন্দ্ৰৰ বাকলি বস্ত্ৰ পৰিধাণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১১৭
  46. ৰাম - লক্ষণ - সীতাৰ বনবাস গমন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১১৯
  47. ৰামচন্দ্ৰই প্ৰজাক শান্ত্বনা দিয়ে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১২২
  48. ৰামচন্দ্ৰ - গুহক সাক্ষাত্ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১২৩
  49. মন্ত্ৰী সুনম্তক বিদায় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১২৪
  50. ভৰদ্বাজ মুনিৰ আশ্ৰমত প্ৰৱেশ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১২৫
  51. দশৰথৰ মৃত্যু -গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৩১
  52. ৰাণীসকলৰ বিলাপ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৩৩
  53. কৌশল্যাই কৈকেয়ীক ভৰ্ত্সনা কৰে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৩৪
  54. ভৰতক মতাই আনে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৩৫
  55. ভৰতৰ খং - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৩৭
  56. কুঁজীৰ বিলাই - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৩৯
  57. কৌশল্যা আৰু ভৰতৰ কথা-বতৰা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৪০
  58. দশৰথ ৰজাৰ প্ৰেতকাৰ্য্য - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৪১
  59. ৰামক মাতি আনিবলৈ দিহা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৪৩
  60. ৰামক বিচাৰি ভৰতৰ যাত্ৰা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৪৪
  61. ভৰত-গুহৰ মিলন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৪৬
  62. গুহকৰ সাহায্য দান - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৪৯
  63. ভৰদ্বাজ মুনিৰ অতিথি সত্কাৰ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫০
  64. চিত্ৰকূটত ৰাম - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫১
  65. ভৰতে ৰামক লগ পায় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫৩
  66. দশৰথৰ মৃত্যুৰ বাতৰিত শোক-প্ৰকাশ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫৩
  67. ৰামৰ পিণ্ড দান - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫৫
  68. ঋষি আৰু মাতৃসকলৰ লগত ৰামৰ সাক্ষাত্ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫৫
  69. ৰামৰ খৰম লৈ ভৰতৰ প্ৰত্যাগমন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫৭
  70. সিংহাসনত খৰম স্থাপন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫৮
  71. অৰণ্যকাণ্ড - তৃতীয় অধ্যায়
  72. অত্ৰি ঋষিৰ আশ্ৰমত ৰাম সীতা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৬৯
  73. দণ্ডকাৰণ্যত ৰামৰ প্ৰৱেশ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৬৪
  74. ৰামচন্দ্ৰ - সীতাৰ কথোপকথন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৬৭
  75. ৰামৰ আগত মাণ্ডকৰ্ণি মুনিৰ বৃত্তান্ত - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৬৯
  76. অগস্ত্য মুনিৰ আশ্ৰমত প্ৰৱেশ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৬৯
  77. জটায়ুৰ লগত সাক্ষাত্ আৰু শূৰ্পনখাৰ নাক - কাণ ছেদন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৭১
  78. ৰাক্ষসৰ লগত যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৭৫
  79. খৰ দুষণ বধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৭৬
  80. মাৰীচৰ মৃগৰূপ ধাৰণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৮৭
  81. ৰাৱণৰ তপস্বী বেশ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৮৭
  82. সীতাৰ আগত ৰাৱণৰ আত্ম পৰিচয় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৯১
  83. ৰাৱণৰ গৰ্ব - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৯৪
  84. ৰাৱণে সীতাক হৰণ কৰে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৯৫
  85. ৰামক মাৰিবলৈ ৰাক্ষস নিয়োগ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৯৮
  86. সীতাই ৰাৱণক অভিশাপ দিয়ে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৯৯
  87. সীতাই ৰাৱণক ৰ্ভতসনা কৰে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২০০
  88. সীতাক বিচাৰি নেপাই ৰামৰ আক্ষেপ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২০২
  89. জটায়ুৱে সীতাৰ বাতৰি দিয়ে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২০৩
  90. কৱদ্ধৰ লগত সাক্ষাত্ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২০৫
  91. চম্পা সৰোবৰত ৰাম-লক্ষণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২০৬
  92. কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড - চতুৰ্থ অধ্যায়
  93. ৰামৰ লগত সুগ্ৰীৱৰ মিত্ৰতা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২০৯
  94. ৰামৰ আগত সীতাৰ অলঙ্কাৰ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২১০
  95. বালী বধৰ আয়োজন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২১০
  96. বালী - সুগ্ৰীৱৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২১৪
  97. ৰামে বালীক বধ কৰে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২১৮
  98. বালীয়ে ৰামক তিৰস্কাৰ কৰে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২২১
  99. বালীৰ ভাৰ্য্যা তাৰাৰ বিলাপ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২২৩
  100. তাৰাৰ অভিশাপ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২২৪
  101. সুগ্ৰীৱৰ অভিষেক - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২২৭
  102. সুগ্ৰীৱৰ প্ৰতি ৰামৰ সন্দেহ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২২৮
  103. সুগ্ৰীৱৰ সৈন্য সংগ্ৰহ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৩২
  104. সসৈন্যে সুগ্ৰীৱ উপস্থিত - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৩৩
  105. বালীপুত্ৰ অঙ্গদৰ দ্ধাৰা ৰাক্ষস বধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৩৬
  106. বানৰ সৈন্যৰ স্বয়ংপ্ৰভা সাক্ষাত্ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৩৭
  107. বানৰ সৈন্যৰ সমাবেশ : সাগৰ দৰ্শন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৩৮
  108. জটায়ুৰ মৃত্যুত সম্পাতিৰ শোক - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৪১
  109. সুপাৰ্শ্বই ৰাৱণ আৰু সীতাক দেখে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৪৩
  110. সুন্দৰাকাণ্ড - পঞ্চম অধ্যায়
  111. সাগৰৰ পাৰত বানৰ সৈন্যৰ মন্ত্ৰণা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৪৬
  112. হনুমন্তৰ পৰিচয় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৪৭
  113. হনুমন্তৰ লঙ্কা যাত্ৰা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৪৯
  114. লঙ্কাৰ বিৱৰণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫১
  115. হনুমন্তই সীতাক বিচাৰি পায় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ১৫৬
  116. ৰাৱণৰ কক্ষত সীতা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৫৮
  117. সীতা আৰু হনুমন্তৰ কথোপকথন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৬৩
  118. হনুমন্ত আৰু ৰাক্ষসৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৬৯
  119. হনুমন্ত আৰু জম্বুমালীৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৭০
  120. হনুমন্ত আৰু বিৰুপাক্ষৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৭১
  121. হনুমন্ত আৰু অক্ষকুমাৰৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৭২
  122. ইন্দ্ৰজিত আৰু হনুমন্তৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৭৩
  123. হনুমন্তৰ নেজত জুই আৰু লঙ্কা দাহ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৭৭
  124. হনুমন্তৰ প্ৰত্যাগমন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৮০
  125. বানৰ সৈন্যই মধুফল খায় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৮৪
  126. হনুমন্তই ৰামক সীতাৰ বাতৰি দিয়ে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৮৫
  127. ৰাম-লক্ষণৰ লঙ্কা যাত্ৰা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৮৭
  128. ৰাৱণক বিভীষণৰ সজ উপদেশ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৮৯
  129. ৰাৱণৰ কুমন্ত্ৰণা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৯০
  130. বিভীষণক ৰাৱণৰ পদাঘাত - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৯২
  131. লঙ্কাকাণ্ড - ষষ্ঠ অধ্যায়
  132. ৰামৰ সৈন্যবল সম্পৰ্কে জানিবলৈ ৰাৱণৰ আগ্ৰহ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ২৯৮
  133. ৰাৱণৰ ছলনা আৰু সীতাৰ বেজাৰ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩০৩
  134. ৰাৱণক সজউপদেশ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩০৬
  135. সুবেল পৰ্বতত ৰাম-লক্ষণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩০৮
  136. ৰাম-লক্ষণৰ নাগপাশ মোচন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩১২
  137. ধুম্ৰাক্ষৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৬২১
  138. সেনাপতি ব্ৰজদ্ৰংষ্ট - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩২৩
  139. প্ৰহস্তৰ যুদ্ধযাত্ৰা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩২৫
  140. অনেক ৰাক্ষসৰ যুদ্ধ আৰু পতন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩২৭
  141. ৰাৱণৰ যুদ্ধ যাত্ৰা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩২৮
  142. লক্ষণৰ হাতত ৰাৱণৰ পৰাজয় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩২৯
  143. কুম্ভকৰ্ণৰ যুদ্ধ - যাত্ৰা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৩৫
  144. কুম্ভকৰ্ণৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৩৮
  145. ৰাম-লক্ষণৰ হাতত কুম্ভকৰ্ণৰ পতন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৪৩
  146. অতিকায় ৰাক্ষসৰ যুদ্ধ আৰু পতন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৪৬
  147. ইন্দ্ৰজিতৰ যুদ্ধ : ৰাম-লক্ষণ অচেতন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৫১
  148. হনুমন্তই ঔষধ আনি জীৱন দান দিয়ে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৫৩
  149. বানৰ সৈন্যৰ আক্ৰমণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৫৪
  150. কুম্ভ নিকুম্ভৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৫৬
  151. ইন্দ্ৰজিতৰ পুনৰ যুদ্ধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৫৯
  152. ৰামক বিভীষণৰ প্ৰবোধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৬২
  153. ইন্দ্ৰজিত বধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৬৫
  154. ৰাৱণৰ ক্ৰোধ আৰু সীতাক হত্যা কৰিবলৈ উদ্যত - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৭৩
  155. লক্ষণৰ শক্তিশেল - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৭৯
  156. হনুমন্তৰ গন্ধমাদন আনয়ন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৮৫
  157. গন্ধমাদন পুনৰ থৈ আহে - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৮৮
  158. ৰাম ৰাৱণৰ যুদ্ধ : ৰাৱণ বধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৯০
  159. ৰামৰ আগত সীতাৰ উপস্থিতি - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৩৯৯
  160. সীতাৰ অগ্নি পৰীক্ষা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪০২
  161. ৰামৰ অযোধ্যালৈ যাত্ৰা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪০৭
  162. অযোধ্যাত ৰামৰ প্ৰৱেশ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪১০
  163. ৰামচন্দ্ৰৰ ৰাজ্যাভিষেক - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪১৬
  164. হনুমন্ত প্ৰভৃতিৰ অযোধ্যা ত্যাগ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪১৭
  165. উত্তৰা কাণ্ড - সপ্তম অধ্যায়
  166. সীতাৰ বনবাস - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪২০
  167. বাল্মীকিৰ আশ্ৰমত লৱ-কুশৰ জন্ম - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪২১
  168. ৰামৰ অশ্বমেধ যজ্ঞ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪২২
  169. লৱ-কুশৰ ৰামায়ণ কথন - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪২৭
  170. হনুমন্তৰ জন্ম পৰিচয় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৩৩
  171. লৱ-কুশৰ পৰিচয় - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৩৬
  172. সীতাক আনিবলৈ হনুমন্তক প্ৰেৰণ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৩৭
  173. ৰামৰ ৰাজসভাত সীতা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৪১
  174. সীতাৰ বেজাৰ আৰু পাতাল প্ৰৱেশ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৪২
  175. পৃথিৱীৰ প্ৰতি ৰামৰ ক্ৰোধ - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৪৬
  176. পাতালত সীতা - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৪৭
  177. ভৰতৰ পুত্ৰক ৰাজ্য দান - - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৪৮
  178. ৰামৰ লক্ষণ বৰ্জন - - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৫২
  179. লক্ষণক বিচাৰি ৰামৰ বন যাত্ৰা - - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৫৮
  180. ৰামচন্দ্ৰৰ স্বৰ্গযাত্ৰা - - গ্ৰন্থত সন্নিবিষ্ট পৃষ্ঠা নং ৪৬৪


       ২১ অধ্যায়

    দশৰথৰ গৃহত নাৰায়ণৰ অংশৰ স্থিতি

দুলৰি ।

ৰাজা লঙ্কেশ্বৰে,        উপদ্ৰবৱ কৰে,

       জিনিয়া এ ত্ৰিভুবন ।

বলে পৰাক্ৰমে,        ইতিনি লোকত,

       সম নাহি একো জন ॥১

তাৰ পৰাভৱ,       সহিতে নাপাৰি,

       ত্ৰিদশ দেৱতাগণ ।

বাসৱে সহিত,       একত্ৰে বসিয়া,

       কৰিলন্ত আলোচন ॥২

ৰাৱণত হন্তে,        নাহিক নিস্তাৰ,

       বিনে দেৱ গদাধৰ ।

ব্ৰহ্মায়ে আমাৰ,       মিলাইলা প্ৰমাদ,

       ৰাৱণক দিয়া বৰ ॥৩

ইতিনি লোকত,       ত্ৰিদশ দেৱত,

       ৰাৱণ অবধ্য ভৈল ।

নৰ বানৰত,       হৈব সিতো হত,

       ব্ৰহ্মা বৰ ছিদ্ৰ থৈল ॥৪

পুত্ৰৰ নিমিত্তে,       কৰে মহা যজ্ঞ,

       দশৰথ নৃপবৰ ।

এহি সময়তে,        ঈশ্বৰ বিষ্ণুক,

       পঠাই দিওঁ তান ঘৰ ॥৫

হেন যুক্তি কৰি,       ক্ষীৰোদধি তীৰে,

       গৈলন্ত দেৱতাগণ ।

লক্ষ্মী সমন্বিতে,       ক্ষীৰোদ সাগৰে,

       আছা প্ৰভু নাৰায়ণ ॥৬

অব্যক্ত স্বৰূপে,       আছন্ত ঈশ্বৰ,

       নুহিকে কাৰো গোচৰ ।

জয় জয় হৰি,         বুলি হুলস্থুল,

       কৰে দেৱ নিৰন্তৰ ॥৭

নমো নাৰায়ণ,       জগতকাৰণ,

       সনাতন লক্ষ্মীপতি ।

হুয়োক সদায়,       প্ৰভু কৃপাময়,

       কৰোঁহো পাৱে প্ৰণতি ॥৮

তোমাৰ চৰণে,        আমি দেৱগণে,

       শৰণ লৈলোঁ সম্প্ৰতি ॥

তুমি সি ঈশ্বৰ,        ইটো জগতৰ,

       তুমি বিনে নাহি গতি ।৯

হুয়ো সুপ্ৰসন্ন,       দিয়ো দৰশন,

       গুচোক আমাৰ দুখ ।

ত্ৰিদশ সকলে,        দেখোঁ কৌতূহলে,

       তোমাৰ প্ৰসন্ন মুখ ॥১০

ক্ষীৰ সাগৰৰ,       তীৰ জুৰি সবে,

       হৰিক দেখিব মনে ।

জয় জয় হৰি,       বুলি উচ্চ কৰি,

       ডাকয় দেৱতা গণে ॥১১

দেৱৰ কল্লোল,       জয় জয় বোল,

       শুনিয়া কৃপা মিলিল ।

হুয়া দায়াযুত,       ৰূপ অদভুত,

       দেৱতাক দেখা দিল ॥১২

কোটি এক শশী,        সূৰ্য্যতো কৰিয়া,

       শৰীৰৰ জৌতি বলে ।

আসিল ৰামক,       লাগিল চমক,

       দেখিলা দেৱ সকলে ॥১৩

কৃষ্ণক আকোলি,        ধৰি কৃতাঞ্জলি,

       মাথাৰ উপৰ কৰি ।

কৃষ্ণৰ আগতে,        পৰি দণ্ডবতে,

       ৰৱে জয় জয় হৰি ॥১৪

সুপ্ৰসন্ন বিধি,        ভৈল কাৰ্য্য সিদ্ধি,

        দিলা দেখা নাৰায়ণ ।

শ্ৰীমুখ দেখি,        ভৈলা সবে সুখী,

       যতেক ত্ৰিদশগণ ॥১৫

যেনৰূপে দেখা,        দিলন্ত দেৱক,

       কহিব কাৰ শকতি ।

সৰ্পৰ ফণাত,        চৰণ থাপিয়া,

       আছা ত্ৰিজগত পতি ॥১৬

সৰ্পৰ ফণাত,         মণি জৌতি কৰে,

       অৰুণ চৰণ তলে ।

সুকোমল পদ্ম-       কোষক জিনিয়া,

       চৰণ যুগল জ্বলে ॥১৭

দশো আঙ্গুলিত,         জ্বলে মনোনীত,

        ৰত্নৰ উঢতিচয় ।

চন্দ্ৰৰ জৌতিক,         জিনি আতিশয়,

        নখ মণি প্ৰকাশয় ॥১৮

মণি ৰত্নময়,         নূপুৰ জ্বলয়,

       চৰণ কমল মাজে ।

জঙ্ঘা মনোহৰ,         উৰু কৰিকৰ,

        কটিত কিঙ্কিণি বাজে ॥১৯

পাট ভুনি পীত,         ৰতনে ৰচিত,

       কঙ্কালত কটিবন্ধ ।

জ্বলে মনোহৰ,         নাভী সৰোবৰ,

       উদৰ অতি সুচন্দ ॥২০

হৃদয়ে শ্ৰীবত্স,         দেখি আতি স্বচ্ছ,

        হাৰ গজ মুকুতাৰ ।

ৰত্ন মণিময়,         জ্বলন্তে আছয়,

       জিলিমিলি পেচন্দাৰ ॥২১

আপাদ লম্বিত,         গলে বনমালা,

       ভ্ৰমৰে বেঢ়িয়া ৰঞ্জে ।

কৌস্তুভ মণিৰ,         প্ৰকাশে প্ৰভাত,

        সূৰ্য্যৰ জৌতিক গঞ্জে ॥২২

নীল মোলানৰ,         পাবক নিন্দিয়া,

       শোভে বাহু চাৰি খান ।

সুবলি বলিত,         অজানুলম্বিত,

       দেখিতে অতি সুঠান ॥২৩

সুবৰ্ণৰ তাৰ,         বলয়া কঙ্কণ,

        সুন্দৰ আঙুল পান্তি ।

আতি সুবলিত,        কুৰি আঙুলিত,

       নখচন্দ্ৰ কৰে কান্তি ॥২৪

বাখৰে ৰচিত,         আঙ্গঠি শোভিত,

       কৰে যেন কিশলয় ।

শঙ্খ চক্ৰ গদা,         পদ্ম চাৰি হাতে,

       অনুক্ৰমে প্ৰকাশয় ॥২৫

উশাসতে আতি,         চলন্তে আছয়,

        উদৰত তিনি ৰেখা ।

কষিত সোণাৰ,         ৰেখা যেন উৰে,

       লক্ষ্মী দেবী দিলা দেখা ॥২৬

সিংহবন্ধ স্কন্ধ,         চাৰু কম্বুকণ্ঠ,

        চিবুক আতি সুন্দৰ ।

বন্দুলি পুষ্পকো,         নিন্দি প্ৰকাশয়,

       অৰুণ চাৰু অধৰ ॥২৭

শৰতৰ পূৰ্ণ-        চন্দ্ৰকো গঞ্জিয়া,

        প্ৰকাশে মুখমণ্ডল ।

ঈষত হাসিত,         অমৃত বৰিষে,

        দেখি মিলে কৌতূহল ॥২৮

মুকুতা সাৰি,         জিনি দন্তপান্তি,

        মুখকো আতি ৰঞ্জয় ।

শৰত সুজাত,         প্ৰফুল্ল পদ্মকো,

        নয়নযুগে গঞ্জয় ॥২৯

নাসা তিলফুল,         যেন প্ৰকাশয়,

       সুবালিত ভ্ৰুৰ দুই ।

সুসম কপালে,         তিলক জ্বলয়,

       পূৰ্ণচন্দ্ৰো সম নুই ॥৩০

চাৰু কম্বুকৰ্ণে,         মকৰ কুণ্ডল,

       কৰে আতি জলমল ।

ৰত্নে বিৰচিত,         কিৰীটি শিৰত,

        সূৰ্য্যৰ যেন মণ্ডল ॥৩১

কুটিল কুণ্ডল,        অলকাৰ পংক্তি,

       কান্তি কৰে কপালত ।

প্ৰমত্ত ভ্ৰমৰে,         যেন মধু পান,

        কৰে পৰি কমলত ॥৩২

শিৰৰ উপৰে,         চূড়ামণি জ্বলে,

        সূৰ্য্য যেন মূৰ্ত্তি ধৰি ।

শ্যাম শৰীৰক,         সজল জলদ,

        কদাচিতো নুহি সৰি ॥৩৩

পীত বস্ত্ৰ যেন,         সজল মেঘত,

       বিজুলী ভৈল সুথিৰ ।

কোটি কন্দৰ্পকো,         দৰ্পচূৰ কৰি,

        জ্বলন্তে আছে শৰীৰ ॥৩৪

পদ্মপত্ৰ সম,         দুখানি চৰণ,

       বচন অতি গম্ভীৰ ।

অমৃত কোটিত,         কৰিয়া সন্তোষ,

        সাগৰ কোটি গম্ভীৰ ॥৩৫

কোটি হেমৱন্ত,         গিৰিত কৰিয়া,

        দেখয় অতি সুথিৰ ।

কোটি কোটি মহা,        মহেন্দ্ৰত কৰি,

        শ্ৰী আতি চমত্কাৰ ॥৩৬

হেনয় ৰূপক,         দেখিয়া দেৱৰ,

        আনন্দৰ নাহি পাৰ ॥৩৭

নমো নাৰায়ণ,         দেৱ সনাতন,

        তুমি অনাথৰ নাথ ।

কৰাঁ মোক দায়া,         কৃপা দৃষ্টি চায়া,

        মায়া এৰা জগন্নাথ ॥৩৮

নামৰ আভাস,         মাত্ৰকে তাৰিলা,

        মহাপাপী অজামিল ।

ভক্তৰসে মাত্ৰে,         পুতনাকো মোক্ষ,

        দিলা দেৱ দয়াশীল ॥৩৯

এতেক জানিয়া,         তোমাৰ চৰণে,

       শৰণ কৰিলোঁ সাৰ ।

কেৱলে তোমাৰ,         চৰণ পঙ্কজে,

       থাকোক ৰতি আমাৰ ॥৪০

তোমাৰ ভৃত্যৰ,         ভৃত্যৰ ভৃত্যৰ

       ভৃত্য বুলি ধৰাঁ মোক ।

তেজি আন কাম,         বোলাঁ ৰাম ৰাম,

        যত সামাজিক লোক ॥৪১


২২ অধ্যায়
পদ ।

অনন্তৰে সৰ্পৰ নামিলা নাৰায়ণ ।

দেৱক সমুখে বসিলন্ত পদ্মাসন ॥১

হাতৰ পদ্মক লক্ষ্মী থৈলন্ত কোলাত ।

তাহাৰ উপৰে থাপিলন্ত দুই হাত ॥২

দুই পাদপদ্ম তাতে থাপিলন্ত হৰি ।

স্বামীৰ চৰণে দেবী ধৰিলা সাদৰি ॥৩

লক্ষ্মীৰ হাতৰ শাঁখা জৌতি আতি কৰে ।

প্ৰকাশে চৰণ সেই শাঁখাৰ উপৰে ॥৪

অব্যক্ত ঈশ্বৰ হৰি ভৈলন্ত সাক্ষাত ।

দেখি ব্ৰহ্মা আদি দেৱে কৰি যোৰহাত ॥৫

অৱনত মাথে স্তুতি কৰে দেৱগণ ।

ত্ৰাহি ত্ৰাহি হৰি লৈলোঁ তোমাত শৰণ ॥৬

তুমি বিনে আমাৰ নাহিক আন গতি ।

চৰাচৰ জগতৰ তুমি এক পতি ॥৭

সৃষ্টিৰ আদিতে থাকাঁ তুমিসে কেৱল ।

পুনু স্ৰজিবাক যেবে ভৈলা কৌতূহল ॥৮

কটাক্ষে কৰিয়া প্ৰকৃতিক সচেতন ।

কোটি কোটি ব্ৰহ্মাণ্ড স্ৰজাঁহা নাৰায়ণ ॥৯

অন্তৰ্য্যামীৰূপে তাতে প্ৰবেশিয়া হৰি ।

কৰাঁহা বিহাৰ নানাবিধ ৰূপ ধৰি ॥১০

ব্ৰহ্মাৰূপ ধৰি স্ৰজী ইতিনি ভুবন ।

বিষ্ণুৰূপ ধৰি কৰাঁ সৃষ্টিক পালন ॥১১

ৰুদ্ৰৰূপ ধৰি কৰাঁ আপুনি সংহাৰ ।

এহি মহা মোক্ষ লীলা কৌতুক তোমাৰ ॥১২

মায়াৰ অধীন আমি জীৱ নিৰন্তৰ ।

তুমিসে কেৱল মাত্ৰ মায়াৰ ঈশ্বৰ ॥১৩

মায়ায়ে মোহিত হুয়া আমি জীৱ যত ।

তোমাৰ মূৰ্ত্তিৰ কেহো নজানোহো তত্ত্ব ॥১৪

কেৱলে তোমাৰ পাৱে পশিয়া শৰণ ।

তযু গুণ নাম কৰে শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন ॥১৫

সেহিসে মহন্তে জানে তযু ব্যৱহাৰ ।

মোক্ষকো এৰিয়া ভজে চৰণ তোমাৰ ॥১৬

কোন বেলা কোন ৰূপে কৰাঁ কোন কৰ্ম্ম ।

ব্ৰহ্মায়ো বুজিবে নপাৰন্ত তাৰ মৰ্ম্ম ॥১৭

আন কোনে বুজিবেক তোমাৰ লীলাক ।

বেদে নপাৰন্ত কহি সীমা কৰিবাক ॥১৮

নিত্য নিৰঞ্জন তুমি অনাদি অনন্ত ।

কালমায়াদিৰো তুমি প্ৰভু ভগৱন্ত ॥১৯

অনন্ত বিভূতিপতি মুকুতিদায়ক ।

বেদবিধায়ক এক জগতনায়ক ॥২০

সুখ দুখ দাতা দীন দৰিদ্ৰ বত্সল ।

তুমিসে সমস্তে জগতৰে সুমঙ্গল ॥২১

নিজানন্দ লাভে পূৰ্ণ সত্য সনাতন ।

কাৰণৰো কাৰণ তুমিসে অকাৰণ ॥২২

নাহিকে কাহাতো প্ৰভু প্ৰাৰ্থনা তোমাৰ ।

তুমি পুনু কৰাঁ জগতকে উপকাৰ ॥২৩

সংসাৰত নাহিকে তোমাৰ অবিদিত ।

জগতৰে হিত তুমি চিন্তা প্ৰতিনিত ॥২৪

নলৱয় জীৱে যেবে তোমাত শৰণ ।

তাৱত নেৰাৱে জীৱে উত্পতি মৰণ ॥২৫

নানা পাপ পুণ্য কৰি নানা দেহ ধৰি ।

ফুৰে নানা সুখ দুখ ফল ভোগ কৰি ॥২৬

তুমি অজ নাহি দেৱ জনম তোমাৰ ।

লীলায়ে ধৰাঁহা নানাবিধ অৱতাৰ ॥২৭

মহন্তক পালাঁ ধৰ্ম্মপথ ৰক্ষা কৰি ।

কৰাঁহা বিনাশ দুষ্ট দুৰ্জ্জনক হৰি ॥২৮

তুমি কাল মূৰ্ত্তি সৰ্ব্ব সংহাৰ কাৰণ ।

তুমি চৰাচৰ গুৰু জগত তাৰণ ॥২৯

ধৰ্ম্ম অৰ্থ কাম মোক্ষ দাতা তুমি দেৱ ।

তুমি বিনে সংসাৰত সাৰ নাহি কেৱ ॥৩০

নিজ যোগবলে প্ৰকৃচিৰ গুণ তিনি ।

আপোনাতে আপোনাক স্ৰজাঁহা আপুনি ॥৩১

আপুনি পালাঁহা কৰা আপুনি সংহাৰ ।

আপুনি ঈশ্বৰ তুমি আপুনি সংহাৰ ॥ ৩২

কালৰ হাতত ৰক্ষাকৰ্ত্তা নাহি আন ।

তুমিসে কেবল মাত্ৰ বিশ্ৰামৰ থান ॥৩৩

এক মূৰ্ত্তি নানা মূৰ্ত্তি নানা মূৰ্ত্তি এক ।

তোমাত জগত তুমি তাত ব্যতিৰেক ॥৩৪

তুমি প্ৰাণ মন মুখ চক্ষু কৰ্ণ নাসা ।

তোমাতেসে সকল জগতে বাসা ॥৩৫

অন্তৰ্য্যামী ৰূপে তুমি জগত আধাৰ ।

প্ৰবৰ্ত্তায়া যতেক জীৱৰ ব্যৱহাৰ ॥৩৬

তোমাৰ মুখত চাৰি বেদ উপজিল ।

ব্ৰহ্মা আদি দেৱৰ নিয়ম নিয়োজিল ॥৩৭

তোমাত উপজি বেদে তোমাকেসে কয় ।

মায়ায়ে মোহিত জীৱে তাক নেদেখয় ॥৩৮

নানা কাৰ্য্য কৰ্ম্ম ধৰ্ম্ম কৰয় প্ৰবন্ধি ।

ফুৰি সংসাৰত সেহি কামে হুয়া বন্দী ॥৩৯

সাধুসঙ্গ লৈয়া যাৱে নভজে তোমাক ।

তাৱত নপাৰে কৰ্ম্ম বন্ধ এৰাইবাক ॥৪০

এতেকেসে এক চিত্ত কৰি দেৱগণে ।

তোমাৰ চৰণে আসি পশিলোঁ শৰণে ॥৪১

কৰিয়ো কৰুণা মাত্ৰ এক লেশ মান ।

ত্ৰিদশ দেৱৰ হৌক দুখ পৰিত্ৰাণ ॥৪২

নমো নাৰায়ণ সৰ্ব্বজন অধিপতি ।

নমো দায়াশীল দেৱ অগতিৰ গতি ॥৪৩

নমো দামোদৰ ব্ৰহ্মময় কলেৱৰ ।

নমো বিঘ্নহৰ নমো কৃপাৰ সাগৰ ॥৪৪

নমো নমো ত্ৰিভুবন পতি মহা দেৱ ।

নমো নমো সদা ত্ৰিজগতে কৰে সেৱ ॥৪৫

নমো বাসুদেৱ নমো সৰ্ব্ব ৰূপধৰ ।

প্ৰকৃতিত পৰ নমো নমো যোগেশ্বৰ ॥৪৬

নমো শুদ্ধ বুদ্ধ নিত্য নিৰঞ্জন কায়া ।

হুয়ো সুপ্ৰসন্ন ত্ৰিদশক কৰাঁ দায়া ॥৪৭

নাজানোহো স্তুতি নতি প্ৰণতি তোমাৰ ।.

জয় জয় হৰি হেৰা গোচৰ আমাৰ ॥৪৮

এহিমতে দেৱে স্তুতি কৰিলা বিস্তৰ ।

শুনিয়া সন্তুষ্ট ভৈলা ত্ৰৈলোক্য ঈশ্বৰ ॥৪৯

ত্ৰিদশ দেৱৰ দুখ দেখি বিপৰীত ।

দায়া ৰসে পৰম প্ৰসন্ন ভৈলা চিত ॥৫০

মেঘেৰ গম্ভীৰ ধ্বনি মাতিলা হৰিষে ।

দেৱৰ শৰীৰে যেন অমৃত বৰিষে ॥৫১

হে ব্ৰহ্মা শুনিয়োক বচন আমাৰ ।

কেনে এত বৰ দুঃখ মিলিল তোমাৰ ॥৫২

মিলিল পৰম দুখ তোমাৰ বাসৱ ।

শুনা যম তযু কেনে ভৈল পৰাভৱ ॥৫৩

বৰুণ তোমাৰ নাগপাশ কোলে নিল ।

শুনা সূৰ্য্য তযু তেজ কেমনে হৰিল ॥৫৪

কেনে শশধৰ তুমি ভৈলা কান্তিহীন ।

ধৰ্ম্ম কেনে তোমাৰ শৰীৰ ভৈল ক্ষীণ ॥৫৫

কি শোকে সুথিৰ গতি ভৈলা হুতাশন ।

ভৈলা মন্দগতি তুমি কিমতে পৱন ॥৫৬

কিয় বসুমতী সতী কৰাঁহা বিলাপ ।

কমন দুৰ্জ্জনে দিলে তোমাক সন্তাপ ॥৫৭

সাগৰ সুথিৰ বেগ ভৈলা কি কাৰণ ।

কুবেৰ দৰিদ্ৰ ভৈলা কোনে নিলে ধন ॥৫৮

ষড় ঋতু কিবা হেতু ভৈলা বিপৰ্য্যয় ।

কেমনে বিৰূপ ভৈলা বিদ্যাধৰচয় ॥৫৯

স্বৰহীন গন্ধৰ্ব ভৈলাহা কি কাৰণ ।

কি হেতু কাতৰ ভৈলা নৱগ্ৰহগণ ॥৬০

ভৈলাহা স্বতন্ত্ৰ পূজা এৰি কিবা কাজ ।

কমনে প্ৰমাদ ভৈলা ত্ৰিদশৰ মাজ ॥৬১

কহিয়োক সবে মোত স্বৰূপ বচন ।

তোমাসাৰ বৰ কিবা সাধোঁ প্ৰয়োজন ॥৬২

বিষ্ণুৰ বচন শুনি হৰিষ মিলিল ।

সবে দেৱগণে বৃহস্পতিক বুলিল ॥৬৩

ৰাৱণৰ চৰিত্ৰ কহিয়ো বৃহস্পতি ।

মিলাই আছে জগতৰ যিমত বিপত্তি ॥৬৪

শুনি দেৱ গুৰু ত্ৰিদশৰ বচনক ।

কৃতাঞ্জলি হুয়া চাহি কৃষ্ণ চৰণক ॥৬৫

বুলিবাক লৈলা কৰি সুমধুৰ বাণী ।

শুনিয়োক পৰম ঈশ্বৰ চক্ৰপাণি ॥৬৬

ত্ৰিভুবনে নাহিকে তোমাৰ অবিদিত ।

তথাপিতো তযু আগে কহিবে সুচিত ॥৬৭

তোমাত জনাইলে দুখ হৈবে নিবাৰণ ।

এহি হেতুতেসে যত যত মহাজন ॥৬৮

আপোনাৰ সুখ দুখ তোমাত অৰ্পন্ত ।

সৰ্ব্ব কৰ্ত্তা বুলি মনে তোমাক ভাবন্ত ॥৬৯

এতেকে কহিবোঁ যেনে দেৱৰ দুৰ্গতি ।

বেদ বিশ্বশ্ৰবা পুত্ৰ ৰাৱণ দুৰ্ম্মতি ॥৭০

ৰাক্ষসৰ কুলে নিকষাত জাত ভৈল ।

ঘোৰ তপ কৰিয়া ব্ৰহ্মাত বৰ লৈল ॥৭১

সুৰাসুৰ লোকত অবধ্য কলেৱৰ ।

ত্ৰিভুবন জিনি পীড়া কৰে লঙ্কেশ্বৰ ॥৭২

সি কাৰণে দেৱে দুখ পাৱে বিপৰীত ।

নানা ৰত্ন সাগৰে যোগাৱে প্ৰতি নিত ॥৭৩

পুষ্পক বিমান কাঢ়ি আনি কুবেৰৰ ।

সেহি ৰথে চঢ়ি ফুৰে বীৰ লঙ্কেশ্বৰ ॥৭৪

হুয়া বিপৰ্য্যয় ষড় ঋতু নিৰন্তৰে ।

সঙ্কুচিত ভাৱে ৰাৱণক সেৱা কৰে ॥৭৫

ৰাৱণত হন্তে আতি পায়া পৰাভৱ ।

বিদ্যাধৰী অপেস্বৰী যোগান্ত বাসৱ ॥৭৬

থান মাঞ্জি থাকন্ত পৱন মহাভাগে ।

চন্দ্ৰে ছত্ৰ ধৰি যান্ত ৰাৱণৰ আগে ॥৭৭

নপান্ত কৰিবে যজ্ঞ মুনি নিৰন্তৰে ।

ৰাক্ষসক পঠাই ৰুধিৰ বৃষ্টি কৰে ॥৭৮

ভয়ে নৱগ্ৰহে ভোগ তেজিলেক সৰ্ব্ব ।

নৃত্য গীত কৰি তথা থাকয় গন্ধৰ্ব্ব ॥৭৯

কতেক কহিবোঁ প্ৰভু তোমাৰ আগত ।

কোন দেৱে লাজ নাহি পানে ৰাৱণত ॥৮০

হৰি নিলে ৰাৱণে পাইলেক যাৰ যত ।

কাহাৰো নাহিকে আৰ কাৰ্য্য বিষয়ত ॥৮১

সমস্তৰে সম্পত্তি ৰাৱণে হৰি নিল ।

অধম ৰাক্ষসে দেৱতাক বিড়ম্বিল ॥৮২

নীচ জনে উত্তমক পীড় অধিক ।

আমাৰ উত্তম জন্ম আছো ধিক ধিক ॥৮৩

শুনি বৃহস্পতিৰ বচন দামোদৰ ।

কৃপায় হাসিয়া হৰি দিলন্ত উত্তৰ ॥৮৪

হে বৃহস্পতি কহ কহ ভাল কৰি ।

এহি বুলি পুনু মাতিলন্ত দেৱহৰি ॥৮৫

মোৰ পাৰিষদ বুলি কেহো নজানয় ।

নীচ বুলি আতিশয় গৰিহা কৰয় ॥৮৬

কোটি এক দেৱে ৰাৱণক নোহে সম ।

সেহি ভৈল অধম কোন আছয় উত্তম ॥৮৭

এতেকেসে উচ্চ কৰি হাসিলা ঈশ্বৰে ।

সাগৰৰ উৰ্ম্মিক ঢাকিলা সেহি স্বৰে ॥৮৮

হৰিষ হাসিত শোভা কৰিল বদন ।

মুকুতাৰ জ্যোতি জিনি প্ৰকাশে দশন ॥৮৯

বুলিলন্ত বচন শবদ অনুপাম ।

সেহি শব্দে চাৰি পদে ভৈলা শ্লোক নাম ॥৯০

জানিলোঁহো বৃহস্পতি দুখ তোমাসাৰ ।

ৰাক্ষস ৰাৱণে দুখ দিলেক অপাৰ ॥৯১

নীচ হুয়া উত্তম দেৱক পীড়িলেক ।

অধমৰ পৰাভৱ লভিয়া অনেক ॥৯২

প্ৰজ্বলিত হুয়া আছে ৰাৱণ প্ৰখৰ ।

পৰম আকুল চিত্ত কৰিলা দেৱৰ ॥৯৩

শুক্ৰে সমে উপায় কৰিয়া বলিৰাই ।

পূৰ্ব্বে স্বৰ্গপদ লৈলা ইন্দ্ৰক খেদাই ॥৯৪

সিকালে আপুনি ভৈলোঁ সহায় ইন্দ্ৰৰ ।

বলিক পাতালে নিলোঁ খেদায়া স্বৰ্গৰ ॥৯৫

ইবাৰ ইন্দ্ৰক পীড়া কৰে লঙ্কানাথ ।

অস্ত্ৰে হানি তাহাৰ কাটিবোঁ দশমাথ ॥৯৬

হুয়াছে প্ৰচণ্ড বৰ লভিয়া ব্ৰহ্মাত ।

ত্ৰিদশ দেৱক মোৰ কৰে উত্পাত ॥৯৭

কাটিবোঁহো শিৰ কৰি দাৰুণ প্ৰহাৰ ।

তেবে গুলগুলি মোৰ গুচিব হিয়াৰ ॥৯৮

দশ দিগপালৰ সাধিবোঁ প্ৰতিকাৰ ।

ত্ৰিভুবন লোকক পীড়িল দুৰাচাৰ ॥৯৯

যিহেতু সহিছোঁ উপদ্ৰৱ ৰাৱণৰ ।

শুনা বৃহস্পতি তাৰ স্বৰূপ উত্তৰ ॥১০০

মহাদুখে হৰক আৰাধি লঙ্কেশ্বৰ ।

আপোন ইচ্ছায়ে মাগি লৈয়া আছে বৰ ॥১০১

সুৰাসুৰে জিনিবাক নপাৰয় আনে ।

অজৰ অমৰ মহেশ্বৰ বৰ দানে ॥১০২

ব্ৰহ্মাক আৰাধি সিটে আৰু বৰ লৈল ।

মানুষে মাৰিবে ব্ৰহ্মা বৰ ছিদ্ৰ থৈল ॥১০৩

তাৰ বধ হেতু মানুষত হৈবোঁ জাত ।

দশৰথ ৰাজা সূৰ্য্য বংশত প্ৰখ্যাত ॥১০৪

দেৱতাৰ প্ৰয়োজনে চাৰি ৰূপ ধৰি ।

দশৰথ গৃহে উপজিবোঁ নিষ্ঠ কৰি ॥১০৫

তপস্বীৰ বেশে দেৱকাৰ্য্যক সাধিবোঁ ।

দুৰাচাৰ ৰাৱণক সবংশে বধিবোঁ ॥১০৬

ৰাৱণৰ দশ মাথ কাটিবোঁ উত্সুকে ।

আকাশতে থাকি সবে দেখিবা কৌতুকে ॥১০৭

মোৰ ক্ৰীড়া হেতু দেৱগণ আছা যত ।

ছদ্মৰূপে উতপতি হৈবা বানৰত ॥১০৮

শুনি ত্ৰিদশৰ মহা হৰিষ মিনিল ।

বাজায়া দুন্দভি নৃত্য কৰিবে লাগিল ॥১০৯

মাধৱে বোলন্ত সবে লৈয়ো পৰমাণ ।

দশৰথ নৃপতিৰ যাহাঁ যজ্ঞথান ॥ ১১০

অদ্ভুত পুৰুষ সাজি দিলা নাৰায়ণ ।

হাতে ধৰি পায়স সকলে দেৱগণ ॥১১১

ভৈলোঁ পৰিত্ৰাণ মনে আনন্দ মিলিল ।

হৰিক প্ৰণামি যজ্ঞ থানক চলিল ॥১১২

সেই সময়ত লক্ষ্মী বুলিলন্ত বাণী ।

মোক কিবা আজ্ঞা হয় প্ৰভু চক্ৰপাণি ॥১১৩

দশৰথ গৃহে তুমি হৈবা উতপন ।

আমি কৈত উপজিবোঁ বুলিয়ো বচন ॥১১৪

শুনিয়া কৌতুকে বুলিলন্ত দামোদৰ ।

আছন্ত জনক ৰাজা মিথিলা নগৰ ॥১১৫

আচৰন্ত ৰাজা ঋষি ধৰ্ম্ম নিৰন্তৰে ।

আযোনিকা হুয়া থাকিবাহা তান ঘৰে ॥১১৬

এহি বুলি অন্তৰ্দ্ধান ভৈলা দেৱহৰি ।

দেৱগণে মাধৱৰ আজ্ঞা শিৰে ধৰি ॥১১৭

দশৰথ ৰাজাৰ যজ্ঞৰ থানে গৈলা ।

ব্ৰহ্মা সমন্বিতে সবে আকাশতে ৰৈলা ॥১১৮

কৰে যজ্ঞ নৃপতি পুত্ৰক একচিতে ।

মহা পুষ্প বৃষ্টি আসি ভৈলা আচম্বিতে ॥১১৯

তাক দেখি হৰিষ ভৈলন্ত সৰ্ব্বজন ।

ৰাজাৰ দক্ষিণ বাহু স্পন্দে ঘনে ঘন ॥১২০

দক্ষিণ নয়ন স্পন্দে দক্ষিণ হৃদয় ।

পুত্ৰ হৈব হেন নৃপতিৰ মনে লয় ॥১২১

পৰম আনন্দ ভৈল হৃদয়ত জাত ।

সুগন্ধ চম্পক মালা পিন্ধিয়া মাথাত ॥১২২

অগৰু চন্দন শুক্ল বস্ত্ৰ পিন্ধি গাৱে ।

নানা দ্ৰব্যে দেৱক পূজন্ত সৰ্ব্বভাৱে ॥১২৩

নানা সুমঙ্গল বাদ্য বাজন বাৱয় ।

শুভ হেতু সৰ্ব্বজনে কৰে জয় জয় ॥১২৪

পুত্ৰ মন্ত্ৰ জপ ৰাজা কৰে মনে মন ।

সুমঙ্গল জপন্ত সকল মুনিগণ ॥১২৫

মুখ্য মুখ্য মুনিগণে বহ্নিত হবন্ত ।

পিঙ্গল আকৃতি বহ্নি কুণ্ডত জ্বলন্ত ॥১২৬

অদ্ভুত পুৰুষ হাতে পায়স লৈলন্ত ।

যজ্ঞৰ কুণ্ডৰ গৈয়া ভিতৰ ভৈলন্ত ॥১২৭

আকাশত থাকি ব্ৰহ্মা বুলিলা বচন ।

ৰাজাৰ বাঞ্চিত সিদ্ধি হৈব মুনিগণ ॥১২৮

কৰিয়োক পূৰ্ণাহুতি কুণ্ডৰ বহ্নিত ।

উঠিবেক আতি দিব্য পায়স অমৃত ॥১২৯

পৰম সাদৰে দশৰথে তাঙ্ক নিব ।

মহাদই সমস্তক বিবৰ্ত্তিয়া দিব ॥১৩০

তেবে চাৰি পুত্ৰ হৈব বিষ্ণু অৱতাৰ ।

কৰিবন্ত বংশ সমে ৰাজাক উদ্ধাৰ ॥১৩১

এহি বুলি ব্ৰহ্মা নিজ থানে চলি গৈলা ।

অদ্ভুত শুনিয়া মুনিগণ ৰঙ্গ ভৈলা ॥১৩২

ঋষ্যশৃঙ্গে পূৰ্ণাহুতি বহ্নিত দিলন্ত ।

কুণ্ড মধ্য হন্তে পুৰুষেক উঠিলন্ত ॥১৩৩

সুন্দৰ আকৃতি আতি বিষ্ণু সমসৰ ।

দিব্য বস্ত্ৰ অলঙ্কাৰে শোভে কলেৱৰ ॥১৩৪

মাথাত পীঙ্গট জট শৰীৰ পিঙ্গল ।

শবদ গম্ভীৰ তনু প্ৰকাশে উজ্জ্বল ॥১৩৫

সম্পূৰ্ণ পায়স পাত্ৰ হাতে আছে ধৰি ।

ঋষ্যশৃঙ্গ হাতে পাচে দিলন্ত সাদৰি ॥১৩৬

ৰঙ্গে ঋষ্যশৃঙ্গে লৈলা দুই হাত পাতি ।

অদ্ভুত পুৰুষে বাক্য বুলিলন্ত মাতি ॥১৩৭

সুবৰ্ণৰ পাত্ৰত পায়স থৈব ভৰি ।

তিনি মহাদই ভুঞ্জিবন্ত ভাগ কৰি ॥১৩৮

তিনিত হৈবেক চাৰি তনয় ৰাজাৰ ।

সাক্ষাতে হৈবন্ত নাৰায়ণ অৱতাৰ ॥১৩৯

সাধিবন্ত জগতৰ পৰম কল্যাণ ।

এহি বুলি অদ্ভুত ভৈলন্ত অন্তৰ্দ্ধান ॥১৪০

অদ্ভুতৰ কথা শুনি মহামুনিগণে ।

বসিলা পায়স লৈয়া হৰিষ বদনে ॥১৪১

ঋষ্যশৃঙ্গ মুনি মহাযজ্ঞ সমাপিল ।

দশৰথ ৰাজা ঋষিগণক অৰ্চ্চিল ॥১৪২

বস্ত্ৰ অলঙ্কাৰ পুষ্প চন্দনে ভূষিলা ।

বহুবিধ ৰত্ন দিয়া মন সন্তোষিলা ॥১৪৩

দিলা ৰাজা দক্ষিণা সুবৰ্ণ এক কোটি ।

মুনি সবে আশীৰ্ব্বাদ দিলা মনতুষ্টি ॥১৪৪

ৰজত বত্ৰিছ কোটি দিলা দশৰথ ।

আশীৰ্ব্বাদ পায়া পূৰ্ণ ভৈল মনোৰথ ॥১৪৫

ৰাজা প্ৰজা দুখী ভিক্ষু যতেক আছিল ।

অন্নে পানে নানা দানে সবাকো তুষিল ॥১৪৬

ৰাজাক যজ্ঞক কৰি প্ৰশংসা অশেষ ।

ৰাজা প্ৰজা মুনিগণ চলি গৈলা দেশ ॥১৪৭

পাচে ঋষ্যশৃঙ্গ মুনিৰাজক নৃপতি ।

অনেক প্ৰকাৰে পূজি কৰিলা ভকতি ॥১৪৮

স্তুতি নতি প্ৰণতি কৰিয়া বহুমান ।

শান্তা সমন্বিতে পঠাই দিলা নিজ থান ॥১৪৯