ঘিলাত ৰঘুদেৱৰ পাট স্থাপন
| এই পাঠ্যৰ উৎস গ্ৰন্থ বা নথি অজ্ঞাত। প্ৰামাণ্যতাৰ সবিশেষ জানিবলৈ অনুগ্ৰহ কৰি এই পাঠ্যৰ আলোচনা পৃষ্ঠা চাওক। "উৎস"ৰ অৰ্থ এই কামৰ প্ৰতিলিপি আনে বিচাৰি পাব পৰা স্থান। সাধাৰণতে ই ৱিকিমিডিয়া কমন্সত আপল'ড কৰা আৰু মুদ্ৰণ সংশোধন কৰিব পৰা মূল কামৰ স্কেন ফাইল। যদি নাই, তেন্তে এটা URL হ'লেও দিয়া উচিত; একো নাথাকিলে অনুগ্ৰহ কৰি আলোচনা পৃষ্ঠাত কাৰণ উল্লেখ কৰিব। |
ঘিলাত ৰঘুদেৱৰ পাট স্থাপন
কোঁচবেহাৰৰ বিশ্বসিংহ ৰজাৰ পুতেক মহাৰাজা নৰনাৰায়ণৰ ভায়েক চিলাৰায় শুক্লধ্বজ কোঁৱৰ পৰলোক হল। চিলাৰায়ৰ বেটা ৰঘুদেৱনাৰায়ণ হয়। নাৰায়ণে পাট এৰি বেহাৰক মোৰঙ্গৰ ৰাজাই মাৰে আহি যেন পাট কৰি থাকিল। ৰঘুদেৱে লগতে আছিল। তেবে চিলাৰায়ৰ বৰা-বুৰুক,― কবিন্দ্ৰপাত্ৰ, যুধিষ্ঠিৰ ভাণ্ডাৰ কায়স্থ, শ্ৰীৰায় লস্কৰ, কাইপুৰ গিৰি, সোণাবৰ, ৰূপাবৰ, চৰদাৰ কবিৰাজ, গোপাল চাউলীয়া, গদাই বৰকায়স্থ, গদাধৰ চাউলীয়া, পুৰন্দৰ লস্কৰ এবং আনো বৰা-বুৰুক ৰঘুদেৱ পাট-কোঁৱৰক বুলিলে, “তুমি এইমতে থাকিলে ৰাজাৰ আজ্ঞাকাৰী হৈ থাকিবা। পূৰ্ব্বে বিশ্বসিংহ মহাৰাজা স্বৰ্গী হবৰ সময় বৰসোণকোষ সীমা কৰি বেহাৰ নৰনাৰায়ণ ৰাজাক দিছে। ইদিকে চিলাৰায় দেৱানক দিছে। এতেকে তোমাক ঘিলাত ৰাজা পাতোঁ। স্বয়ং ৰাজা হৱা। তোমাৰ পিতৃৰ হাতী-ঘোঁৰা, আহিলা-পাতি উপায় কৰি লৈ ফুৰুহা খাওঁ বুলি ওলোৱা।” পাচে ৰঘুদেৱে ৰাজাত কহিলেক, “আজ্ঞা পালে ফুৰুহ খাবাক যাবাক খোজোঁ।” ৰাজা বোলে, “তাঞি মোৰ পুত্ৰত অধিক স্নেহ। যি ইচ্ছা তাকে কৰ।” বোলে, “মোৰ পিতৃৰ বৰ-বুৰুক হাথী-ঘোঁৰা, আহিলা-পাতি নিবাক খোজোঁ।” ৰাজাই বোলে, “সবে তোৰ, সবে মোৰ, যাক ইচ্ছা তাকে লৈ যা।” পাচে বাপেকৰ চৰমজান লৈ ফুৰুহানা খাই সোণকোষ নদীৰ পাৰ হৈ ঘিলাত বেঙ্গে সাপ খাবাক দেখি পাট কৰিলেক। নৰনাৰায়ণ বেহাৰতে থাকিল। পাচে ৰঘুদেৱে দুটা বৰুৱাক নৰনাৰায়ণৰ ঠাই পঠাই দিলে। “মহাৰাজাৰ পুত্ৰ আছে, মহাৰাজা থাকে মানে একো নাই, মহাৰাজা নাথাকিলে তেওঁৰ বেটাই সহিতে ভাল হবৰ নুই। একে চোঙ্গত দুই বাঘ নাথাকে। এতেকে আহিলোঁ, যদি ভাল দেখে, তেবে পিতামহে ৰাজ্য বিভাগি দিছে। পিতৃৰ ভাগত মোক ৰাজা পাতোক। তেবে কুশলে সৱে থাকিম।” এই কথা শুনি ৰাজা বৰ আনন্দ হল; বোলে, “ভতিজাই বাৰু ভাবিছে, ই গোট উত্তম কথা।” পাচে দণ্ড-ছত্র সিংহাসন দি ঘিলাত ৰাজা কৰিলে। মহাৰাজা ৰঘুদেৱ নাৰায়ণ সম সুন্দৰ পুৰুষ নাই। বত্ৰিশ বৎসৰ ৰাজাই কৰিলেক। ১৭॥