[  ]

লীলা।
(সংসাৰ-চিত্ৰ-কাব্য)
—⸺—⸻—
অসম-সাহিত্য-সভাৰ দ্বাৰাই অভিনন্দিত
গৱৰ্ণমেণ্ট সাহিত্যিক পেঞ্চনাৰ,
ৰায়বাহাদুৰ পদ্মনাথ গোহাঞি বৰুৱা, এম, আৰ, এ, এচ, (লণ্ডন)
ৰচিত।



দ্বিতীয় তাঙ্গৰণ।



লীলা-এজেঞ্চিৰপৰা
শ্ৰীযুতা হীৰাৱতী গোহাঞিবৰুৱানীৰ দ্বাৰাই প্ৰকাশিত।



“পদ্মকুটীৰ’’, তেজপুৰ, অসম।
বহাগ, ১৮৫৮ শঁক।



 
বেচ
 
কেঁচাবন্ধা ৸৹ তিনিসিকি।
পকাবন্ধা ১৲ এটকা।

[  ]
 

কলিকতা,
৮৫নং অপাৰ চাৰকুলাৰ ৰোড, 'ভাৰতমিহিৰ প্ৰেছত'
শ্ৰীযুগলচৰণ দাসৰ দ্বাৰাই মুদ্ৰিত।

 

[  ]
১। পাতনি।

 মূল অঙ্গৰ এচঁহীয়া অৰ্ধাঙ্গিনী আৰু যুটীয়া সহধৰ্ম্মিনীয়ে সাংসাৰিক লীলাৰ আদিছোৱা মাৰ নিয়াই স্বৰ্গী হোৱাৰ পাচত, বাকীছোৱা পোহৰবলৈ বিধিৰ যি বিধান মোৰ অদৃষ্টত অঙ্কিত হৈ ৰৈছিল, আজি তাৰ পোহৰেৰেই আমাৰ স্বামী-গুৰুৱে অঁকা সাংসাৰিক আদ্যশীলা-খেলাৰ চিত্ৰ ৰাইজৰ আগত পোহৰাই ধৰিবলৈ আগ বাঢ়িলোঁ। নতুন সেৱিকাৰ নতুন হাতত বন্তিৰ কঁপনি উঠি চিত্ৰটিৰ কোনো কোনো ভাগত ছাঁ পেলাব পাৰে; সেই বাবে ৰাইজৰ ওচৰত ত্ৰুটী-মাৰ্জ্জনা মাগিলোঁ। পাঠক-পাঠিকাৰ মনোৰঞ্জনৰ অৰ্থে স্বামী গুৰুৰ পূজনীয়া স্বৰ্গীয়া বাইদেৱাকৰ চৰণত ভক্তিয়ে সৈতে উছৰ্গা কৰা গ্ৰন্থকৰ্ত্তাৰ ছবি এটি “লীলা”ৰ খোপাতে পিন্ধাই দিলোঁ। এই প্ৰথম তাঙ্গৰণত ৰৈ যাব পৰা হীন-ডেঢ়িবোৰ বয়সত চাম বুলি আশা কৰিছোঁ। ইতি—

তেজপুৰ, অসম।
২৫ পুহ, ১৮২১ শঁক।
প্ৰকাশিকা।
 
—•—
২। পাতনি।

 প্ৰথম ভাগৰণৰ “লীলা” ওলাৰৰ আজি ৩৭ ডেৰকুৰি-সাত বছৰ পাৰ হৈ যায়; আৰু যোৱা ভালেমান বছৰ ই ছপাৰ-বাজ হৈ পৰি থকাত আগ্ৰহী গ্ৰাহক-গ্ৰাহিকা আৰু পাঠক-পাঠিকা সকলৰপৰা সঘনে সাধনি পায়ো, সাংসাৰিক জঞ্জালৰপৰা আহৰি নোপোৱা হেতুকে, ইমানদিনেও ইয়াৰ দ্বিতীয় তাঙ্গৰণ পোহৰলৈ উলিয়াব পৰা নাছিলোঁ; এতিয়া পূজনীয় স্বামী “গোহাঞিবৰুৱা গ্ৰন্থাৱলী” প্ৰচাৰৰ সোণাময় ছেগ ধৰি, অনতিপনে এই নতুন তাঙ্গৰণৰ “লীলা” উলিয়াই ৰাইজৰ ওচৰলৈ আগ বঢ়ালোঁ;—ইতিপূৰ্ব্বৰ ত্ৰুটীৰ বাবে যেন ক্ষমা পাওঁ। ইতি—

“পদ্মকুটীৰ”, তেজপুৰ, অসম।
২৫ বহাগ, ১৮৫৮ শঁক।
প্ৰকাশিকা।
 

[  ]
সমৰ্পণ।

এটি কায়া, তিনি ছাঁয়া; —দুই অৰ্দ্ধাঙ্গিনী
দুই পাশে দুই বেশে একাঙ্গ পূৰাই
জ্বলিছিল দুটি দীপ,—জীৱন সঙ্গিনী,—
আধা আলো আধা ছাঁত অৰ্দ্ধাঙ্গ জুৰাই;

এটি তাৰে এৰি গল অকালত ধৰা,
আৰোপি ইটিত বাব দুৱলীয়া লীলা,
পূৰ্ণ কৰি অৰ্ধাঙ্গিনী স্বৰগৰপৰা,
ত্ৰিগুণা সংসাৰ কৰি পূৰ্ণ মহামেলা;

অৰ্দ্ধেকৰো অৰ্দ্ধ অঙ্গী স্বৰ্গী লীলাৱতী
মৰ্ত্ত্যৰ অৰ্দ্ধেকী সতে একাকাৰ হই
হীৰক আকৰ কৰ জ্বলে হীৰাৱতী,
সংসাৰ-ৰক্ষিণীৰূপা গৃহ-বন্তি লই।

যুটীয়া জ্যোতিৰে যাৰ জিলিলিছে 'লীলা',
প্ৰকাশিত তাৰে হাতে হোক দীপ্তিমালা।

⸺ৰচোঁতা⸺

এই লেখকৰ লেখাসমূহ বৰ্তমান পাবলিক ড'মেইনৰ অন্তৰ্গত কাৰণ এই লেখাৰ উৎসস্থল ভাৰত আৰু "ভাৰতীয় কপিৰাইট আইন, ১৯৫৭" অনুসৰি ইয়াৰ কপিৰাইট ম্যাদ উকলি গৈছে। লেখকৰ মৃত্যুৰ পাছৰ বছৰৰ পৰা ৬০ বছৰ হ'লে তেওঁৰ সকলো ৰচনাৰ কপিৰাইট ম্যাদ উকলি যায়। (অৰ্থাৎ, ২০২৪ চনত ১ জানুৱাৰী ১৯৬৪ৰ পূৰ্বে মৃত্যু হোৱা লেখকৰ সকলো ৰচনা পাব্লিক ড'মেইনৰ আওতাভুক্ত হ’ব। )