সোই সোই ঠাকুৰ মোই


                                               ।।ৰাগঃ গৌৰী।। তালঃ বিষম।।

                                      ধ্ৰুং।। সোই সোই ঠাকুৰ মোই যো হৰি পৰকাশা।
                                              নাম ধৰত ৰূপ স্মৰত তাকেৰি হামোদাসা।।

                                      পদ।। পণ্ডিতে পঢ়ে শাস্ত্ৰ মাত্ৰ সাৰ ভকতে লিয়ে।
                                              অন্তৰ জল ছুটয় কমল মধু মধুকৰ পিয়ে।।
                                              যাহে ভকতি তাহে মুকুতি ভকতে এ তত্ত্ব জানা।
                                              যৈছে বণিক চিন্তামণিক জানিয়া গুণ বখানা।।
                                              কৃষ্ণকিঙ্কৰ শঙ্কৰ কহ ভজ গোবিন্দক পায়।
                                              সোহি পণ্ডিত সোহি মণ্ডিত যো হৰিগুণ গায়।।