সই দেখো দেখো, সুন্দৰ কানু


                                  ।। ৰাগঃ বসন্ত।। তালঃ পৰি।।

                            ধ্ৰুং।। সই দেখো দেখো দেখো সুন্দৰ কানু
                                   খেলায় কদম্ব তলে।
                                   কোটি কাম জিনি মধুৰ সাজনী
                                    চান্দ কোটি জিনি জ্বলে।।

                            পদ।। গলে গুঞ্জামণি ভ্ৰুৱেৰ চালনি
                                    টালনি জুড়াৰ ছান্দে।
                                    হৰিল গিয়ান ধিয়ানে ৰহলো
                                    বাজিয়া কানাইৰ ফান্দে।।
                                    হাঁসি আখি ভঙ্গে বংশী বায় ৰঙ্গে
                                    ত্ৰিবলী-বলিত অঙ্গে।
                                    ব্ৰজেৰ বালক সমান সাজনী
                                   খেলায় কানাইৰ সঙ্গে।।
                                    এমন মোহন মধুৰ মুৰুতি
                                    স্ৰজিল কমল বিধি।
                                    কতনা পুণ্যেৰ ফলে ব্ৰজমাজে
                                    মিলাইছে গুণেৰ নিধি।।
                                    সফল সুখেৰ মাথে ছাৰ দেহু
                                    কানাইৰ নিছনি দিয়া।
                                    কহয় মাধৱ নন্দসুত পাৱে
                                    মজিয়া ৰহোক হিয়া।।