অ’ পৃথিৱীৰ কবিৰ কথা

অ’ পৃথিৱীৰ কবিৰ কথা

কেতিয়া বুজিবি তই ?


কত কবি গ’ল টুকি চকুপানী

দুৱাৰে দুৱাৰে ৰৈ

অ’ পৃথিৱীৰ কবিৰ কথা

কেতিয়া বুজিবি তই ?


যুগে যুগে আহি, কত গান গাই

কতবাৰ ঘূৰি গ’লো

ভাগৰি-জুগৰি নিজেই নিচুকি

পদূলিত পৰি ৰ’লো ৷


জোনে বুজিলে

তৰাই বুজিলে

বেলিয়ে বুজিলে মোক

মোৰ বীণ শুনি

নিজৰাই কান্দিলে

সাগৰৰ উতলে শোক ৷


তইযে মনুহ মোৰ

তেনেই আপোনাৰে

কবিৰ গান শুনিবৰ হ’ল

পৃথিৱী আন্ধাৰে

আৱৰি আনিছে

ব’ল, পোহৰলৈ ব’ল ৷


কাল ভৱিষ্যই আহি গুণগুণালে

এডালি তাঁৰত মোৰ


ৰবিনে এতিয়াও

আন্ধাৰৰ বুলনিত

নজ্বলায় নতুনৰ

চাকিটো তোৰ ?