অ’ পৃথিৱীৰ কবিৰ কথা
অ’ পৃথিৱীৰ কবিৰ কথা
কেতিয়া বুজিবি তই ?
কত কবি গ’ল টুকি চকুপানী
দুৱাৰে দুৱাৰে ৰৈ
অ’ পৃথিৱীৰ কবিৰ কথা
কেতিয়া বুজিবি তই ?
যুগে যুগে আহি, কত গান গাই
কতবাৰ ঘূৰি গ’লো
ভাগৰি-জুগৰি নিজেই নিচুকি
পদূলিত পৰি ৰ’লো ৷
জোনে বুজিলে
তৰাই বুজিলে
বেলিয়ে বুজিলে মোক
মোৰ বীণ শুনি
নিজৰাই কান্দিলে
সাগৰৰ উতলে শোক ৷
তইযে মনুহ মোৰ
তেনেই আপোনাৰে
কবিৰ গান শুনিবৰ হ’ল
পৃথিৱী আন্ধাৰে
আৱৰি আনিছে
ব’ল, পোহৰলৈ ব’ল ৷
কাল ভৱিষ্যই আহি গুণগুণালে
এডালি তাঁৰত মোৰ
ৰবিনে এতিয়াও
আন্ধাৰৰ বুলনিত
নজ্বলায় নতুনৰ
চাকিটো তোৰ ?