হৰি তেৰি লীলা বিপৰীত


                           ।। ৰাগঃ ভাটিয়ালী।। একতাল।।

                          ধ্ৰুং।। হৰি, তেৰি লীলা বিপৰীত।
                                 সুমৰিতে হামাৰ আকুল কৰে চিত।।

                          পদ।। অনন্ত ব্ৰহ্মাণ্ডপতি হইয়া আপুনে।
                                  ধৰিয়া লৱণু-চোৰ নাম কিবা গুণে।।
                                  ব্ৰহ্মা হৰে আৰাধে যাহাৰ দুই পাৱে।
                                  সে তুমি লৱণু মাগা গোৱাৰীক ঠাৱে।।
                                  কাল মায়া কাম্পে যাৰ নাম সুমৰণে।
                                  যশোৱাৰ ভয়ে তুমি কাম্পা কি কৰাণে।।
                                  যাৰ মায়াপাশে বন্দী সকল সংসাৰ।
                                  সে তুমি বন্ধন কেনে লৈলা যশোদাৰ।।
                                  যাৰ আজ্ঞা পালে চৰাচৰ নিৰন্তৰে।
                                  কেনে ধেনু ৰাখা তুমি গোৱালীৰ ঘৰে।।
                                  গৰুড় বাহনে গতি সদায় যাহাৰ।
                                  সে তুমি গোপীক বহাঈ কোন বিহাৰ।
                                  জানিলোঁ কেৱলে তুমি ভকতিৰ বশ্য।
                                  সকল নিগমে প্ৰভু এ বৰ ৰহস্য।।
                                  কহয় মাধৱ দাস কঠিন পামৰ।
                                  তোমাৰ দাসৰো দাস ভৈলো দামোদৰ।।