সদস্য:Ani ttbr/কাৰেঙৰ লিগিৰী/সমাপতি
| কাৰেঙৰ লিগিৰী |
|---|
|
[কাৰেং ৷ ৰাতি মুকলি খোঁটালি এটাত এখন বৰপিৰাত বহি সুন্দৰ উদাস হৈ এটা বৰ গাৰুত আঁউজি মৌন হৈ আছিল । পঞ্চমীৰ জোনৰ পোহৰে ঠাইডোখৰ পোহৰ আন্ধাৰুৱা কৰি থৈছিল । গোটেই দৃশ্যটোত এটা বেজেৰুৱা ৰহণ সনা আছিল । ওচৰতে সুদৰ্শন আৰু অনঙ্গৰাম মাটিত দলিছাত বহি আছিল । আটাইকেইজন যেন কিবা গভীৰ ধ্যান নিমগ্ন । সুদৰ্শনৰ হাতত এখন টোকাৰী । বিমনা হৈ সুদৰ্শনে টোকাৰীত আঙুলি বুলাই আছিল । তাৰ পাছত সুদৰ্শনে লাহে লাহে গীত গাবলৈ ধৰে । সুন্দৰ আৰু অনঙ্গই তন্ময় হৈ গীত শুনি আপোন পাহৰা হৈ যায় ।]
গীত
অ’ সোঁৱৰণি !
সমিধান দিয়া,
শাঁত কৰি প্ৰাণৰ অগনি ।
নিৰ্বাক অতীতৰ,
গোপন কুঞ্জ এৰি,
আহা মৌসনা সোঁৱৰণি ।
উৰুৱাই মনৰ মাজলৈ
সুৱৰ্ণৰে পাখি ।
পাহৰণি-পদুমৰ মন্ত্ৰদূত,
পাহি মেলি মেলি !
(আঁৰ-কাপোৰ)