পৃষ্ঠা:অসমৰ বুৰঞ্জী গোহাঞি বৰুৱা.djvu/৫১: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

JyotiPN (আলোচনা | বৰঙণি)
পৃষ্ঠাৰ স্থিতিপৃষ্ঠাৰ স্থিতি
-
সমস্যাজৰ্জৰ
+
মুদ্ৰণ সংশোধিত
পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded):পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded):
১ নং শাৰী: ১ নং শাৰী:
সিন্ধু নদ পাৰ হৈ আহি পাব জয় কৰে। অৰ্গদেৱ চুকাফাৰ সৌমাৰৰ শাসন-কালত,
সিন্ধু নদ পাৰ হৈ আহি পঞ্জাব জয় কৰে। স্বৰ্গদেৱ চুকাফাৰ সৌমাৰৰ শাসন-কালত,
দিল্লীত দাসবংশী আন্টমাচ, কামুদ্দিন, ৰেজিয়া, ব্রেহাম, আলাউদ্দিন, নাজিৰুদ্দিন, বুলবন
দিল্লীত দাসবংশী আণ্টমাচ, ৰকামুদ্দিন, ৰেজিয়া, ব্ৰেহাম, আলাউদ্দিন, নাজিৰুদ্দিন, বুল্‌বন
এই কেইন মুছলমান শাসনকর্তাই ৰাজ্য ভােগ কৰিছিল। ঐঃ ১২৭০ চনৰপৰা ১৩৮০
এই কেইজন মুছলমান শাসনকৰ্ত্তাই ৰাজ্য ভোগ কৰিছিল। খ্ৰীঃ ১২৭০ চনৰপৰা ১৩৮০
চনলৈকে পাঁচজন স্বৰ্গদেৱৰ আমােলত উজনিৰপৰা নামনিৰ ফালে আহােম ৰাজ্য ক্ৰমাৎ
চনলৈকে পাঁচজন স্বৰ্গদেৱৰ আমোলত উজনিৰপৰা নামনিৰ ফালে আহোম ৰাজ্য ক্ৰমাৎ
বিস্তাৰ হােৱাৰ সময়ত, সিফালে আৰ্যাত সঘনে মােগল আক্রমণ হবলৈ ধৰে। তেতিয়া
বিস্তাৰ হোৱাৰ সময়ত, সিফালে আৰ্য্যাৱৰ্ত্তত সঘনে মোগল আক্ৰমণ হবলৈ ধৰে। তেতিয়া
দিৱী ৰাজধানীত খিলিজী বংশৰ জেউদ্দিন আৰু আলাউদ্দিন ৰৰ পৰাক্ৰমী ৰজা আছিল।
দিল্লী ৰাজধানীত খিলিজী বংশৰ জেলাউদ্দিন আৰু আলাউদ্দিন বৰ পৰাক্ৰমী ৰজা আছিল।
আলাউদ্দিনে ৰাজপুতনা জয় কৰি উঠি, চিতােৰ ৰাজ্যৰ অধিপতি ভীমসিংহৰু আক্রমণ
আলাউদ্দিনে ৰাজপুতনা জয় কৰি উঠি, চিতোৰ ৰাজ্যৰ অধিপতি ভীমসিংহক আক্ৰমণ
কৰে। সেই আপাহতে, ভীমসিংহৰ কুঁৱৰী পদ্মিনী ৰাণী প্ৰমুখ্যে ভালেমান ৰাজপুত
কৰে। সেই আপাহতে, ভীমসিংহৰ কুঁৱৰী পদ্মিনী ৰাণী প্ৰমুখ্যে ভালেমান ৰাজপুত
ৰমণীয়ে লন্ত চিতাত পৰি তমুত্যাগ কৰে। সেই সময়তে দাক্ষিণাত্যতো মুছলমানৰ
ৰমণীয়ে জলন্ত চিতাত পৰি তনুত্যাগ কৰে। সেই সময়তে দাক্ষিণাত্যতো মুছলমানৰ
আধিপত্য বিস্তাৰ হবলৈ ধৰে, আৰু আলাউদ্দিনৰ সেনাপতি কাফুৰে কৰ্ণাট, মালােৱা,
আধিপত্য বিস্তাৰ হবলৈ ধৰে, আৰু আলাউদ্দিনৰ সেনাপতি কাফুৰে কৰ্ণাট, মালোৱা,
দেবগিৰি এইবােৰ ৰাজ্য জয় কৰি মুছলমানৰ দখললৈ আনে।
দেবগিৰি এইবোৰ ৰাজ্য জয় কৰি মুছলমানৰ দখললৈ আনে।


<center>'''১ম, বিষয়াতন্ত্ৰ-শাসন'''</center>
<center>'''১ম, বিষয়াতন্ত্ৰ-শাসন'''</center>
{{gap}}চুতুফা স্বৰ্গদেৱে চুটিয়া ৰা আক্ৰমণ আৰু মন্ত্রীসকলৰ ইচ্ছা-বিৰােধী আন ভালেমান
{{gap}}চুতুফা স্বৰ্গদেৱে চুটিয়া ৰাজ্য আক্ৰমণ আৰু মন্ত্ৰীসকলৰ ইচ্ছা-বিৰোধী আন ভালেমান
কাৰ্য কৰি ৰাজ্যত অন্যায়-উপদ্ৰৱ কৰাৰ কাৰণে, মন্ত্রী আৰু বিষয়াসকল তেওঁৰ ওপৰত
কাৰ্য কৰি ৰাজ্যত অন্যায়-উপদ্ৰৱ কৰাৰ কাৰণে, মন্ত্ৰী আৰু বিষয়াসকল তেওঁৰ ওপৰত
অতিশয় অসন্তুষ্ট হৈছিল। সেইবাবে ৰাজক্টোৱৰসকলৰ ক্ষমতাত আশঙ্কা মানি, মন্ত্রীসকলে
অতিশয় অসন্তুষ্ট হৈছিল। সেইবাবে ৰাজকোঁৱৰসকলৰ ক্ষমতাত আশঙ্কা মানি, মন্ত্ৰীসকলে
চুতুফা স্বৰ্গদেৱৰ পাচত, খ্রীঃ ১৩৭৫ চনৰপৰা ১৩৮• চনলৈকে, ৰা নপকৈয়ে ৰাজ্য শাসন
চুতুফা স্বৰ্গদেৱৰ পাচত, খ্ৰীঃ ১৩৭৫ চনৰপৰা ১৩৮০ চনলৈকে, ৰজা নপতাকৈয়ে ৰাজ্য শাসন
কৰিবলৈ মন কৰিছিল। সেই পাঁচ বছৰ ৰজাৰ উৰি নথকাত, শাসনৰ বাৰু চিলা হৈ,
কৰিবলৈ মনস্থ কৰিছিল। সেই পাঁচ বছৰ ৰজাৰ ডঁৰি নথকাত, শাসনৰ বান্ধ চিলা হৈ,
ৰাজ্যত বহু উৎপাত-অশান্তি হৈছিল।
ৰাজ্যত বহু উৎপাত-অশান্তি হৈছিল।


<center>'''স্বৰ্গদেৱ ত্যাওখামথি'''</center>
<center>'''স্বৰ্গদেৱ ত্যাওখাম্‌থি'''</center>
{{gap}}ওপৰত কোৱা পাঁচ বছরকাল বিষয়- শাসনৰ পাচত, মন্ত্রী আৰু আন-আন
{{gap}}ওপৰত কোৱা পাঁচ বছৰকাল বিষয়-তন্ত্ৰ শাসনৰ পাচত, মন্ত্ৰী আৰু আন-আন
বিষয়া সকলােৱে মিল হৈ, চুংফা বৰ্গদেৱৰ সৰু-মাজিউ পুতেক ভ্যাওখামণি
বিষয়া সকলোৱে মিল হৈ, চুংখাফা স্বৰ্গদেৱৰ সৰু-মাজিউ পুতেক ত্যাওখাম্‌থি
কোঁৱৰক, ঐ: ১৩৮• চনত, ককায়েকৰ সিংহাসনত তুলি ৰজা পাতি লয়। পিছে,
কোঁৱৰক, খ্ৰীঃ ১৩৮0 চনত, ককায়েকৰ সিংহাসনত তুলি ৰজা পাতি লয়। পিছে,
তেওঁ সিংহাসনত উঠাৰ বছৰ চাৰেকৰ পাচত, মন্ত্রী আৰু বিষয়াসকলৰ অসন্মতি
তেওঁ সিংহাসনত উঠাৰ বছৰ চাৰেকৰ পাচত, মন্ত্ৰী আৰু বিষয়াসকলৰ অসন্মতি
একাত, ভ্রাতৃ-ৰৈৰী চুটিয়া ৰজাক প্রতিশােধ দিবৰ মনেৰে, তেওঁৰ ৰা আক্রমণ
থকাতো, ভ্ৰাতৃ-বৈৰী চুটিয়া ৰজাক প্ৰতিশোধ দিবৰ মনেৰে, তেওঁৰ ৰাজ্য আক্ৰমণ
কৰেগৈ। অৰ্গদেৱে সেই আক্রমণলৈ যাওঁতে, নিজৰ ৰাজ্যৰ শাসনভাৰ তেওঁৰ
কৰেগৈ। স্বৰ্গদেৱে সেই আক্ৰমণলৈ যাওঁতে, নিজৰ ৰাজ্যৰ শাসনভাৰ তেওঁৰ
বকুঁৱৰীৰ হাতত দি যায়। সেই সময়ত তেওঁৰ সৰুকুঁৱৰী সগৰ্তা আছিল।
বৰকুঁৱৰীৰ হাতত দি যায়। সেই সময়ত তেওঁৰ সৰুকুঁৱৰী সগৰ্ভা আছিল।
বৰৱৰী নিজে অপুত্রকা হােৱাৰ কাৰণে, শকুঁৱৰীক পেটে-পেটে তেওঁ হিংসা
বৰকুঁৱৰী নিজে অপুত্ৰকা হোৱাৰ কাৰণে, সৰুকুঁৱৰীক পেটে-পেটে তেওঁ হিংসা
কৰিছিল। পাচলৈ সলিীৰ লৰা হ’ব, সেই হিংসাত, ৰাৰ অনুপস্থিতিৰ
কৰিছিল। পাচলৈ সতিনীৰ ল'ৰা ৰজা হ’ব, সেই হিংসাত, ৰজাৰ অনুপস্থিতিৰ
যে লৈ, সবুৰীক যিয়াকৈয়ে কোনাে এটা ডাঙৰ অপৰত পেলাই বাবুয়ে
ছেগ লৈ, সৰুকুঁৱৰীক মিছাকৈয়ে কোনো এটা ডাঙৰ অপৰাধত পেলাই বৰকুঁৱৰীয়ে
তেওঁৰ প্ৰাণখ আজ দিয়ে। পিছে, বধিৰলৈ নিৰৰ সময়ত সশা দেখি, -
তেওঁৰ প্ৰাণদণ্ডৰ আজ্ঞা দিয়ে। পিছে, বধিবলৈ নিবৰ সময়ত সগৰ্ভা দেখি, বুঢ়া
গোহাঞি ডাঙ্গৰীয়াই গোপনে ভুৰত তুলি সৰুকুঁৱৰীক দিহিঙ্গত উটাই দিলে।
গােহাঞি আৰীয়াই গােপনে দূৰত তুলি সৰীক মিহি উনাই দিলে।