পৃষ্ঠা:সাধুৰ সাতসৰী.pdf/২৩: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

'''সাধুৰ সাতসৰী'''<br>

<br>

{{center|{{gap}}এখন গাঁৱত এজন বুদ্ধিয়ক খেতিয়ক আছিল। উপস্থিত বুদ্ধিৰ বলত <br>

তেওঁ নানা কাম কৰিছিল। এদিন তেওঁৰ বাৰীতে হোৱা কল কেই আখিমান <br>

লৈ বজাৰলৈ যাবলৈ ওলাল কিন্তু কলখিনি পকা নাছিল। তেওঁ ৰাতিয়ে এটা <br>

কলত চেনী পানী সুমুৱাই জুইৰ ওচৰত থৈ দিলে। বাকী আটাইখিনি কল <br>

জুইৰ ওচৰত থৈ পকা যেন কৰি লৈ বজাৰলৈ লৈ যাবলৈ স্থিৰ কৰিলে। <br>

পিচদিনা পুৱা সেই কল লৈ তেওঁ বজাৰ পালেগৈ। মানুহে কল কিনিবলৈ <br>

আহি কলত মিঠা আছে নে বুলি সুধিলে। তেওঁ চেনী পানী ভৰোৱা কলটোৰ <br>

পৰা এটুকুৰা কাটি খাবলৈ দিয়ে। মিঠা পায় গ্ৰাহকে কল কিনি লৈ যায়। <br>

এইদৰে গোটেই খিনি কল বেচি তেওঁ বহুতো ধন পালে আৰু তাৰে তেওঁ <br>

ঘৰৰ লাগতীয়াল বস্তু কিনি ললে লগতে এজোৰ বগা পাৰ কিনি লৈ আহিল। <br>

{{gap}}বুদ্ধিয়ক খেতিয়ক জনে বুজি পাইছিল কল কিনা মানুহবোৰে ঠগ <br>

খাই নিশ্চয় তেওঁক গালি শপনি পাৰিবহি। সেয়ে তেওঁ পিচদিনা পুৱাহালবাবলৈ <br>

যাবলৈ ওলায় ঘৈণীয়েককে কি কি আঞ্জা ৰান্ধিব লাগিব দিহা দি পাৰ এটা <br>

চোতালত বান্ধি থৈ এটা পাৰ লগত লৈ পথাৰলৈ গ'ল। ওচৰতে পাৰটো। }}

২২