পৃষ্ঠা:সাধুৰ সাতসৰী.pdf/১৮: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য
[বট সম্পাদনা] নিকাকৰণ |
|||
পৃষ্ঠাৰ স্থিতি | পৃষ্ঠাৰ স্থিতি | ||
- | + | বৈধকৃত | |
পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): | পৃষ্ঠাৰ প্ৰধান অংশ (to be transcluded): | ||
১ নং শাৰী: | ১ নং শাৰী: | ||
{{Right|'''সাধুৰ সাতসৰী'''}} |
{{Right|'''সাধুৰ সাতসৰী'''}} |
||
<br> |
|||
{{gap}}অকলশৰীয়া জীৱন সুখৰ নহয় বুলি নানাজনে তেওঁলৈ ছোৱালী |
{{gap}}অকলশৰীয়া জীৱন সুখৰ নহয় বুলি নানাজনে তেওঁলৈ ছোৱালী |
||
দিবলৈ আহিছিল। কিন্তু তেওঁ অহঙ্কাৰেৰে তেনেবোৰ মানুহৰ ছোৱালী বিয়া |
দিবলৈ আহিছিল। কিন্তু তেওঁ অহঙ্কাৰেৰে তেনেবোৰ মানুহৰ ছোৱালী বিয়া |
||
নকৰাও বুলি প্ৰত্য়াখ্য়ান কৰিছিল। তেওঁ মনতে ভাবিছিল |
নকৰাও বুলি প্ৰত্য়াখ্য়ান কৰিছিল। তেওঁ মনতে ভাবিছিল পৃথিৱীত সূৰ্য্যৰ |
||
সমান তেজ আৰু পৰাক্ৰমী কোনো হব নোৱাৰে। গতিকে তেওঁৰ দৰে সুবিখ্য়াত |
সমান তেজ আৰু পৰাক্ৰমী কোনো হব নোৱাৰে। গতিকে তেওঁৰ দৰে সুবিখ্য়াত |
||
ঢুলীয়াই |
ঢুলীয়াই সূৰ্য্যৰ কন্য়াক হে বিয়া কৰাব। এইদৰি ভাবি তেওঁ এদিন সূৰ্য্যৰ |
||
কন্য়াক তেওঁ বিয়া কৰাব খোজে বুলি প্ৰাৰ্থনা জনালে। সূৰ্য্য়ই |
কন্য়াক তেওঁ বিয়া কৰাব খোজে বুলি প্ৰাৰ্থনা জনালে। সূৰ্য্য়ই কাৰণ সোধাত |
||
ঢুলীয়া |
ঢুলীয়া ক'লে যে সূৰ্য্য়ৰ সমান তেজস্ৱী বীৰ এই ব্ৰহ্মাণ্ডত কোনো নাই। সেইদৰে |
||
তেওঁৰ সমান পাকৈত ঢোল বাদক কোনো নাই এই সংসাৰত। |
তেওঁৰ সমান পাকৈত ঢোল বাদক কোনো নাই এই সংসাৰত। |
||
{{gap}} |
{{gap}}ঢোলবাদকৰ কথা শুনি সূৰ্য্য়ই চিন্তা কৰি ক'লে যে "মোতকৈও ডাঙৰ |
||
বীৰ এজন আছে তেওঁ হৈছে ডাৱৰ। ডাৱৰে ঢাকি ধৰিলে গোটেই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড |
বীৰ এজন আছে তেওঁ হৈছে ডাৱৰ। ডাৱৰে ঢাকি ধৰিলে গোটেই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড |
||
অন্ধকাৰ হৈ যায়, গতিকে মোতকৈ ডাৱৰ হে বেচি বলী। তুমি ডাৱৰৰ ওচৰলৈ |
অন্ধকাৰ হৈ যায়, গতিকে মোতকৈ ডাৱৰ হে বেচি বলী। তুমি ডাৱৰৰ ওচৰলৈ |
||
যোৱা। " |
যোৱা। " |
||
{{gap}}ঢোল বাদক সূৰ্য্য়ৰ কথামতে ডাৱৰৰ ওচৰ পালেগৈ আৰু নিজৰ |
{{gap}}ঢোল বাদক সূৰ্য্য়ৰ কথামতে ডাৱৰৰ ওচৰ পালেগৈ আৰু নিজৰ |
||
আকাংক্ষাৰ কথা ডাৱৰক জনালে। ঢোলীয়াৰ কথা শুনি ডাৱৰে কলে কথাটো |
আকাংক্ষাৰ কথা ডাৱৰক জনালে। ঢোলীয়াৰ কথা শুনি ডাৱৰে কলে কথাটো |
||
সঁচা মই ইচ্ছা কৰিলে সূৰ্য্য়কো ঢাকি থব পাৰোঁ কিন্তু মোতকৈও ডাঙৰ এজন |
সঁচা মই ইচ্ছা কৰিলে সূৰ্য্য়কো ঢাকি থব পাৰোঁ কিন্তু মোতকৈও ডাঙৰ এজন |
||
আছে তেওঁ হৈছে বতাহ। তেওঁ ইচ্ছা কৰিলে মোক উৰুৱাই নি কোনোবাখিনি |
আছে তেওঁ হৈছে বতাহ। তেওঁ ইচ্ছা কৰিলে মোক উৰুৱাই নি কোনোবাখিনি |
||
পোৱাবগৈ পাৰে গতিকে তুমি বতাহৰ ওচৰলৈ যোৱা। |
পোৱাবগৈ পাৰে গতিকে তুমি বতাহৰ ওচৰলৈ যোৱা। |
||
{{gap}} |
{{gap}}ঢুলীয়া গৈ বতাহৰ ওচৰ পালেগৈ। বতাহে কলে ডাৱৰে কোৱা কথা |
||
সঁচা, কিন্তু মই সকলো গছ গছনি ঘৰ দুৱাৰ ভাঙি নিব পাৰিলেও |
সঁচা, কিন্তু মই সকলো গছ গছনি ঘৰ দুৱাৰ ভাঙি নিব পাৰিলেও দুৱৰি বনখিনি |
||
ভাঙি নিব নোৱাৰো গতিকে মোতকৈ বনখিনিহে বেচিবলী। তুমি দুৱৰিৰ ওচৰলৈ |
ভাঙি নিব নোৱাৰো গতিকে মোতকৈ বনখিনিহে বেচিবলী। তুমি দুৱৰিৰ ওচৰলৈ |
||
যোৱা তেওঁহে তোমাৰ কাম সমাধা কৰিব পাৰিব। যেনে কথা তেনে কাম। |
যোৱা তেওঁহে তোমাৰ কাম সমাধা কৰিব পাৰিব। যেনে কথা তেনে কাম। |
||
{{gap}}এইবাৰ ঢুলীয়া ছোৱালী বিচাৰি |
{{gap}}এইবাৰ ঢুলীয়া ছোৱালী বিচাৰি দুৱৰিৰ ওচৰলৈ গ'ল। দুৱৰিয়ে ক'লে |
||
{{Right|১৭}} |
{{Right|১৭}} |