নতুন অকণমানিৰ গান
পোহৰ ধুনীয়া আই
চিৰসেউজীয়া মাই !
সুজলা-সুফলা শস্যশ্যামলা
ওপজা তীৰ্থ ঠাই ৷
জেউতিৰ ধাৰে নিজৰা নামিছে,
নৱজীৱনৰ ঢল,
নোৱাই-ধুৱাই তোক জিলিকাই
উজলিছে জল্মল্ ৷
তয়ে মোৰ শক্তি
তয়ে মোৰ ভক্তি
তয়ে মোৰ মুক্তি
সুঁৱৰি তোৰেই মুখ
জীৱনৰ যুঁজ জিনি
আগবাঢ়ি যাম,
বুকুৰ তেজেৰে মোৰ
দীপালী জ্বলাম,
জনমে জনমে তোৰ কোলাতেই
নতুন জীৱন পাম ৷
ভালপাওঁ মই বৰ ভালপাওঁ
তোৰ মানি শুৱনি নাই,
পোহৰ ধুনীয়া আই
চিৰসেউজীয়া মাই ৷
পুৱাই পুৱাই আই
নৱজীৱনৰ বৰগীত গাই গাই
শিতানলে’ আহি
কপালত মোৰ শতবাৰ চুমাই খাই
তোৰ পূজালৈকে চাকি জ্বলাবলে’
টোপনিৰপৰা দিব জগাই,
পোহৰ – ধুনীয়া আই মোৰ চেনেহী
চিৰসেউজীয়া মাই ৷
আই !
তোৰ মই অকমাণি
তোৰ মই চকুমনি
তোৰ মই গৰ্ভৰ
নতুন দিনৰ ল’ৰা
নতুনৰ সত্য,
তোৰ চোতালতে আই
নতুনৰ তাল-খোল
বজাই বজাই
পৃথিৱীকে ৰজনজনাই
দেখুৱাম, দেখুৱাম
নতুন দিনৰ জনজীৱনৰ নৃত্য
মই নতুন দিনৰ ল’ৰা
নতুনৰ সত্য ৷
আধাফুটা মাতেৰে
গীত গাম ঠুনুক-ঠানাক্
কুমলীয়া ভৰিটিত
অকণি জুনুকা পিন্ধি
নাচি যাম ধিনিক্-ধানাক্ ৷
ন-ধুনীয়া আঙুলিৰে
বিজুলি চমক মাৰি
মুদ্ৰাৰে দেখুৱাম নতুনৰ ইঙ্গিত,
পুৰণিক ভাঙিবলে’
নতুনক গঢ়িবলে’
চমকে চমকে মই
ৰৈ যাম
কৈ যাম
নুমলীয়া গাটিৰ
তাণ্ডৱ ভঙ্গীত ৷
তাৰ পিছে তোৰ স’তে
পৃথিৱীৰ ফুলনিলে’
ফুৰিবলে’ যাম,
ভাগৰ লাগিলে আই
কোলালৈয়ে নিবি মোক
বুঢ়ী-আই পৃথিৱীৰে
উমলি-জামলি মই
নতুন দিনৰ ন-বৰগীত গাম,
বুঢ়ী-আইৰ জোলোঙাৰ
নতুন পুতলাবোৰ
আই তোৰ মোনাত সুমাম ৷
তাৰ পিছে নিশা হ’লে
টোপনি আহিলে মোৰ
নুকুৰ মাজত তই
সুমুৱাই লবি,
নিচুকাই নাম গাই
আকাশৰ ওপৰৰ
বেলিটোকে সিপাৰৰ
নেদেখা দেশৰ মোক
সাধুকথা কবি ৷
গাই থাকোঁতেই তই
নিচুকনি নাম,
আই মই, আই মই
টোপনি যাম ৷