জয়মতী/পাতনি

জয়মতী
লেখক: পদ্মনাথ গোহাঞি বৰুৱা

কলিকতা, ২নং বেথুন ৰো,
“ভাৰতমিহিৰ” যন্ত্ৰত
শ্ৰীযুগলচৰণ দাসৰ দ্বাৰাই মুদ্ৰিত।

উছৰ্গা।
স্বৰ্গাদপি গৰীয়সী
পৰম পূজনীয়া জননী
৺লম্ভী দেবী
আইতাৰ
দুখানি চৰণত
অভাজন পুত্ৰৰ
দুখানি চৰণত
অভাজন পুত্রৰ
ভক্তিপুষ্পাঞ্জলি।

ৰচয়িতা।

[ পাতনি ১ ]

পাতনি।
⸺:○:⸺

আহোম ৰাজবংশৰ তুংখুঙ্গীয়া ফৈদৰ মহাবীৰ গদাপাণি কোৱঁৰৰ বীৰাঙ্গনা ভাৰ্য্যা ‘জয়মতী কুৱঁৰী'ৰ চৰিত্ৰ-চিত্ৰ লৌকিক চিত্ৰ চৰিত্ৰৰপৰা ভালেমান খাপৰ ওপৰত,—ই অলৌকিক চিত্ৰৰ, সমকক্ষ। গতিকে, সেই অনুপম মহাসতীৰ চৰিত্ৰ অলৌকিক তুলিৰে সৈতে আঁচি, বুৰঞ্জীৰ ভেঁটিৰপৰা লৰচৰ নকৰাকৈ, তাৰপৰা নাটকৰ দৃশ্যাদি আঁকিবলৈ চল লাগি ৰৈছে। সেই সুচলতে, এই লেখকে তেওঁৰ ছাত্ৰকালৰ সংকল্পিত “জয়মতী” নাট এখনি ৰচিবলৈ সাহ কৰি ওলাইছে; দুঃসাহসৰ কাৰ্যফল যে নিঘুণী নহব, তাক কোৱাৰ সকাম নাই। কিন্তু, গুণগ্ৰাহী ৰাইজে ভালচকুৰে চালে, কালত এই বেয়াই ভাল হৈ উঠিবগৈও পাৰে; সেই আশ্বাস আপোনা-আপুনি পাঙ্গি লৈ, এই অপঁইতা ৰচয়িতাই বুৰঞ্জীমূলক নাটক ৰচনাৰ নিচিনা নিপুণ লেখকৰ সুকঠিন কামলৈ আগ বাঢ়িছে। এতেকে, ইয়াৰ ভয়াবহ ফলাফল কি হয়গৈ কব পৰা নাই এথোন। ইতি—

তেজপুৰ,
১৬ চ'ত, ১৮২২ শঁক।

\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\\\ \ \end{matrix}}\right\}\,}

বিনীত,
শ্ৰীপদ্মনাথ গোহাঞি বৰুৱা

⸺○⸺ দ্বিতীয়বাৰৰ পাতনি।

“জয়মতী” পোহৰলৈ ওলায়েই ৰাইজৰপৰা আশাতীত আদৰ পাই গ্ৰাহকৰ হাততে পমি যোৱাদি গল; আমাৰ হাত এতিয়া উদং। গতিকে, গুণগ্ৰহী ৰাইজৰ গুণ লৈ, ইয়াৰ নতুন তাঙ্গৰণ উলিয়াবলৈ লৰালৰিকৈ আগবঢ়া হৈছে। ইতি—

তেজপুৰ, অসম।
১৬ চ'ত, ১৮২৪ শঁক।

\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\\\ \ \end{matrix}}\right\}\,}

ৰচয়িতা।

⸺:○:⸺ [ পাতনি ২ ] তৃতীয়বাৰৰ পাতনি।

“জয়মতী” আকৌ গ্ৰাহকে হাত পাতি থকাতে নাইকিয়া হল। ইয়াৰ আদৰ আৰু প্ৰচলন ইমান বহুল হবগৈ বুলি আগধৰি ভাবিবলৈ নহল। গতিকে, অলপকালৰ ভিতৰতে আকৌ ইয়াৰ নতুন তাঙ্গৰণ উলিয়াব লগীয়া হল। কিন্তু, স্ব-প্ৰণীত ভালেমান পঢ়াশলীয়া পুথিৰ ন-ন তাঙ্গৰণ বছৰি উলিওৱা কাৰ্য্যৰ ভিৰত, আৰু কেইবাখনো বিবিধ বিষয়ক ন-ন পুথি লিখি প্ৰচাৰ কৰিব লগীয়া হোৱাত, যোৱা ভালেমান বছৰ গ্ৰাহকক “জয়মতী” যোগাব পৰা নাই। এতিয়াও, এই লেখকৰ স্কুলীয়া কিতাপত বাজে, অন্যান্য কিতাপ-পুথি কিছুমান একলগকৈ ছপাই এখনি গ্ৰন্থাৱলী উলিওৱাৰ দিহাকৰণৰ যোগতহে ই আকৌ পোহৰলৈ ওলাবলৈ এটা সু-ছেগ পাইছে। এই ছেগতে, নাটকখনি সৰ্ব্বাঙ্গতে এবাৰ হাতফুৰাই দি, ইয়াক বুৰঞ্জীৰ ভেঁটিত মট্‌মটীয়াকৈ থিয় কৰাবলৈ আৰু নাটমন্দিৰৰ বিশেষ উপযোগী কৰিবলৈ প্ৰয়াস পোৱা গৈছে। ইতি—

তেজপুৰ
১৬ চ'ত, ১৮৫২ শঁক।

\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\\\ \ \end{matrix}}\right\}\,}

ৰচয়িতা।

⸺○⸺ [ ভাওবিলাক ] ভাওবিলাক।

মতা।

লাঙ্গি-গদাপাণি	•••	•••	তুংখুঙ্গীয়া ফৈদৰ ৰাজকোঁৱৰ।
চুলিক্‌ফা—ওৰফে লৰা-ৰজা	•••	•••	অসম দেশৰ ৰজা।
আতন—ওৰফে দীঘলা	•••	•••	বুঢ়াগোহাঞি ডাঙ্গৰীয়া মন্ত্ৰী।
লাইথেপেনা •••	•••	•••	বৰগোহাঞি ডাঙ্গৰীয়া মন্ত্ৰী।
লাচামকলা •••	•••	•••	বৰপাত্ৰগোহাঞি ডাঙ্গৰীয়া মন্ত্ৰী।
লেচাই-ওৰফে ডেবেৰা (২য়)	•••	•••	বৰবৰুৱা ঘাই বিচাৰক।
ধৰ্ম্মনাথ •••	•••	•••	ন্যায়সমাধাগোহাঞি ফুকন।
মুকুন্দ •••	•••	•••	সলাল বৰগোহাঞি।
চন্দ্ৰমল •••	•••	•••	জাগিয়াল গোহাঞি।
ৰমানন্দ •••	•••	•••	ৰহিয়াল বৰুৱা।
লাই আৰু লেচাই	•••	•••	জয়মতী-গদাপাণিৰ পুত্ৰদ্বয়।

বেজবৰুৱা, চাওদাংবৰুৱা, চাওদাং, দূত, দুৱৰী, কটোৱাল, গুৱাল, গৰখীয়া, জালোৱা, হালোৱা, হাটৰুৱা, বাটৰুৱা, পাণবেপাৰী ইত্যাদি।

মাইকী।

জয়মতী	•••	•••	•••	গদাপাণিৰ ভাৰ্য্যা
পদ্মাৱতী	•••	•••	•••	জয়মতীৰ সখী।
আই-কুঁৱৰী	•••	•••	•••	লৰা-ৰজাৰ জননী।
আহিনী	•••	•••	•••	জয়মতীৰ বান্দী।
বগী •••	•••	•••	•••	বৰ-পোহাৰী।
চিনু •••	•••	•••	•••	নগাপৰ্ব্বতৰ নাগিনী।
জিনু •••	•••	•••	•••	চিনুৰ জীয়েক।

গঞানী, লিগিৰী, নাচনী ইত্যাদি।

[ - ]