আলো শুন গোৱালেৰ জায়া

                                 ।।ৰাগঃ ভাটিয়ালী।। ৰক্ততাল।।

                           ধ্ৰুং|| আলো শুন গোৱালেৰ জায়া বোলয় গোপালে|
                                   হামাৰ গাৱে ধূলা দিল তোক্ষ্মাৰ ছৱালে||

                           পদ।। কোনো কালে কাৰো হামু বোলোঁ নাহি তই|
                                   এক খানি বস্তু পাইলে বাটিয়া খাওঁ মঞি||
                                   মাগিয়া আনো দধি দুগ্ধ তাৰো বণ্টা খাই|
                                   তথাপি তোমাৰ ছৱাল ধূলা দিল গাই||
                                  তোমাৰ ছৱাল লৈয়া হামো মাৱৰ আগে যাইবোঁ|
                                   পৰৰ দোষে কেনে আমি আপুনি মাৰ নখাইবোঁ||
                                   তুমি সৱে জানা ভালে হামাৰ মাৱেৰ কথা|
                                   শুনিয়া গোপীৰ বড় লাগিয়া গৈল বেথা||
                                   ধূলা ঝাড়ি ঝুড়িয়া বুলিলা প্ৰিয় বাণী|
                                   দধি দুগ্ধ লবণু খাইবাৰ দিলা আনি||
                                   বুন্দা কৰি আনন্দে ভুঞ্জিলা পেট পূৰি|
                                   কহয় মাধৱ ওহি হৰিৰ চাতুৰী||