অসমীয়া ভাষাৰ কাৰণে কবিৰ প্ৰাৰ্থনা
ঠুনুকঠানাককৈ অমিয়া বৰষা,
অমাতৰ মাত যেন কোৱা যিটো ভাষা ;
অসমীয়া ভাষা মোৰ বৰ মৰমৰ,
জ্বলন্ত সাধনা মোৰ কত জনমৰ ৷
অগনি অমৃত মৌ ছন্দ গীত গান,
লয় তাল মান মাত্ৰা অলঙ্কাৰ তান ;
শতভঙ্গ নৱৰঙ্গ কাব্য - নিজৰাৰ
নৱৰস বৰষক ধাৰে বাৰিষাৰ ৷
উজ্বলক নৱ ভাৱ তৰা কোটি কোটি,
মোৰ ভাষা-আকাশত নিতে নিতে ফুটি ;
কল্পনা-বনত হওক সবিতা উদয়,
প্ৰচণ্ড প্ৰতিভা জ্বলি জগত বিস্ময় ৷
বসন্ত প্ৰকৃতি সমা হোক মনোবন,
ৰূপে-ৰসে গন্ধে-গানে বিশ্বৰ বোধন ;
চিৰসুন্দৰক নিতে মাগি আছোঁ বৰ,
কামৰূপা ভাষা মোৰ কৰিবা অমৰ ৷
পৃথিৱী লক্ষ্মীৰ হৈ ফোঁট কপালৰ,
জ্বলিব জেউতি জোন যাউতিযুগৰ ৷