সুন্দৰ তই মনে মনে

 সুন্দৰ তই মনে মনে

          সিদিনা পুৱতি হাঁহিছিলি

নামাতোতেই নিজে নিজে

          মোক বিচাৰি আহিছিলি ৷

তোক চিনা মোৰ চকু নাছিল সেইদিনা

তোৰ মৰমত গুমৰি উঠা নাছিল হবলা

                                      মোৰ বীণা

তোৰ চৰণক্ষেপৰ ঝঙ্কাৰ

          শুনা নাছিলে মোৰ প্ৰাণে

                   বিনোৱা নাছিল তোক চিনি পাই

                                      মোৰ গানে ৷



নাছিল অন্তৰত

          নিজৰা ধাৰেৰে ফেনে ফোটোকাৰে বৈ

      তোক বুজিব পৰা ছন্দ

          পিন্ধি আছিলো অহঙ্কাৰৰ

                    অন্ধ মণিবন্ধ ৷




সেইহে ঘূৰি গলি

          মোৰ কথা গৈ

                   তৰাৰ সভাত

          নীহাৰিকাই নচা ৰভাত

                   কি বুলিনো ক”লি ?