পৃষ্ঠা:অসমৰ বুৰঞ্জী গোহাঞি বৰুৱা.djvu/৫১: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

সিন্ধু নদ পাৰ হৈ আহি পাব জয় কৰে। অৰ্গদেৱ চুকাফাৰ সৌমাৰৰ শাসন-কালত,

দিল্লীত দাসবংশী আন্টমাচ, কামুদ্দিন, ৰেজিয়া, ব্রেহাম, আলাউদ্দিন, নাজিৰুদ্দিন, বুলবন

আধিপত্য বিস্তাৰ হবলৈ ধৰে, আৰু আলাউদ্দিনৰ সেনাপতি কাফুৰে কৰ্ণাট, মালােৱা,

দেবগিৰি এইবােৰ ৰাজ্য জয় কৰি মুছলমানৰ দখললৈ আনে।

কাৰ্য কৰি ৰাজ্যত অন্যায়-উপদ্ৰৱ কৰাৰ কাৰণে, মন্ত্রী আৰু বিষয়াসকল তেওঁৰ ওপৰত

অতিশয় অসন্তুষ্ট হৈছিল। সেইবাবে ৰাজক্টোৱৰসকলৰ ক্ষমতাত আশঙ্কা মানি, মন্ত্রীসকলে

কৰিবলৈ মন কৰিছিল। সেই পাঁচ বছৰ ৰজাৰ উৰি নথকাত, শাসনৰ বাৰু চিলা হৈ,

ৰাজ্যত বহু উৎপাত-অশান্তি হৈছিল।

বিষয়া সকলােৱে মিল হৈ, চুংফা বৰ্গদেৱৰ সৰু-মাজিউ পুতেক ভ্যাওখামণি

কোঁৱৰক, ঐ: ১৩৮• চনত, ককায়েকৰ সিংহাসনত তুলি ৰজা পাতি লয়। পিছে,