পৃষ্ঠা:2015.450961.Kamrup-Ed-1st.pdf/২

| সুতা কালীত সেস। আলিবাবা আৰু দুকুৰি ডকাইত “, এম শিক্ষিত মা আৰু লৰা-ছোৱালী কম যি এই সাধুটোৰ বিষয়ে আলপ-লশ নাইনে। আমাৰ অসমীয়া ভাষাত ধ লিয়াই দি লক্ষী নেগে বৰ কাল ৰা কৰিলে। কিতাপৰ ভাষা উ, শাল।•••শি আৰু গাখী দুই ফালৰপৰা তেওঁৰ পাত সাহিত্যৰ | প্ৰেৰণা আছে। এনেকুৱা যা আমাৰ আইৰ পৰা আমি আৰু » বিনি।” ব, শক্তি, ১৮৫৭ | এখী নেওগ আইলেই লেংশীৰপৰা ওলোৱা এই পুথিপনি আম গাছ লাতিলৈ এটি নতুন গান। চমৰ সৰ, প্ৰাল আৰু ঋণ গাৰালৈ চাই আলিবাবা উৎকৃষ্ট শিপাঠ হৈছে।••• আই অংশ অচনাই ভষজলৈ আমাৰ সাত্যি ভঁৰাল শু কাও

• সয় ক্ষৰিব বুলি আশা কৰিছা ...।

| বা , ১২ মে ১৯৫৩ শত | *.খে। ৰে বোৰ সই। শ া ভাল।...এই এখাদমান পুথিৰ ৰিা কাপোৰ হেজাৰ এতি। এটা সাধু বল শ জন শীয়ালৈ আজি অসায় যাই। এগ পাস্ত্ৰী ।ৈ আশা ফৰে। শোিই জোৰ সুৰোশ্য পিতৃ আৰু থামীৰ পথ মন কৰি গৰিয়স্থলে গিয়ে মাখাৰ সেবা কষি।” নী , ১৮ ন