অপৰে চাশ্ৰমাঃ সন্তি হৰগৌৰ্যাঃ সদাতনাঃ।
নৈতয়ে সদৃশঃকোহপি বিদ্যতে শঙ্কৰাশ্ৰমঃ॥” ৬৯।
৬৬ অধ্যায়ত মহাদেৱ-পাৰ্বতীৰ কথোপকথনত কৈছে—
“অধিষ্ঠিতস্তথান্যৈশ্চ ব্ৰহ্মাদ্যৈঃ সকলৈঃ সুতৈঃ।
কৃতপাপাপি মনুজো নিষ্পপো তু জায়তে॥
তস্য নিষ্কলুষ স্যাসু পীয়ুষং শোণিতং ভৱেৎ।
সোহপি কায়াং পৰিত্যজ্য মানুষং ম চিৰান্ মৃতঃ।
ভৱেদ্গণানামাধীপো ময়াপি বহু সৎকৃতঃ॥”
৬৭ অধ্যায়ত নৰবলি পৰ্য্যন্ত বিভিন্ন তান্ত্ৰিক প্ৰক্ৰিয়াৰ কথা–
"শাৰ্দ্দুলশ্চ নৰশ্চৈব স্বগাত্ৰ ৰুধিৰং তথা॥ ৪।
চণ্ডিকাভৈৰৱাদিনাং বলয়ঃ পৰিকীৰ্ত্তিতা॥ ৫।
মৃগাণাং শোণিতৈৰ্দেবী নৰাণামপি শোণিতৈঃ।
অষ্টৌ মাসানবাপ্নোতি তৃপ্তিং কল্যাণদা চসা॥ ১০।
নৰেন বলিনা দেৱী সহস্ৰং পৰিবৎসৰম্।
বিধিত্তেন চাপ্নোতি তৃপ্তিং লক্ষ্যং ত্ৰিভিৰ্ন বৈঃ॥
নৰেনেবাথ মাংসেন ত্ৰিসহস্ৰাঞ্চ বৎসৰান্।
তৃপ্তিমাগ্নোতি কামাখ্যা ভৈৰৱী মম ৰূপধ্যক॥ ২০।
মন্ত্ৰপূতান্ শোণিতন্তু পীয়ুযান্ জায়তে সদা। ২১।
মন্তকাঞ্চাপি তস্যাক্তি মাংসান্ চাপি তথা শিৱ।
তস্যান্তু পূজনে দদ্যাদ্বলিঃ শীৰ্ষশ্চ লোহিতম্॥২২।
সংঘাৎ বলিদানেষু ঘোষিতং পশুপক্ষিণঃ।
বলিং দদ্যান মানুষী ত্যক্ত্বা সঙ্ঘাতপূজিতম্॥ ১০২।
নৰং মৰ্ত্ত্য শিৰোৰক্তং দেব্যাঃ সম্যক্ নিৱেদয়েৎ।১১২।
হসতি ছিন্নশীৰ্ষান্ ছেন্নৰম স্যাত্তু ৰিপুক্ষয়ঃ।
শ্ৰীবৃদ্ধি বায়ুষো বৃদ্ধিঃ সদা দাতৃৰ সংশয়ঃ॥” ১৪০।
পৰ্বতীয়া নগা আদি জাতিৰ মাজত সিদিনালৈকে এচলিত নৰবলিৰ
