পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৯৪

যাত্ৰাপুস্তক। [৩২; ৩১ -৩৩; ১৯। এতেকে ময় এতিয়া যিহোৱা চৰলৈ উঠি। সাক্ষাৎ কৰা তালৈ যায়। আৰু যেতিয়া মোটি যাও; যদি পাৰে, তোমালোকৰ পাপৰ প্ৰায় বাহিৰ ওলাই সেই লৈ যায়, তেতিয়া সকলো ০১ চিৰ কৰিম। পাছেমোচিয়ে যিহোৱাৰ ওচৰলৈ লোকে উঠি প্ৰতিনে আপোন আপনি তাৰ উলটি গৈ কলে, হায় হায়, সেই লোকবিলাকে দুৱাৰমুখত থিয় হয়, আৰু মোচিয়ে সেই মহাপাপ কৰিলে; শিবিলাকে আপোনা ভাত মেসোমাইমানলৈকে তেওৰ পাছলৈ চাই বিলাকৰ নিমিত্তে এটা সোণৰ দেৱতা নিৰ্মাণ। ৯ থাকে। আৰু মোদি তা সোমোৰ পানে, ৩২ কৰিলে। তথাপি এতিয়াও তুমি শিবিলকিৰ | মেঘ নামি আহি তাৰ দুৱাৰমুখত খিতি পাপ ক্ষমা কৰ যদি, কৰ; নকৰ। যদি, ময়] হয়, আৰু যিহোৱাই মোচিৰে সৈতে কথাবাৰ্তা বিনয় কৰি, তুমি লিখা তোমাৰ পাক পৰা| ১• হয়। তাৰ দুৱাৰমুখত ৰিতি হোৱ মেঘ ৬৩ মোৰ নাম কাটি পেলোৱা। তাতে যিহোৱাই। | দেখামাত্ৰে, সকলো লোকে উট প্ৰতিনে মেচিক কলে, যি অনে মোৰ বিয়ে পাপ আপেল আপোন তা দুৱাৰমুখত থাকি কৰিলে, ভাৰছে নাম ময় মোৰ পৃষক পৰা] ১১ এপিত কৰে। মানুহ যেনেকৈ আপোনাৰ ৩৪ কাটি পেলাম। এতেকে এতিম যোৱা, ময় আগত কথা কয়, যিহোৱাই তেনেকৈশখা- যি দেশৰ বিষয়ে তোমাক কৈছিলো, সেই সখিকৈ মোকি কথা কয়; পায়ে মোটি দেশলৈকে লোকবিলাকক লৈ যোৱা; দেখা, হাউনিলৈ উলাট আছে, কিন্তু তেওৰ ডেকা মোৰ মৃত তোমাৰ আগে আগে যাব; কিন্তু ময় পৰিচাৰক, মূনৰ পুত্ৰ যিহোচুৱাই তাৰ ভিতৰ প্ৰতিফল দিবৰ দিন। সিবিলাকৰ পাপৰ প্ৰতি পৰ নাহে। ৩৫ ফল দিম। এই ৰূপে যিহোৱাই লোকবিলাকক ইস্ৰায়েলৰ সন্তানবিলাকৰ নিমিত্তে মোচিৰ • আঘাত কৰিলে; কিয়নো লোকবিলাকে হাৰোণৰ প্ৰাৰ্থনা। | যাৰায় দামুড়ি নিৰ্মাণ কৰাইলি। ৩০ পাছে যিহোৱাই মোচিক কলে, তুমি পাছে মোটিৰে যিহোৱাক কলে, দেখ, এই যোৱা, যি দেশ তোমাৰ বংশক দিম বুলি | লোকৰিলাকক লৈ যাবলৈ তুমি মোক কৈ; ময় অব্ৰাহাম, ইচহাক, আৰ যাকোবৰ আগত কিন্তু মোৰ লগত যি নক পঠাবা, তেওঁৰ পৰিচয়। শপথ কৰিছিলো, সেই দেশলৈ, মি দেশৰ মোক দিয়া নাই। তথাপি কৈ, নামৰ গায় পৰ বাহিৰ কৰি অন লোকবিলাকে সৈতে ময় তোমাক জানো, আৰ তুমি মোৰ সৃতি ২ তুমি ইয়াৰ পৰ উট যোৱা। ময় তোমাৰ আগে |১০ অনুগ্ৰহে পালা। বাৰু, ময় যদি তোমা, সূক আগে এজন দূত পঠাই, কানীয়া, ইমোৰীয়া, অনুগ্ৰহ পালে, তেতে, বিনয় কৰিয়া, ময় ৰিীয়া, পৰিলীয়া, বিবীয়, আৰ বিবুচীয়া যেন তোমাক জানি তোমাৰ সৃতি অম্বা পাও, • লোকবিলাকক খেদোৱাই,দুধ মধু হৈ থকা এখন এই নিমিত্তে মোক তোমাৰ পথ জনোৱা; দেশলৈ তোমাক নিয়ম। কিয়নো ময় তোমাৰ | আৰু এই ৰাতি যে তোমাৰেই প্ৰল, ইয়াকো মাষিত নেযাম; কাৰণ তুমি ৰিভিীয়া জাতি;| ১৪ বিবেচনা কৰ।। তেতিয়া তেওঁ কলে, ময় ব্যয় ময় গলে কিনি বাইত তোমাক বিনষ্ট কৰিম।। তোমাৰ লগত আম, আৰু ময় তোমাক ৰিম পাছে লোকবিলাকে সেই অমলৰ কথা শুনি। ১৫ দিম। তাতে মোচিয়ে তেওঁক কলে, যদি তুমি শাক কৰিলে, আৰু কোনেও অপোন খাত। বয়ং মমৰ লগছ নোযোৱা, জেনে আমাক ইন্স্য ৫ অলঙ্কাৰ নিপিন্ধিলে। যিহোৱাই মোচিক কলে,। ১৬ পৰা লৈ নোেবা। কিয়নো, ময় আৰু তোমাৰ তুমি ইস্ৰায়েলৰ সন্তানবিলাকক এই কথা কোৱা, এই প্ৰাবিলাক যে তোমাৰ সৃতি অনুগ তোমালোক ৰভিীয়া জাতি; যদি ময় তোম পাইবে, ইয়াৰু কিৰ রায় না যাব? তুমি লেকি, মালৈ এক নিমির নিমিতেই যাও, আমার লগত যোৱার রায় নহয় মে? তা তে ময় তোমালোকক বিনষ্ট করিম; এতেকে রায়েই ময় আৰু তোমার প্রকাবিলাক এতিয়া আপোনি আপোন গাগার পর অলঙ্কার। গোটেই পৃথিবীত থকা সকলো জাতির পর তচুৱা; তাতে, তোমালোকৰ বিষয়ে ময় কি বিভিন্ন হও। কৰিব লাগিব, তাক ময় তানিম। তাতে ইমা] ১৭ পাছে যিয়েই মোচিক কলে, এই যি কথা য়েল, সাবিলাকে হোরেব পর্বত, পরাই| তুমি কলা, তাকে যয় করিম; কিয়নো তুমি মোর আপোন আপোন অলবিলাক দৰ কৰিলে। | দৃষ্টিত অনুগ্রহ পাই, আরু ময় নাম রায় ৭ পাছে মোচিয়ে তাটো লৈ, হাউনির। ১৮ তোমাক জানে। তেতিয়া তেওঁ কলে, বিনয় বাহিরে কিছু দূর রিলে; আৰু তার নাম। করিয়ে, তুমি মোৰু তোমার প্রতাপ দেখিবলৈ। সাক্ষাৎ কর তা রাখিলে। আৰু যিহোৱাক | ১৯ লিয়া। তাতে যিকোৱাই কলে, ময় তোমার। | বিচ্যা প্রতিনে ছাউনির বাহিরে এক সেইআগেদি মোৰ সকলো উমা গমন কম, ৪৪