মী । ৪; ১১-৬; ৫)
- পাবলৈ বল wি; কিয়নো তুমি এতিয়া না, বা মানবিলালৈট নোচাৱা,
নগৰ পা ওলাই পথত থাকিব লাগিব। যিহোৱাৰ পাছা নিয়া যেন, আৰু ঘাম এক বাৰিললৈকে যাব লাগিব; সেই ঠাইতেই ওপৰ পড়া যয়ণৰ কি যেন হৈ যাকোবৰ তুমি কাৰ পাব, সেই ঠাইতেই যিহোৱাই। অৱশি ভাগ আমেক অতি মাত হব। তোমাৰ শান্তিৰ পৰ তোমাক মুক্ত কৰি।L৮খি নি কিন্তু মাৰি গৈ, কানেও উদ্ধাৰ ১১ আৰু চিয়েমি অন্তটি হও, আমি নি | | কৰিব লোৱাকৈ লিংক গৰু আৰু তোৰ কুৰ মিয়াৰ ওপৰ আমাৰ ই পু ভোগ কৰানীৰ পদোন্নতি বা এনে হোৱা দেখোক, এই বুলি কোৱা অনেক নি, মেয়্যাকবেৰিয় যায় একা এনে বৃষ মাঠিয়ে এতিয়া তোমাৰ অবিতে গো | সিংহ যেন হৈ যাকোবঃ অৱশিগ নাতি- ১২ খাই। কিন্তু সিহঁতে যিহোৱাৰ ৰুপনা বিলাৰ মায়, অনেক লোকবিলাক মাতেই • বোৰ নোনে, আৰু তেওঁৰ মণ মৃবে; ১ব। তোমাৰ হাত তোমাৰ শত্ৰুদেৰ ওপৰ . কিমো তে সিহঁতৰ মড় মৰা খালাত তোলা হ আৰু তোমায় টাই শক ১০টি গোৱাৰি পেটাইছে। হে চিৰনি | ইএম কাংক। |ী , উঠা, আৰু মাৰ; কিয়নো যায় ১• আৰু যিহোৱাই কৈছে, সেই দিলা ময় তোমায় শি লোৰ আৰ তোমাৰ ধুয়া তোমাৰ মাৰ পৰ। তোমাৰ ঘোড়াবোৰ উত্ত পিল কৰিম।তাতে তুমি অনেক ভি মাৰি। কৰিম, আৰ তোমাৰ বুথববাৰ বিনষ্ট কৰিম; ভোৰ ভোৰ কৰি; তা তুমি নিবতৰ পৰা১১ ময় তোমাৰ দেশৰ নগৰবোৰ উস্থ কৰিম, আৰু পাৱা লা যিহোৱাৰ উলেশ, আৰু সিহঁ| তোমাৰ যা কোঠৰে দি পেলাম; ম্য পৰ পোৱা ধনপতি গোই পৰিবীৰ এড়া বোমা হাত পা আটাইমল্লা ই উদ্দেশে উৎসৰ্গ কৰিব। যে সৈন্যদলপ | | ১৩ কমি, তোমাৰ গণৰু আৰু স ময় তোমাৰ নীয়াৰী, দল দল হৈ গো খোৱ; শত্ৰুৱে মাৰ পৰ তোমাৰ কটা প্ৰতিমাবো, আৰু আমাক অবৰোধ কৰিছে, সিহঁতে ইয়েলৰ তোমাৰ বো উচ্ছ কৰি, তুমি আপোন বিচাৰপতিৰ গাল এন্ডল পৰে এৰ হতিৰ কাৰ্য্য আগত আৰু প্ৰণিপাত মনিব; • কৰিব। ১০ ময় তোমাৰ মাৰ পা অচেয়। যতবোৰ অভিষিক্ত অনায় জাগমন। উঘালি পেলাম, আৰু তোমাৰ গোয় নিই ১৫ কৰিম; আৰু আওকাণ কৰা অভিযোেৰৰ পত । কিন্তু হে বৈলেমইফা, বিনুদাৰ গো- ময় ৰাগত আৰু কোষ এটিাৰ সামি। বোয়ৰ মত গণ্য হবলৈ অতি সু যি তুমি, তোমাৰ পৰা, ইয়েল অধিপতি লৈ যিহোৱাৰ বিবা। লোকবিলাকৰ উত্তৰ। মোৰ উদ্দেশে এজন উপ বি; পূৰ্বকালৰ যিহোৱাই যি কৈছে, তা তোমালোকে • পৰা, অনাদি কালৰে পৰা তেওঁৰ উপৰি। এই শুনা; তুমি উচ্চ পৰ্বতৰোৱ সমূখত হেতুকে প্ৰসৱকাৰিণীৰ প্ৰসৱ নকৰালৈকে তেওঁ | প্ৰতিবাদ না, আৰু গিৰিবোর তোমার মাত সিকি কাগ করিব; তেতিয়া তেওঁ ই- ২ শনোক। হে পর্বহবিলা, যে পৃথিবীর চি- বিলাকৰ অৱশিই ভাগ ইয়েলর সন্তান | স্বামী মুলৰিলকি, যিহোৱা প্রতিবাদ না; ও লািকলৈ উলটি আহিব। আৰু তে থিয় হৈ। কিয়নো আপোন প্ৰকাবিলাকে সৈতে যিহোবার যিহোৱার শক্তি, অপোন ঈশ্বর বিহোৱাৰ | বিবাদ হৈছে তেও ইয়েল লগত প্রতিবাদ নামৰ মহিমা আপোনার মত চাৰি, আৰু ৩ কবি। হে মোর এরালিক, মা তোমা- লিবিলাকে নিরাপদে বাল কা; কিয়নো তেও। | লোকক কি করিলে; অকি কি তোমালোকক পবিীর অলৈকে মহাম ৰ। অৰু সেই ক্লান্ত করিলো। মেরি অফিসে ল দিয়া। নাই আমি শা ি; যেতিয়া রে। ৫ কিলো ময় তোমালোকৰ মিচর দেশর পর। সামার দেশত সোমাই আমার অতালিকাবোৰত | উলিয়াই আনিলে, এ বীখ্য পর। শুরি দি, তেমি। আমি তার অতি সাত তোনালোকক মুক্ত করিলে; ময় তোমা- জন মেৰীয়া, কাঠ আন এখন লোকক লোকর আগে আগে যেটি, ণ, আর তুলি। লিলিকে কোলে আর দেশ, মিমি পঠালো। যে সে এবিলাক, মণবোত নিয়োর কেরিব; যোৱা ৰা বালাক কি আশা করি- নেজিল আরে আমার দেশত লোমাই আমার। fিল, আর বিয়ের গুরুক বিলিয়মে শীষ কিরি দিতেতিয়া যে নিহতর। | তেওঁক কি উৰ দিছিল, তাক লোৱরণ না; ৭ পাবনা ই কবি। মলৈ পা তোমালোকে যিহোৱা নয় কাবার
