যিহিকেল। ২০ আলি। বাৰাওায়ই কেদৰে, ফলে সিফালে | খোটালি; যিহোৱাৰ ওচৰত থকা পুৰোহিত- টিলিটি বিল খিলিফাৰ গs অকৃতি। বিলাকে তাই অ পবিত্ৰ বা লোন কৰে; আছিল; গৃহ ফিনাৰ খলিব আৰু তাত লিবিলাকে অতি পবিত্ৰ বস্তুববাৰ, এক গঠকঠৰ কেইটা এই একা আছিল।।। মৈবেদ, পাৰ্থক বলি, আৰু দোষাৰ্থক বলি । পাছে তেওঁ মোক উলৰ কলিৰ বা | ১০ বয়; কিনা সেই ঠাই পবিত্ৰ। যেতিয়া | ববিৰ চোতালখনলৈ নি, অ পৃথক কৰা| পুৰোহিতবিলাক পবিত্ৰস্থান কোমায়, তেতিয়া ঠাৰ শখ আৰু উৰ কলিৰ ঘটাৰ | সিবিলাকে অপমাবিলকিৰ পৰিচৰ্যাবত তাত সখ থ খোপলিবোৰলৈ নি, এশ তি: নখাকৈ তাৰ পৰ বাৰি ছোলখনলৈ বিল ঠাইৰ আগপন্থি ফলে; দুৱাৰ নোয়; কিয়নো সেইবোৰ পবিত্ৰ; সিবিলাকে উতে আলি; এ পাশ হয়। সেই আনত পিছি লোকবিলাক ঠাইলৈ যায়। টেলিবেৰি তিৰ চেলৰ বিশতৰ| ১৫ পছেতেও তিৰ গৃহ সুখি এটলত, পূৰ- গত আৰু বাহিৰ চোতালখনৰ শিল পাৰি। | কালে মুখ যা বান্নাদি মোক উলিয়াই দিয়া ঠাইৰ সমূখত আছিল; তৃতীয় খাপ ঠেক| বিলে, আৰু চাওফালে গোটেই গৃহ সুধিলে। বাৱাৰিোৰ সখাসধিকৈ আহিল। আৰু তেওঁ পালে পৰিমাণমলেৰে সুখি পচিশ চিৰকালে খোটালিবেৰয় আগত দহ হত| ১০ পালে। তেওঁ বুৰি উত্তৰকালে পৰিমাণ- ল আৰু এশ হাত দীঘল এটা সহযোৱা কৰা| ১৮মলৰেখি পা হাপালে। তেওঁ দণি- আছিল; আৰু সেইবোৰৰ দুৱাৰ উত্তৰফালে কালে পৰিমাণমলেৰে তুলিশ হাত পালে। আহিল। ওপৰ খোদালিবোৰ ঠেক; কিয়নো|আৰু তেও পাচিম কাললৈ ঘুৰি সেই কালে ব্যটাকে বাৰা কেউই তলৰ আৰু মৰি! • পৰিমাণমলে, খি পাচশমা পালে। তে ধোনিক অধিক ঠাই লৈছিল। কাৰণ সেই চাৰিওফালে অফিলে; পবিত্ৰ আৰু সাধাৰণ বোৰ তিমিও খাপত আছিল, আৰু বাহিৰ ঠায় মাঝ প্ৰদৰিষলৈ, তাৰ চাৰিওফালে চোয়ালখন পাটালিবোৰৰ ব্যয় নিচিনা। পাঁচ শ ত দীঘল আৰু পাঁচ শ ত বল সেৰেৰ ও মাল; এই হেতুকে ওপৰৰ এনে এটা গড় আছিল। খোটালিবোৰ মাজত থকা লয় খোটালিকৈ | আৰু মাৰ খোটালিকৈ অধিক ঠেক আছিল। নতুন মন্দিৰত যিহোৱা ৰেণ। যদি ও আৰু বাৰিত, বাৰি লিখনৰ ফালে থকা আৰ তাৰ প্ৰতিষ্ঠান বিষয়। খোলিবেৰয় কোষত, আন খোটালিবোৰৰ ০৩ পহে তেওঁ বাটটোলৈ, পা মুখ সবুধ, ঘি গড় আলি, সেয়ে পাশ হয় ২ বাসাটালৈ মোক নিলে। আৰু
- দীঘল। কিয়লে বাৰি তালখনৰ ফালে থকা দেখা, প ফাকাৰ পৰ ত্ৰয়েৰ পৰ
খোটালিবোৰৰ দৈৰ্ঘ্য পঞ্চাশ হাত; কিন্তু মন্দিৰ গে। অলি; তেওঁ ধ্বনি ছলনাৰ ফলে এক ফোটালিবোৰৰ দৈৰ্ঘ্য এশ হাত। শবদৰ নিচিনা, আৰু পৃথিবী তেওঁ গৌৰ- ১ বাৰি লিখন পৰা সেইবোৰ খোঁচালিত। বেৰে উল ল। পশন দেখা পদাৰ্থ সোমাবলৈ গলে, সেইবোৰ ঠাইকৈ চাপৰত,। নিচিনা, এখন খুলে কবিলৈ আ সময় ১• পূবকালে সোমোৱাৰা পোৱা যায়। চাল এৰ দৰ্শনত দেখা শাৰ্বত্ৰই নিচিনা এই এৰ গভর বলে ফলে পূবদিশে পৃথক করাঠাই। এ জখা পদআছি, না বা নদীর আৰু ঘৰটোৰ আগত খোটালিববার। আহিল।.. ওচ্য * দর্শন দেখা পারেই নিচিনা ১১ এইবোরর আগত যি এটা বাট আছিল, সেই! এই দর্শনত অখা পদার্থ আলি। সময় বা উকালে এক খোটালিবোরর সমুধর | ইসি হৈ পড়িলো। আৰু বিহার গৌর বই লিটিল যে দেখা যায়; এইবোর সেই পুলে মুখ করা বাটার বাদি গ- যে সমানে, দীঘল আৰু বহল, আর এই সলমাল। পাহসাল্লাই মোক তুলিসি বের আটাইজার বালি ওলোৱা বাট | তোতললৈ নিলে;. আৰু দলিহাৱা, ১৫ সেদের মিটিলা, আৰু লেকসই। বাটর। গীৰে গৃহ নিৰ্ণ কৰিলে। গুজর রক্ত দলিলে ধনিবার দুৱার: | রি প এস আৰু কো ম্য বা নিশি এখন প্রায় আছিল; সেই শুনিলো; যা এজন পুরুষ মোঃ মিয় যাটালিবো সোমাবলৈ গলে, পুষালো লৰি। তেওঁ ৰোৰু ক. ৫. মুনি , ঠিক পর নখ নেই ৱৰ পোৱা যায়। এয়ে মোর লিংগ আৰু মোৰ রির গুৱাৰ পৗছু তেওঁ আৰু কলেজ চার নমুখ| . ঠাই; ইয়াত ময় চিরকাললৈকে অয়েল এ উ নি, খোদাবর পবিত্র সন্তানবিলাকৰ মা বাস করি, আৰুত্র- 881
