১; ৩-১১; 81) আঠা লৈ, নখনত সেইবাৰ শকিৰি | সময় সেইবোন। সিবিলাকৰ লগত উ; কি পলা;নেন মোৰ জগতে| না dণ নেই আসতে আলি। • লোেল। সেই সমাৱাত, ১ পাছে যিহোৱাৰ গেীৰ তুলিৰ ওপৰ
- ক ক ৰ গোলে খি হৈছিল, পা এন কৰি। কোময় পৰল।
এৰি লেন ঘৰে শৰ্ণি| ১৯ কলে এ লড়ে তেকা দত্ত লি। তেতিয়া যিহোৱা গীতৰ কেই | যে, আ পৰিবীৰ পৰও উট গল, এস পৰ ১ মৈত মুয়াৰি | আৰু সিবিলাৰ কোলে কোন কেইটাও আলি, আৰু গৃহ অবকাৰ, আঙ্গ। চলি; আৰু লিৰিক যিহোৱা পৰ চোতাল বিয়েৰ দীপিপি। কল, বাচ্য দৰখ থ্যি (ল, অলি- তৈছিল; কিশতিকাৰ কোৱা | মিলা প্যত ইয়েল দ্য গীৰ সময়ৰ নিচিনাকৈ কৰে কোৰ|• আছিল। কৰ দীৰ ত ইল্যে শৰ দকান্তি চোলৈকেশন গৈছিল। পা আলমকেএইবিলাক; তাতেএইলাক তুমি বৃ িা ৰ য প ব | যেকতা ময় নিলো। এমিয় চান কেন মা ই পা দুই ৱে বুলি | চাৰিখন আৰু চাৰিখন চাৰিগন ডেউকা, ভে শন ৰ। পিয়া পুৰুষ আৰ | অ আপোন সপোন তোৰ তলত মানুহৰ জিলত, লামাই গৈ এটা সে কো| হয় নিচিনা এক ব আছিল। শািবিলা • থিয় হল। তেতিয়া নে কেন মুখৰ আকৃতি বিষয়ে বলে, ময় কাৰ মীৰ মাৰ পা সিবিলাক মাৰত থকা লৈ হাত এ দেখা মুখেই মুখ আৰু একেঅকৃতি,একে মেলি তাৰ কিছু লৈশ। তাৰ পিতা- ব; লিৰিক প্ৰতিনে পোনে পোনে যায়। অন্য হাত দিলে; তে তাক লৈ ৰাহি হল। বাবিল্য বিয়ে বিদ্ৰোহ কৰি থোকা সো- ৮ম ক কেন শা, নিবিলা আপোৰ বিলাক অহিতে কে | আলোৰ কাৰ হল মানুষ হাত মিলি বাণী। এক দেখাগল। পাছে গইজেলি, পাছে অই মোক দা িযিহোৱাৰ এল কল্প কাল আ আ ম গৃঃ পূবালে মুখকাপুৰ বাৰ কে ল , এই ৰুলে ৰি ন কবৰ ওচৰলৈ নিলে; আৰু দেখা,সেইবাটৰাৰ দুৱায়- , কে চাই | আছিল; আৰু সেই মুখত পচিশজন পুৰ আছিল; আৰ সিবিলাক ১• ফেসৰ আ ৰৈ মণি নিৰি। আৰু মাৰ অৰ পুতেক যানিয়া আৰু বনা লেইবে আমি বিয়ে , গওটা। পুতেক পলটিয়া, এলাৰিলাৰ এই দুজন অন্য এক য ন চ মাত অভিড়।] (ময় দেখিলো। তেতিয়া তেওঁ মোক কলে, ১৯যোৱ স সেই চা ি েযায়;T মসনি, এই মগৰ কুকল্পনা কৰেতি আৰু বেৰ হলেই কালেক্সল মৃতি। কুমণা দিতা লোক এইবিলাক। ইবিলাকে বি তাৰ দখ, সেইবো সেই চাৰ কম, যৰ শাবিৰ সময় চ চপা নাই; এই কাললৈ পাপী, যোৱা সমান । নগৰখন কেৰাবি আৰ আমি মাসৰুপ। এই ১াল। আৰ সিলিক গোন গা, হেতুকে ইবিলাকৰ বিৰুয়ে ভাববাণ প্ৰচাৰ কৰা, এ কিন্তু হিতো, চ, ৫ ব মসনি, তাৰবাণী প্ৰচাৰ কৰা। তাতে চালি চত্ত , গিৰিলাৰ চাৰিও যিহোৱাৰ অলা মোত স্থিতি হলত, তেওঁ মোক ১৩মেৰই ৰে। সেই ১ কেইটাৰ কলে, তুমি কোৱা, যিহোৱাই এই কথা কৈছে, | বিয়ে হল, ময় সেইবাৰুৰি কা বুলি ইলে বংশ, তোমালোকে এই এই ৰুপ কথা ৯ তানিশা। এতিৰ তিন চাৰিখন মুখ; কৈম; কিয়নো তোমালোকৰ মত উদ্য হোৱা যখন কৰ, খিল মানুহyীয়খন কথা ময় নিয়ে। তোমালোকে এই নগৰত ১ নি,আচল ৰ ন মুখ। পাছে তোমালোক হত লোকবিলাকৰ সংখ্যা বৃত্তি - কম সে পৰলে পট গল। বাৰ নদীয়া কৰিল, আৰু ইয়াৰ আলিবেৰ বড় লোকেৰ ১০ম সখ এৰ এইবিলাক। কাৰ কোন পৰিপূৰ্ণ কৰিলা। এই হেতুকে এন্তু যিহোৱাই গোৱা সy কেটাও নিবিলাৰ কোনে | এই কথা কৈছে, ইয়াৰ মাঝত তোমালোকে কোথায় যাব কেইজনে পৃথিবীৰ পৰ| পেলোৱা তোমালোকৰ হত লোকবিলাকহে এলইন কেউ সমক, ককেই। মাত, আৰ নগৰখন কেৰাহি; কিন্তু তোমা- ০ ম বিলি কোৰ সঙ্গে। লিলিক Iে লোকক ইয়াৰ মাৰ পৰবহিৰ করব। তো- মেয়ে নয়, আৰু লিলিক এপলৈ উঠা মালোকে আরোৱাললৈ স করি,ময় তোমা- 758
