৪৯; ২৭-৫৬; ১।] যিনিশিয়া। ৭৬৩ বিলাকক সেই দিন নিষ ফয়। এ ময় | ৩৮ পাৰ। যিহোৱাই আৰু কৈছে,ময় এলমত | জয়েৰ গল্প ভি উই লগম; সেয়ে কোন লিমন স্থাপন কৰি, আৰ তাৰ দিৰ অকাকোয় গ্ৰাল কৰি। . L পৰ ম জা আৰ প্ৰধান লোকবিলাকক | | কৰি। ডি ফিনাৱা কৈছে, শেষ . কেৱ আৰু স্ৰোত বিষয়। . | ল য় এল -মা পৰিৰ্তন
- বাংলা ৰামখদুকেৰে প্ৰহাৰ কৰা ফোৰ |
এখাচোৰীয়া ৰবে বিষয়। | বালিয় বিষয়। . • ঘিৰেই এই কথা কৈছে, তোমালোকে . জট কেলৈ যোৱা, আৰু পৰদেশ, সন্তান-Te৮ বিৰিমি আদৰ, য় বাবিল, ২ বিলাক বিন কা। শবে সিত্য বিলীয়াৰ দেৰ বিজ্ঞ যিহো- আৰ পাৰ কৰে লৈ যাব, আৰু নিহত,T: কেৰ হাকা। অৰ-কাপড় আদি আটাই বৰ আৰু উবো। কোলোজেজিনি ঘৰ একা, শিকাৰ নিমিয়ে নিব, আৰু শিহতেশাৰণে | বেষণা ফল, কলা খেলা; যে কয়, ৩ মিৰি, সকলো ফালে আলি। যিহোৱাকৈছে,T. ৫ খি; কোয়, “বাবলমাকৰি | যে চোৱনিৰামিলি, লোৱ; লৈ | লোৱা হল, যে শক্তি পালে, ময়োদক ব্যাকুল
- কৰি গতঃ ঠাইত বাস কৰা; নিশো | ল; তাৰতিবোদ লা পাল, ৰ প্ৰতিমা
কালি মধদূৰেটৰে তোমালোকৰা বেৰ কুলল।”কনে তাৰ বিয়েৰ আইতে মজণ ফলি, আৰ মোলা। পা এক দায়ি নাহি; সে জাতি তাৰ ৩১হিতে কপা ভি ৰিলে। যিযেই কৈছে। বেশ ল কবি,ভাত কোনেও কল নবি; তোমালোক উঠা, নিয়ে আৰু নিভিয়ে বাস | লিং লাল, যা আৰু পৰু সকলো গল। কৰা, আৰ দুৱাৰ কি তা নথকা অৱলইস। • যিহোৱাই কৈছে, সেই দিন আৰু সেই কালত কা এ গাভিৰ বিয়ে তোমালোকে ধা] ইয়েল সালবিলাক জাক বিদায় সন্তান- ৩ কৰ। লিতি উইথ চিক্য বস্তু নে , | বিল একেলখ, হৈ আহিব, আ ৰুক্ষন কৰি আৰু সিহতৰ পৰা সুৰ হব। আৰু কৰি গান কবি আপোমাবিলাক ঈৰ বিয়ে কুম, ৰিঙ গাড়ি চুলিটা কাটাবেক মাৰি ফলি। যিবিলাকে এই ফাললৈ মুখ সকলো কালে বায়ুত: উwই দি অ| .ৰিনিমাৰবিষয়গুখিব, অৰুষ, যে,আই, বিহোৱাই কৈছে, যয় নিহত সকলো ফালয় | আমি পৰিব নোৱ দিয়কী এস মিয়- পৰ দিলে পদ আমি। তোৰ পিয়া-ফেৰ বিহোৱাৰাক্ত। : পৰ বাসস্থান, ৰিলা ধ্বংসস্থান ব্য। • মে একি হেৰো ৰেপ হল; কোনো শাহ দেখাবি, নাইকা কোলোব | লিবিলাক ৰীলিঙ্গ লিলিক বিপথ সকালে তাৰ মত প্ৰকাশ কৰিব। | গামী কৰিল, পৰ্বয়াত লিলাক এই উলে? সিলিক পৰ পৰ অন এ বিষ। গৰ্বতলৈ গল, মিথিলাকে আপোনালিক, এ বিৰুদাৰ বা চিদিভিয়াৰ ত্বৰ আসত | ৱা ঠাই পাৰিল। সিবিলাকক পোৱা | এলমৰ বিয়ে যিকিমিয়া অ টল | শফলাৰ সিবিলাক এক কলে, আৰ এ বিহোৰ বা। নীবিলাক যিহোয়াই। লিলি শক্ৰবোৰ কল, আৰ কোন কৰা . এই কৈ দেখ,ম শৰি এতি। . কাৰ নিতে সি যিহোৱাৰ ৩০ এলম ভ তাৰি পেলাম। মিশৰ | ৰি পৰ্বকিলা বিমি যিহো- ঢাৰি দিশৰ পাচা বা ময়লম শৰ|ৈ বাকেই বিয়ে-পাণ ফলি। তোমালোক • বলোৱা, আলইসলোখ তিক। কামিল মাপ পলো, শীৰতৰ উৰাই দিম; দূরীকৃত এলষীয়বিলাক যি | দেশৰ পৰা ওলাই যে, আমার আগে • তর লৈ নেয়া, এনে কেন তি| আগত যা এগিবের সিটি: হোৱা। • দহ। এ এলম শববার আত, | ১ কিয়নো দেখ, উলর দেশগ বালি |. তর এরিবের আল মতি| এনিমবোরএক লোককে উঠা ব্যাকুল করিম; আৰু যিহোয়াই কৈছে, ময়| আমি, আ গির িবেহ পাতি, তিললৈ অমল, এনে কি আর এ | তাতে ও এ কফি'লে যাব; সিত, শেখ উপ-িকমি; মা ভিক | বোয়,কিলেউম নিবীরকড়ি মালৈকে সির পা পাছ মা তরোয়াল|•বোৰ নিচিনাব। কলদিয়া দেশ লুইব্য হব।
