বিজিমিয়া। [৪৭; ৩- ৪৮; ২৬। তল বিয়াব; তাতে মানুহবিলাকে বি , তাকে শোৱাৰ আগে ই প বা আৰু দেশত বাস কৰা আইইবিলাকে যাহাৰ | নিশি উেকা দিয়; ভাগবালকৰা ও কৰি। শত্ৰুৰ বলী ঘোড়াৰ খুৰীৰ খণিত, ১ ,তত বাল কৰে ফেলা অব। তিন ৰথৰ ঘদিত, চৰ মেমোণিত থাকতে | যিহোৱাৰ কাৰ এলাগিয়ে ৰে; নিশান
- হাত দুখন দুৰ্বল হোৱাৰ শিৰে আপোন | হওক আৰু বিনে পা পা আলো
| ০ আপোন লাইতলৈ িনেব। কাৰণাই | তোল কোন ৰ, লি শাপ।
- পলীয়াংতক বিষ কৰি নি, তা আৰু মোৰ সৰুকাল পৰ মিলিয়ে নি
চাদেনিৰ পৰ প্ৰত্যেক অশিক সহায়ক আৰু ৰি আগান, গেল পৰ বিৰ উচ্ছ কবিৰ ৰিজীবিয়ে; কিয়নে যিহোৱাই আছে এক পাত্ৰ পা গলি পাত্ৰ চলা হোৱা • পলোয়াতক, কাৰ বীপৰ অৱশিগক। নাই, আৰু লিবী-ৰল যোৱা নাই; বিনষ্ট কৰি। যাৰ যাৰ কলা কৰা হল, - বিতিাৰ সেৰা গা এ অঞ্চ তাৰ নিহতৰ উপত্যকাৰ অৱশি ভাগ অফিলোল ১৫ পঃবৰ্তন হয় নাই। এইযে, ফিহ- নই ল; তুমি কিমান কাল আপোনাৰ গা ৱাই কৈ, দেখ, বি দিলাম গলি ৬ কাটকুট কৰি? ৫ যিহোৱাৰ তৰোয়াল, তুমি | মানুষ পায়, সেই দিন আছি; নেই নি কিমান কালান্ত নোহোৱাকৈ থাকিবা? তুমি নিতে তাক মালিব, ৰ পাবোৰ মুখ আপোন ফাকত সোমোৱ; তুমি বিশ্ৰাম কবি, আভায় বোৰ ভোৰ বেৰ কৰি। কৰ আৰু শাহোৱা। যিহোৱাই তোমাক | ১০ইয়েৰ বই আপোন বিদ্ধ জমি ৈ আলা দিয়া তুমি কেনেকৈ কাব পৰা এলৰ বিষয়ে লাল পোৱাৰ নিচিনাকৈ মোৰ তেও অফিলোনৰ আৰ সময় দাতিৰ বিৰুড়ে|ফমেচি বিষয়ে লাপাৰ। আমি বীৰ, আৰু তাক নিযুক্ত কৰিলে। যু লিমিয়ে পৰমী মনু” বুলি তোমা- 1 ১০ লোকে কেনেকৈ কৰ পাৱা? মোৱাৰ উচ্ছ, |. মোৱৰৰ বিষয়। | আৰ তাৰ মগবাৱা হৈ উড়ি গন, এই | মোৰ বিষয়। ইস্ৰায়েলৰ দশৰ। তাৰ মনোনীত কো লোকবিলাৰ চলে বাহিনীবিলাক যিহোৱাই এই কথা নামি গল, বাহিৰীৰিা যিহোৱা নামেৰ কৈছে, হায় হায় মধ্যে। কিনে লয়ে উচ্ছ| খ্যাত ৰাই ইয়াক কৈ। যোৱাৰ আপদ হল'; বিৰিয়ামে গান পালে, এৰ পড়িল; ও পবি: আ ক অমল অলি • মিলবে না পালে আৰু ব্যাকুল হল। গোৱা- ১ বেগেৰে আহি। তাৰ চাবিকাল এ ভয় বৰ গৌৰৱ আৰু নাই; শত্ৰু তাৰ বিয়ে! নাম না তোমালোক সকলেৰ জয় নিশি হিথোন অমল মা কৰি কৈ,“আহা, বিলাপ কা কোৱা, এই শকত লাৰু আৰু আমি তাক এৰু ও হোৱাৰ পৰ উচ্ছ| ১৮সুৰ আলি কেনেগেলি। বেদীবেন কৰোহক।” হে মদূমেন, তোমাকে নিকৰ। | নিয়াসিনী জীয়ৰী, তুমি আপোন প্ৰাপ্য হ; তৰোৱাল তোমাৰ পায়ে পাছে যাব। | পৰ। আমি তৃতুহৈ ৰ; কিনা ৩ হেণিয়িম টিয়বাৰ কনা গৈছে, আঁ| মোৱবৰ সংৰক তোমাৰ বিউটি আবিল, ৪ মহাসংহৰ হৈছে। মোৱাৰ ন ল; তাৰ মা তে তোমাৰ দুৰ্গা নি ৰিলে। ৫ • লেকলিকে টিয়াৰ শব্দ নাই। কিয়নো | অৰোয়েলিবালিলি, তুমি বাইৰ কোত খি | সুহীতলৈ উঠি যোৱা বাৰি সিং অনবৰত | হৈ যোৱা; পাই যোৱা লোকক আৰু মেৰে উট যাব; কারণ হোরাণৱিলৈ |• পোৱা কি কি হল বুলি সে। মোয়ার নামি যোৱা বাটত সংঘরধর টিয়র যন লাল পাল, কিয়নো এই নগ: ল; ৮ গৈছে। তোমালোকে পলোৱা, আপিন আ তেমালাকয়রা আৰু চিকি; পোন প্রাণ রক্ষা করা, অরণ্যত থকা বউ যোৱাৰ যে উত্তর হল, তক আণনিত চার গহ নিচিনা হোৱা। কিয়নো তুমি আপোন |২১ করা। আৰু মৰলর দেশল, হোলো, , • কার্যত, আৰু আপোন বহু বহুত বির্ত| মে,বো, নবো, শৈামি , ফিরি
- করার কারণে তুমিওৰ পড়িবাঁ; আৰু কমোচ,Jযামি, গৈল,.বৈমি করা
তার পুরোহিতবিলাক, আর তার প্রধান লোক আৰু বাঢ়ি গত কি যোৱাৰ । বিলাক বলী-অৱস্থালৈ একেলগে ওলাই যা। দেয় সকলো মগ পল ও আলি। প্রত্যেক নগরলৈ যিনাক আবি; কোনো|২০ যিহোৱাই কৈছে, সেৱৰ শিটকা আৰু নগর বা নেপাব; যিহোৱাৰ কাক্য অনুসারে | বাংলা হল। তোমালোকে তাক মতো ৯ তলভূমি বিনষ্ট, সমথলো নষ্ট হব। তোমা-1 বাল করা, কারণ সি যিহোৱার কি খ 60
