১৩; ১৮-১৪; ২০।] যাক। বা চৰ হোৱাতো, ঈগৰে সিবিলাকক সেই পাছ খেদি গল; তেতিয়া ইয়েল, সন্তান- বাটেদি নিনিলে; কিয়নো ঈশ্বৰে কলে, কিজানি | বিলাক যিহোৱাৰ পৰামী বাহৰে ওলাই যু দেখিলে লোকবিলাকে বেৰি পাই মিলৈ গৈছিল। এইৰূপে মিচৰীয়াহঁতে, অৰ্থংকৰী- ১৮ উলটি যাব। এই নিমিত্তে ঈশ্বৰে লোকবিলাকক শৰ সকলো ঘোড়া, ৰথ, আৰু আৰো চুফ সাগৰৰ অৰণ্যৰ বাটেদি যুবাই মিলে; আদি কৰি সৈন্যসামন্তই সিবিলাকৰ পাছ আৰু ইস্ৰায়েলৰ সানবিলাকে সুজিত হৈ পায়ে খেদি গৈ, বালচফোনৰ সমূখত প- ১৯ মিচৰ দেশৰ পৰা যাত্ৰা কৰিলে। আৰু মোচিয়ে হহীৰোতৰ ওচৰত সাগৰৰ দাতিত সিবিলাকে যোচৰ অভিকো আপোনাৰ লগত ললে; | উনি পাতি থকা ঠাইত, সিবিলাকৰ লগ কিমুনন৷ তেওঁ ইস্ৰায়েলৰ সন্তানবিলাকক গুৰুতৰ! ১• ধৰিলে। পাছে, ৰৌণ ওৰ চাপিলত, ইলা- শপথ কৰাই কৈছিল, ঈশ্বৰে তোমালোকলৈ য়েলৰ সামবিলাকে চকু তুলি চাই দেখিলে, অৱশ্যে দৃষ্টি কৰিব; তেতিয়া তোমালোকে যে, সিবিলাকৰ পছে পায়ে মিৰীয়াহঁত আপোনাবিলাকৰ লগত মোৰ অস্থিকো ইয়াৰ | আহিছে; তাতে ইস্ৰায়েলৰ সন্তানবিলাকে • পৰ লৈ যাব। পাছে সিবিলাকে চুতেৰ পৰ অতিশয় ভয় পাই যিহোৱাৰ আগত কাৰোক্তি যাত্ৰা কৰি, অৰণ্যৰ দাতিত থকা এথমত ছাউনি। ১১ কৰিলে। আৰু লিবিলাকে মোচিক কত, ২১ পাতিলে। আৰু সিবিলাক দিনে ৰাতিয়ে যাব। | মিচৰত মৈদাম মাইনে কি, যে, আমি অৰণ্যত নিমিত্তে, যিহোৱাই দিনত সিবিলাকক বাট | মৰিবলৈ, তুমি আমাক আনিলা? তুমি আমাক দেখুৱাবলৈ মেঘত, আৰু ৰাতি সিবিলাকক। মিচৰৰ পৰ উলিয়াই আনি, আমালৈ কিয় পোহৰ দিবলৈ অগ্নিভ সিবিলাকৰ আগে | ১২ এনেকুৱা কৰিলা? আমি মিচৰতে তোমাক এই ২২ আগে চলিছিল। আৰু লোকবিলাকৰ আগৰ | কথা কোৱা নাছিলো নে, যে, আমাক মিৰীয়া- পৰ দিনত মেঘষড, আৰ ৰতি অগ্নিত। তৰ বন্দীকাম কৰিবলৈকে এড়ি দিয়া? মিলে চিহিল। অৰণ্যত মৰাতুকৈ মিচৰীয়াহঁতৰ বন্দীকা কৰাই ও পাছে যিহোৱাই মোচিক কলে, ইস্ৰা-|• আমালৈ ভাল আছিল। পাছে মোচিয়ে লোক যেলৰ সন্তানবিলাকে তুমি গৈ, পী-হহী বিলাকক কলে, তোমালোকে ভয় নকৰিবা, থিৰে ৰোতৰ আগত, মিগদোলৰে আৰ সাগৰে থাকা; যিহোৱাই আমি তোমালোকলৈ যি মাকত, বাল-চফোনৰ সমুখত ছাউনি পাতিবলৈ পৰিত্ৰাণৰ কাৰ্য্য সিদ্ধ কৰিব, তাক দেখিব; তুমি সিবিলাকক কোৱাগৈ; তোমালোকে তাৰ | কিয়নো এই যি মিচীয়াবোৰক আমি তোমা- সমুখত সাগৰ দীতিতে ছাউনি পাতিবগৈ। | োকে দেখিছ, ইহঁতক আৰু কেতিয়াও নে-
- তাতে ফৰৌনে ইয়েলৰ সন্তানবিলাকৰ বিষয়ে। ১৪ দেখিবা। যিহোৱাই তোমালোকৰ নিমিত্তে যা
এই বুলি কব, সিহঁত দেশৰ মাঝত আটকি। কৰিব; তোমালোক বলে মনে মনে থাকি। আছে অৰণ্যই সিহঁতক বন্ধ কৰি ৰাখিছে।[১৫ পাছে যিহোৱাইমোকি কলে, ত িমোল ও আৰু ময় কৰৌণৰ মন কঠিন কৰিম; তাতে কিয় কাতৰোক্তি কৰিয়া? ইয়েলৰ সন্তান- তেওঁ সিবিলাকৰ পাছে পাছে খেদি আহিব;| ১৬ বিলাকক আগুৱাই যাবলৈ কোৱা। আৰ তনি তেতিয়া ময় ফৰৌণৰ আৰু তেওঁৰ সকলো সৈন্য-T অপোন লাখুটি লৈ সাগৰৰ ওপৰলৈ তোমাৰ শাহৰ ৰায় গৌৰবান্বিত ম; আৰু ময় যে হাত মেলি, তক দুভাগ কৰা; তাতে ইস্ৰায়েলৰ যিহোৱা, তাক মিচৰীয়াহঁতে জানিবলৈ পাব। | সাবিলাকে শকান বাটেদি সাগৰৰ মাৰলৈ তেতিয়া সিবিলাকে সেই দৰেই কৰিলে। পাছে। ১৭ সোমাব। আৰু দেখা, ময়, ময়েই মিচীয়া- লোকবিলাক পলাই গল বুলি মিৰৰ ৰাক। হৰ মন কঠিন কৰিম; তাতে সিহঁতেও মনাল, ফৰেগিৰ আৰু তেওঁৰ পাত্ৰমী সিবিলাকৰ পাছে পাছে সোমাব; তেতিয়া বিলাকৰ মন লোকবিলাকলৈ বেলেগ হল; | ময় কৰৗণৰ, আৰু তেওঁ সকলো ৰথ ও অখ- তাতে সিবিলাকে কলে, আমাৰ বন্দীকামৰ পৰা। ৰোহী আদি কৰি সৈন্যবিলাকৰ ৰায় ইস্ৰায়েল এড়ি দি আমি কি কাম কৰিলে? ১৮ গৌৰৱান্বিত হম। তাতে, ফোণৰ, আৰু তেওঁৰ • তেতিয়া তেওঁ আপোনাৰ ৰং সজোৱালে, আক। ৰথ ও অশীয়োহীবিলাকৰ বাৰায় ময় গৌৰ- 1 অপোনাৰ লোকবিলাকক লগত ললে; আৰু। ৱান্বিত হলে, ময়েই যে যিহোৱা, ইয়াক তেমননানীত হল ৰথ, আৰু মিৰৰ আন আনা ১৯ মিৰীয়াহঁতে মানিব। পাশেৰ বি দত আটাই ৰথ, আৰু সেই সকলোবোৰৰ ওপাত ইস্ৰায়েলৰ সৈন্যৰ আগে আগে গৈছিল, তেও ৮ নিযুক্ত সেনাপতিবিলাককে ললে। এই ৰূপে। সিবিলাকৰ অগিৰ পৰ পাহলৈ গল; আৰু যিহোৱাই মিচৰৰ ৰজা ফৰৌণৰ মন কঠিন। মেযচও সিবিলকিৰ আগৰ পৰা পাছলৈ গৈ, কৰিলত, তেওবায়েৰ সন্তানবিলাকৰ পাছা মিৰীয়া সৈন্য, আৰ বলীয়া সৈন্য
