৭২৪ যিনিমিয়া। [১২; ১৫-১৩; ২৩। ১৫ উঘালিম। কিন্তু উঘলাৰ পাছে, ময় পুনৰায় | ইস্ৰায়েলৰ ঈৰ যিহোৱাই এই ৰুপে কৈছে,
- দয়া কৰিম, আৰু প্ৰতিজনক পুনৰায় তাৰ আধি- আটাইবোৰ মোট গ্ৰামেৰ পৰ কৰ যাব;
১৮ পত্যলৈ, আৰু তাৰ মাটীলৈ আনিম। যেনেকৈ। তাতে সিবিলাকে তোক কব, প্ৰত্যেক যে সিহঁতে মোৰ প্ৰাবিলাকক বালৰ নামেৰে শপথ | যে ব্ৰাকাৰসেৰে পূৰ কৰা যাব, তাক লা কৰিবলৈ শিকাইছিল, তেনেকৈ যিহোৱাৰ | ১৩ আমি কালকৈ নোলো। তেতিয়া তুমি কি জীৱনৰ শপথ বুলি মোৰ নামেৰে শপথ কৰি। বিলাকক কব, যিহোৱাই এই কথা কৈছে, বলৈ মোৰ প্ৰজাৰিলকিৰ পথ যদি সিহঁতে যত্নেৰ দেখা, ময় এই দেশনিবাসী আটাইকে, এনে কি, শিক, তেন্তে মোৰ প্ৰাবিলাকৰ মাঝত সিহঁতক দাদৰ সিংহাসনত বহোতা ৰাবিলাকৰু, ১৭ স্থাপন কৰা হব। যদি সিহঁতে নৃশুনে, তেৰে ময় পুৰোহিতবিলাকক, ভাববাদীবিলাকক, যা সেই জাতিক উঘালি পেলাম, অৰু উঘালি যিচালেমনিবাসী সকলোকে সাৰসেৰ প্য পেলাই তাক নষ্ট কৰিম, ইয়াক যিহোৱাই | ১৪ কৰি মতোৱাল কৰিম। যিহোৱাই কৈ, কৈছে। পৰম্পক, এনে কি, বাপে পুতেকক সখ লগাই খুন্দিয়াখুন্দি কৰিম; ময় যে সিবিলাক পোতা টললি উপমা। যিবিলাক নষ্ট নকৰিবৰ মনেৰে লিবিলাকক মম, দয়, | অদম্য দূত। কি অনুগ্ৰহ কৰিম, এনে নহব। | যিহোৱাই মোক এই ৰুপে কলে, তুমি গৈ | ১৫ তোমালোকে শনা, কান দিয়া, আচাৰ শণৰ এগহইতালি কিনি তোমাৰ কঁকালত। নকৰিব; কিয়নো যিহোৱায়েই কথা কৈছে। ২ বা, তাক পানীত নিতিয়াবা। তাতে ময় যিহো | ১৬ তোমালোকৰ ঈশৰ যিহোৱাই অকাৰনে বাৰ বাক্য অনুসাৰে এগছ গুলি কিনি মোৰ কৰোতেই, অন্ধকাৰময় পৰ্বতত তোমাৰ গুটি ৩ কঁকালত বান্ধিলো। পাছে দ্বিতীয়বাৰ যিহোৱাৰ উলুটি নৌ খাওঁতেই, আৰ তোমালোকে লোহ ৪ বাক্য মোৰ ওচৰলৈ আহিল, বেলে, তুমি যি বলৈ বাট চোৱাত তেওঁ তাক মৃতু্যায়াত প-ি টালি কিনিলা, আৰু তোমাৰ কঁকালত আছে, বক্তন নৌ কৰোতেই, আৰু তাক ঘোৰ অকাৰ তাক লোৱা, আৰু উঠি ফাতলৈ গৈ শিলৰ | ১৭ নো কৰোতেই তেওঁক গৌৰবান্বিত কৰা। কিন্তু ৫ ফাটত তাক লুকুৱাই ৰাখা। তাতে ময় যিহোৱাৰ তোমালোকে যদি তাক মৃনা, তেন্তে তোষা- আজ অনুসাৰে গৈ ফৰতিৰ কোষত তাক লুকুৱাই। লোকৰ গৰ্বৰ কাৰণে মোৰ মনে নিলে কমন ৬ ৰাখিলো। পাছে বহুদিন গলত যিহোৱাই কৰিব, আৰু যিহোৱাৰ কক বশীকৰি নি মোক কলে, তুমি ফৰাতলৈ যোৱা, আৰু ময় তাত। নিমিত্তে মোৰ চকুৰ পৰা বহু পানী ওলা, লুকুৱাই ৰাখিবলৈ তোমাক অতি দিয়া টালি | ১চকুৰ পানীৰে ধৰি বব। তুমি হয় আৰ • গছ তাৰ পৰ অনাগৈ। তেতিয়া ময় কৰাতলৈ। ৰাজমাক কোৱা, তোমালোক চাপ বা;
- গৈ, ময় লুকুৱাই থোৱা ঠাইৰ পৰা টালিগ। কিয়নো তোমালোকৰ শিৰোভূষণ, এনে কি
| খানি অনিলো; কিন্তু দেখা, সেই টালিগ। ১৯ সুন্দৰ মুকুট ধৰি পড়িল। দণি অলৰ নং- ৮ নষ্ট হল, কোনো কাৰ্যৰ যোগ্য নাছিল। তেতিয়া | বোৰ বন্ধ হল, সেইবোৰ মেলি দিও কোনো | যিহোৱাৰ বাক্য মোৰ ওচৰলৈ আহিল, বেলে, নাই; গোটেই যিক দেশলৈ দিয়া হল, ৯ যিহোৱাই কৈছে, এই ৰুপে ময় যিদেৰ অ-1 তাৰ সকল লোককে নিয়া হল। হাৰ আৰু যিচালেমৰ মহা-অহাৰ নষ্ট তোমালোকে চতুলি উজাৰ দিশৰ পৰা অহা ১• করিম। এই যি দুষ্ট জাতিয়ে মোর কথা শুনিব-| সেই লোকবিলাকক চোৱা; তোমাক নিয় সেই লৈ অমান্তি হৈ আপোন হৃদয়র কঠিনতা অনু-২১ মেয়র আন্টি, তোমার সুরক্ষা ক’ত? তুমি সরে চলে, আৰু ইতর দেৱতাবোৰক সেৱাপূজা | নিতে নিভর বিপক্ষে তোমার বাৰিলা আৰু সেইবোৰ আগত প্রণিপাত করিবার অর্থে। | শিদিয়াত, যেতিয়া তেও তোমার ও সেইবোৰৰ পাছত যায়, ইহঁত, কোনো কাৰ্যর | সেই বহুবিলাকক মুরব্বী পাতিব, তেতিয়া তুমি যোগ্য নোহোৱা এই টালিগছৰ নিচিনা ব; | কি কব? প্রশৱকারিণী বেদনাৰ নিচিনাকৈ ১১ কিয়নো, যিহোৱাই কৈছে, মান্য ককালত | বেদনাই তোমাক নধৰিব নে? যদি তুমি বলতে যেনেকৈ টালি লাগি থাকে, তেনেকৈ ময় কোৱা, যে, মোর এনে দশ কি ঘটিল। ভয় গোটেই ইস্রায়েল বংশক আৰু গোটেই যিদা। শুনা, তোমার অপরাধ অধিক হোৱাতে তোমার বংশক মোৰ প্ৰ, আৰু মোর কীর্তি, প্রশংসা,। বর আঁচল ওপৰলৈ তোলা হল, আর তোমার আৰু ভূষণৰপ কবির অর্থে আপোনাতে|২০ ভরির গোরেৱাত দুঃখ দিয় হল। কী লগাই রাখিছিলো; কিন্তু সিবিলাকে শুনিলে। লোকে জাননা আপোন চলি, বা নারী ১২ এই হেতুকে তুমি সিবিলাকক এই কথা। | বাঘে জানো অপোন গার কাকবে, 24
