বি। ( ৪৮; ১২- ৪৯; ১২। ১৫ হে যাকোব, হে মোৰ আমন্ত্ৰিত লাল, ক্লেৰ নাম উল্লেখ কৰিলে। তো মোৰ যু মোলৈ কান পাতা; মই তে, মাইজদি, ঢাকা ৰোৱালৰ নিনি কৰিলে, তেও আলো- ১০ ময়েই অন্তও। এনে কি, মেয়েই পবিীৰ মাৰ ঘৰ ছায়াৰ মোক কুৱাই লে; তে ভিত্তিমূল ব্যাপন কৰিলে, মোৰেই সে হাতে কে শান দিয়া বাণাগ কৰিলে, ভে আকাশমণ্ডল বিস্তাৰ কৰিলে; ময় সেইবোক | ৩ অশোনাৰ তুশ জিতত শোক ৰাখিতে। তে মাতিলে লেই সকলো একেবাৰে ফি হি।| মেক কলে, তুমি মোৰ দাস, ঘাত ময় গোৰু ১৪ তোমালোক সংসোৰ গোট খাই; নিহতৰ | ৰাতি ৰম,সেইইত্ৰায়েল। কি ময় ফলে, মাঝত কোনে এইবোৰ কথা প্ৰকাশ কৰিলে? | মিকৈখম কৰিলে, অনৰ্থক আৰু অসা- যাক ৰিজাৱাই প্ৰেম কৰে, সেকেই বিল পেমেৰ শনি কৰিলে; পি অৱশে তোৰ মনই পূৰ্ণ কবি,আৰে বাবল মোৰ হক যিহোৱাৰ লগত আছে, আৰু মোৰ ১৫ কাদীয়াতিৰ ওপৰ দাশ কবি। ময়েই ৫ম ফল মোৰ ইগৰ প্ৰতি আছে। বি কথা কলো, এনে কি, ময়েই সেই জনক মণি , নাই নিজৰ ওচৰলৈ যাকাৰ পূৰায় আনি ময়েই সেই জনক অ্যানিশে; আৰু সেই অন | ক মিৰিতে, আৰু ইয়াৰু তেওঁৰ ওচৰত ১০ আপোন পথত কৃতকাৰহব। তোমালোকে মোৰ। গোট খুৱাবৰ অৰ্থে তেৰ দাম বলৈ মোক চৰলৈ আহি এই কথা খা; ময় আদিৰ পৰ। গৰ্ব নিৰ্মাণ কৰিলে, সেই যিহোৱাই এতিয়া পতে কথা কোৱা নাই; সেই ঘটনা মোৰে |;ৈ-আঃ ময় যিহাৰ সৃতি মাদা- পৰা ময় তাতৰ্তমান আছে, আৰ এসি এ। ৬ ৱান,আৰু মোৰ গৰু মোৰ বলপ। যিহোৱাই আপোন আমি গোক পালে। কৈ, সে, যাকোব্য দৈবিলাকক উড কবি ১০ তোমাৰ মুক্তিতাইকায়েল পাৰি নাযিহে অৰ্থে, আৰু ইস্ৰায়েলৰ ৰা। লোকবিলাক ৱাই এই কথা কৈছে, তোমাৰ উপকা অৰ্থে পুনৰায় স্থাপন কৰিব্য, অৰ্থে তুমি মোৰ দাস তেমকি শিক্ষা দিতা, তৃষি খাব লগীয়া বাদি যোৱা অতি সৰু বি; পৃথিবীৰ অনেকে তোমাক নিতা তোমাৰ ইখ যিহোৱা মই। তুমি মোৰ পৰিণৰ উপায় হবৰ নিমিত্তে ম ১৮ অষ, তুমি মোঃ আতি মন দিয়া বলে, কেনে তোমাক আতিবিলাকৰ আগত দীপ্তিৰুপে ভাল আছিল! দিয়া বলে, তোমাৰ শাব্দিীৰ কৰিম। যাক মা হয়নি কৰে, যাক দেশ নিচি, আৰু তোমাৰ বাকি সমৰ গৌৰ লোকে ঘিণ কৰে,যিনা অধিপতিবিলাকৰ দাস, ১৯ নিচিল হেসে; তোমাৰ বংশও বালিৰ তেওঁক ইস্ৰায়েলৰ মুক্তিদাতাই, তেওৰ পৰি নিচিনা, আৰ তোমাৰ সব সন্তানসন্ততিতাৰ আনা যিহোৱাই এই কথা কৈছে, যি যিহোৱা কণিকাসমূহৰ নিচিনা লহেতেম; দিল হাৰ যিশালী, ইত্ৰায়েল, যি পবিত্ৰ নাই তোমাক মা মোৰ আখ পৰ সুপ্ত কি নষ্ট হব। মনোনীত কৰিলে,তেওঁৰেই নিমিত্তে ৰাবিলাকে • তোমালোক বাবিল পা বাৰি হোৱা, কল তোমাক দেখিলে উঠব, আৰু অধিপতি দীবিলাক মাৰ পৰা পলাই যোৱা;তোমা-! ৮লাকে দেখিলে প্ৰণিপাত কবি। যিহোৱাই এই লোকে আমাসেৰকাশকয়া,ইয়াৰুনোৱা, .. কথা কৈছে, অনুগ্ৰহ কাল যা তোমাক উন পৃথিবীৰ সীমালেকে ইয়াক প্রায় কা; তোমা | দিল, আৰু পৰিত্ৰাণৰ দিনা তোমাক উপকার লোকে কোৱা,যিহোৱাই আপোৰ দল কোক করিলে; আৰু দেশৰ উন্নতি কৰিবলৈ আৰু ১ মুক্ত করিলে। যেতিয়া তেও শিবিলাকক কান। বিলাকক উ হোৱা আধিপত্যবোর অধিকার জমিয়েদি লৈ গৈছিল, তেতিয়া সিবিলাকৰ কাবলৈ, বলীয়াবোক ওলাই আলি , পিয়াহ লগা নাছিল; তে সিবিলাক নিয়ে | আৰু থকাবিলাক দেখা দিয়া বুলি ক শিলটো পা পানী বোৱালে, আৰু তেওঁ| লৈ, ময় তোমাক ৰক্ষা কৰি লোকবিলাক নিয়ম- লি লিল অল বেগেরে ওলাল। | বাপকাপে তোমাক নিযুক্ত করি। লিবি- ১২ যিহোৱাই কৈ, দুষ্ট লোকবিলাকৰ কোনো তাকে বাট চবি, আৰু আটাই লা প শামিমাই। ১• সিবিলাকৰ ণ চাই। লিবিলাক কি তৃতু্য নহব; 'দে ব যুজলে মি- যিহোৱাৰ সৰ আৰু তেওঁ কৃতকার্য বিলাকক নিৰি; কিম যি মশাইনি | হোৱাৰ বিষয়। বিলকি দয়া করে, তে মিৰিক লৈ যাব, ০১: এ পৰিলকি, মোর বাক্য শুনা; বে| এনে কি, যিবিলাক অলর গুৰু এরে-
- রত থকা ৰাতিবিলকি, মোল কান পাতা;১১ দি চলাই নি। অ ম মোৰ সকলো
য় গত ৰিতি হোৱাৰে পৰা যিহোৱাই মোক| পর্বত পরিম, আঃ মোন মাভিলে, মোর মাতৃর উদাত বার পা তেও। ১২ বোধ া। খে, বিরকি করা 696
