পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৬৮২

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৬৮৪ যিয়া। [৩৬; ৬- ৩৭; না। ৬ মোৰ অহিতে বিদ্ৰোহ-মৰণ কৰিহা দেখা,। নিদেশৰ নিচিনা,শস্য আৰু ভাল এক তুমি সেই থেতেলা খোৱা লাটি মিচৰত বলা এক দেশ, অ আৰু সাক্ষাবাড়ী থকা এ দেশ কৰিয়া; কোনোৱে সেই লাখুটিত ভৰ দিলে, লৈ তোমালোকক লৈ নেওমানে, তোমাকে সেয়ে তাৰ হাতত ফুটি সোমাব; মিচৰ বা যি প্ৰতিক্ষনে আপনি আপোন uাট আৰু কৰৌণ, তেওঁত ভৰসা কৰা সকলোলৈ তেওঁ তেনে ভিমৰু এল তোয়ন কৰা, আৰু আপোন অপেন ৭ কুৱা। আৰ যদি তুমি মোক কোৱা, যে, আমি। ১৮ নদিৰ পামী পান কৰা। সাৱধান, হিট আপিন ঈশ্বৰ যিহোৱাত ভৰসা কৰি, তে আমাক উজাৰ কৰিব বুলি যিকিয়াই তেম যয় কও, হিকিয়াই যি অনাৰ ওখ ঠাই আৰু | লোকক নুলাক; জাতিবিলাকৰ দেৱতাবেৰ যজ্ঞবেদিবোৰ চাই যিয়দাৰ আৰ বিৰুচালেমৰ | কোনো এজনে জানো অৰীয়া ৰজাৰ হাত প্যা। লোকবিলাকক কলে, বেলে, তোমালোকে এই| ১৯ আপেনি দেশ উড়াৰ কৰিছিল? হমাৰ? যজ্ঞবেদিৰ ওৰিতে সেৱা কৰা, তেও নানো সেই | অপদৰ দেৱতাবোৰ ফত। চকৰিম বা- ৮ জনাই নয়। শুনা, তুমি এতিয়া মোৰ প্ৰভু | বেৰ ক’ত? সিহঁতে জানো মোৰ হাত পা অৰীয় বজাৰ লগত কথা বা; যদি তুমি! ২০ মিৰিয়াক উৰি কৰিছিল। সেই দেশবিক ঘোড়াত উঠিব পৰা দুই হাজাৰ মানুহ দিব পাৰ, | দেৱতাবোৰৰ মাৰ কোনবোৰে মোৰ তিৰ ৯ তেন্তে ময় তোক দুই হাজাৰ ঘোড়া দিম। তুমি। পৰা নিজ দেশ উজাৰ কৰিছিল, যে, ৱিাই যদি ইয়াকে কৰিব নোৱাৰা, তেন্তে মোৰ প্ৰভুৰ মোৰ হাতৰ পৰা যিচালেমক উাৰ কবি দাসবিলাকৰ মাৰৰ সকলোতকৈ সৰু সেনাপতি ২১ পৰিব? কিন্তু লোকবিলাক মনে মনে থাকি, এজনকে কেনেকৈ ঘটাবা; আৰু তুমি থ | সিবিলাকে তেওক এটা কথাৰ উত্তৰ নিদিলে; ও ঘোড়াৰ নিমিত্তে মিৰত কেনেকৈ ভ্যস | কিয়নো, তকি উত্তৰ নিদিব বুলি ৰা হয় • কৰিছ। ময়, জাননা যিহোৱাৰ বিনা অনু: ২২ আছিল। পাল ছিকিয়াৰ পুত্ৰ ৰক্ষা হয়গিৰি মতিত এই দেশ বিনষ্ট কৰিবলৈ ইয়াৰ অহিতে ইলিয়াকীম, ৰাজলিক চেনা, আৰু ইতি- উঠি আহিলো। যিহোৱাই মোক কলে, তুমি। লিখক আচৰ পুত্ৰ যোৱাৰ আপোন আপন সেই দেশৰ অহিতে উঠি গৈ তাক বিনষ্ট কৰা। কাপড় কালি বিঘিাৰ চৰলৈ আহি . ১১ তেতিয়া লিয়াকীম, চেনা, আৰু যোৱায়ে || চাকিৰ কথা জনালে। ৰচাফিক কলে, বিনয় কৰে, অপেনিৰ দাস • তাক শুনমাৰে হিকিয়া ৰাই আপনাৰ বিলাকক অ্যামীয়া ভাষাৰে কওক; কিয়নো আমি বহ ফালি চট কাপড় পি িযিহোৱাৰ তৃত তাক বুঝিব পাৰে; কিন্তু গড়ৰ ওপৰত থকা। সোমাল। আৰ চট কাপড় পিজা ৰৰ ঘৰ- লোকবিলাকে শনাকৈ যিয়ী ভাষাৰে আমাক | গিৰি ইলিয়াকীম, ৰাখি চেনা, আর ১২ নকব। কিন্তু রবচাকিয়ে কলে, মোর প্রভুরে। পুরোহিতবিলকির বা লোক আমের পু কেৱল তোমার প্রভুরেই ওচৰলৈ, আৰু তোমা বিচ। ভাববাদীর ওচৰলৈ তেওঁ পঠ দিলে। রেই চৰলৈ জানো এইবিলাক কবলৈ মোৰ ৩ পাছে তেওঁবিলাকে তেওঁক কলে, হিষিই এই পঠাইছে? যি লোকবিলাকে তোমালোকৰ লগত কথা কৈছে, আজি শট, ধমূৰি, আৰু অপমন্য আপোন আপোন বিষ্ঠা খাবলৈ, আৰু আপোন | দিন; কিয়নো লরাবোৰ প্ৰসৱদুৱালৈ আহিল আপোন মুত পান কৰিবলৈ গড়র ওপৰত বহি ৪ কিন্তু প্ৰসৱ কৰিবলৈ শক্তি নাই। যি কিন্তু আছে, সিহঁতরে। ওচৰলৈ জানো মোক পঠোৱা | আপোন প্ৰ, অৰীয়া রাই জীৱ টক ১৩ নাই। পাছে রাকিয়ে থিয় হৈ যিদী ধিকার দিবলৈ পঠাইছিল, কিজানি আপনি | ভাষারে রিয়িাই কলে, তোমালোকে মহারাজ ঈশৰ যিহোৱাই সেই চাকির কথা শুনি, .১০ অচুরীয়া বার কথা শুন, রজাই এই রুপে আৰু আপোনার ঈশ্বর যিহোৱাই নিয়ে শুনা কৈছে, হিফিয়াই তোমালোকক নৃহুলাওক; কথার নিমিতে দণ্ড দিব; এই হেতুকে বর্তমানে কিয়নো তোমালোকক রক্ষা কৰিবলৈ তার সাধ্য | অৱশিষ্ট ভাগৰ নিমিত্তে আপুনি প্রার্থনা উস ১৫ নাই; যিহোৱাই আমাক অৱশ্যে উদ্ধার করিব, এ কথোক। এই পে বিফিয়া রজার দীকি অচুরীয় রজার হাতত এই নগর কেতিয়াও | ফিচয়ার ওচৰলৈ গলত, যিয়াই তেওঁবিক সোধাই দিয়া নহব, এই কথা কৈ বিকিয়াই ৬ কলে, তোমালোকৰ প্ৰভুক এই কথা কোৱ, তোমালোকক যিহোৱাত ভরসা নকরাওক।। যিহোৱাই এইকথা কৈছে,তুমি বি বাক্য যৰি, ১৬ তোমালোকে বিকিয়ার কথা নৃশনিবা; কিয়নো | আৰু যিহত রায় অরীয়া রজার সামনের আচরীয়া রাই এই রুপে কৈ, তোমালোকে। যোক নিন্দা করিলে, সেই সকল কান ও মোৰ লগত সন্ধি পাতা, আর মোর ওচৰলৈ| ও নকৰিব। দেখা, ময় তার অন্তত এক আর ১৭ লাই আহ; আৰু ময় আহি তোমালোকৰ। হিতি কমি, আৰু সি কোনো সংবাদ খনি 684