পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৬৬২

৬৬৪ যিয়া। [৮; ১৩-১; ১৭। ১৩ তোমাললকে বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাকেই। সিবিলাকৰ কাকাৰ কাগমাঝি, আৰু সিবিলাকৰ | পবিত্ৰ বুলি মানা; তেৱেই তোমালোকৰ ভয়। ৫ উপকাৰীৰ দণ্ড দি পেলা। কাৰণ যাৰ ১০ আৰু লিৰ ভূমি ওক। মেয়ে হলে পেবিত্ৰ | মৃ সুললিত এক সৈন্য সকল প্ৰকাৰ আয় হব, কিন্তু ইস্ৰায়েলৰ দুই বংশলৈ | সাজ, আৰু তেজেৰে লেটিপেটি হোৱা পোচা উটি খোৱ পাথৰ আৰু যিযিনী অতি | তুই খৱি কৰি পোড় যাৰ। নিনা আমালৈ শিল হব, আৰু হিচালেমনিবাসী লোক, এটা লয়া জন্মিল, আমাক এৰ পুত্ৰ দান কৰা ১৫ নিমিতে খোৰোচা আৰু ফাৰুণ হব। তাতে | হল; আৰু তেওঁৰ কাক শাসন অপিত সিবিলাকৰ মাঝৰ অনেকে তাত উটি খাই | হব, আৰু তেও আশ্চৰ্য, মী, পৰামী , পড়ি তন্ম হব, আৰু কন্দিত লাগি ধৰা পড়িব। অনন্তকালস্থায়ী পিতৃ আৰু শাভিৰা নামেৰ ১৬ তুমি সাৰ কথাখিনি বন্ধ কৰা, মোৰ শি-1। প্ৰখ্যাত হব। এতিয়াৰ পৰ যাকাললৈকে সু- ১০ বিলাকৰ অন্তৰত ব্যৱস্থা মোৰ মাৰি থোৱা। যি। বিচাৰ আৰু ধাৰ্মিকতাৰ ধাৰায় দায়দৰ লিহা- নাই যাকোবৰ বংশ পৰা আগোনাৰ মুখ ঢাকি সন আৰু ৰাজ্য সুস্থিৰ আৰু কৰিবলৈ, সেই ৰাখিছে, ময় সেই যিহোৱালৈ বাট চাম, আৰু সিংহাসনত আহি তেওঁৰ ৰাণসিন আৰু ১৮ তেলৈ অপেক্ষা কৰিম। দেখা, ময়, আযিহো শাৰিটি শেষ নহব। বাহিনীবিলাক যিহা- ৱাই মোক দিয়া মোৰ সন্তানবিলাক, ইয়েলৰ |. ৱাৰ মৰ্যাদা উৎসাহে ইয়াক সি কৰি। মাঝতচিয়োমপৰ্বতনিবাসী বাহিনীবিলাকৰ ঘি- হোৱাৰ নিৰুপিত চিন আৰু আত সাপ। যিহোৱাৰ মেলা বাহ। ১৯ আৰু দত পোহা, পম নেতা, ৮ ভুৱে যাকোবৰ অতিএ বাক্য পালে; চিটিয়াওঁতা, আৰু তেমতোনাতাষিলাকৰ - ৯ সেয়ে ইয়েলৰ ওপৰত পড়িল। সকলো ৰিত তোমালোকে সোধ্য, এই বুলি যেতিয়া কো | লোকে, অৰ্থাৎ ইমিম আৰু চমৰিয়াৰ্সিী নোৱে তোমালোকক কব, তেতিয়া কব, লোক। বিলাকে তাক জানে; তথাপি সিহঁতে পেৰ বিলাকে জাননা আপোনাবিলা ৰক -১• আৰু অলৰ গৰ্বেৰে কয়, ইটাবোৰ খছি পলি . খিব। সিবিলকে আনো ীবিলাৰ অৰ্থে | নয়, কিন্তু আমি কটা-শিলেৰে গাঁথিম; মিঃ •মৃত্ববোৰক সুধিব। ব্যৱস্থা আৰু সক | গহবৰাৰ কটা হল হয়, কিন্তু আমি তাৰ সলনি সোধা; এই বাক্য অনুসাৰে নি লোকবিলাকে। ১১ এৰ কাঠ লগাম। এই হেতুকে যিহোৱাই তাৰ নয়, তেৰে নিয়ে সিবিলাকলৈ প্ৰতি নহব।] অবিতে ৰীনৰ বৈৰীবোৰক উন্নত কৰলে, ২১ আৰু লিবিলাক দুঃখিত ও ধিত হৈ দেশ | ১২ আৰু তাৰ নিজৰ শত্ৰুবোৰক উচলে। আৰ্থ- মাকেৰি যাৰ, আৰু লোক লাগিলে লিবি-| কালে অৰাম, পাহকালে পললীয়াবিলকি লাকে ৰাগ কৰি আগোনাবিলাকৰ ৰা আৰু। মেলা মুখেৰ ইসালেক এস কলে। এই অপেনাবিলাৰ দৰ নামেৰ ও দিব। সকলোতে তেৰ কোষ বা নাই; কি ৫ সিবিলাকে ওপৰলৈ দৃষ্টি কৰিব,আক পৃথিবীলৈ| হাত এতিয়াও মেলা হৈয়ে আছে। চাব; আৰ দেখা, সট, আকাৰ, আৰু দু খ। ১০ তথাপি লোকবিলাকে আপোনাবিলাকৰু প্ৰ- দিতা অন্ধকাৰ; আৰু যোৰ অন্ধকাৰ মালৈ। যাৰ কৰা নালৈ চাৰ নাই, আমিবিলাকে সিবিলাকক খেদোৱা। কি যি দেশ | ১০ বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাৰু ৰিচৰা নাই। এই দুঃখত আছিল, তা আৰ নেথাকিব।| হেতুকে যিহোৱাই একে দিতে ইয়েল পৰা তেও অগিৰ কলিত জন আৰু নালী দেশক। যা আৰু নে, খৰ পাত আৰু খায় কা মীহ অৱস্থালৈ আনিছিল, কিন্তু অষি কালত ১৫ পেলাইছে। বৃ আৰু মানৱ লোকেইলেই, সমুৰ চরর পথ, যদ্দময় পার,তিবিলাকৰ আৰু মিয়া শিক্ষা দিও নবীয়েই সেই ২গলীল মর্যাদা কলি। যি জটি আয়াত | ১৬ ন্যে। কারণ এই লোকবিলাক লাতা- ফুরিছিল, সিবিলাকে মহাজাতি দেখিবলৈ। বিলাকেই হিতকার, আৰু নিবিলাক পালে; যিবিলাকে মৃত্যুর দেশত বাস করি। যারায় চালিত হোৱা লোবিলাক বিনয়। ছিল, সিবিলাকৰ ওপৰত দীপ্তি প্রকাশিত হল। ১৭ এই হেতুকে প্রভুৱে নিহত যুবাবিলাক আন ৩ তুমি সেই তাহিক বৃদ্ধি করিল, তুমি সিবিলাকৰ করিব, আৰু সিহঁতৰ পিতৃহীন আৰু বিষৱা- অনিল বলা; শস্য দোয়া সময়ত আনন্দ | বিলাকক দয়া নকৰিব; মিনা মিহর এতে- করার, আৰু লুটব) জগাটি লোৱা সময়ত .কেই অক্ষ্মী আর কুকী, আৰু প্ৰত্যেক মুখে উল্লাস করার দরে সিবিলাকে তোমার সাক্ষাতে অর্থ কথা ক্য। এই সলাতো তে মা আনন্দ করে। কিয়নো তুমি মিলিয়নৰ দিনত। নাই; কিন্তু তেওঁর যত এতিয়াও মেলা হৈরে করা নিচিনাকৈ লিলির ভারপ বলি, আছে। 664