পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৬৬

যাত্ৰাগুক। (৮; ৩-২৭। নদী বেঙেৰে পৰিপূৰ্ণব; সেইবোৰ উঠি তোমাৰ কোৱা, গোটেইমিৰ শতবৃথিবীৰ খুলি ওকনি যত, তোমাৰ. শোৱা খোটালিত, তোমাৰ বৰ নিমিত্তে, তুমি আপোন লাখুটি দাখি শয্যাত, আৰু তোমাৰ পত্ৰিমত্ৰীবিলাকৰ ঘৰত| ১৭ ধূলিত প্ৰহাৰ কৰা। তেতিয়া তেওঁবিলাকে সেই সোমাব, তোমাৰ প্ৰবিলাকৰ গাৰ ওপৰত পেইকৰিলে; যাৰোনে অপোন লাখুটিলৈ, উঠিব, তোমাৰ তুৰক আৰু তোমাৰ আটাৰি। হতি দা িদেশ, ধূলিত প্ৰহাৰ কৰিলত, মানুত ৪ সন পাত্ৰতো সোমাব; তোমাৰ, তোমাৰ এলা-1। আৰু পাবোৰতো ওনি হল; এই ৰুপে বিলাকৰ, আৰু তোমাৰ পাত্ৰমীবিলাকৰ গাৰ| গোটই মিচৰ দেশত, দেশৰ আটাইবোৰ ধূলি ৫ ওপৰতেই সেই বেবোৰ উঠিব। পাছে যিহো- ১৮ ওকনি হল। তেতিয়া শাবিলাকেও আপোন ৱাই মোচিক কলে, তুমি যাৰোক কোৱাগৈ, অপোন মায়াকৰ্মেৰ সেই ৰুপে ওকনি উপ যে, নদী, খাল, আৰু বিলৰ ওপৰলৈ তুমি কৰিবলৈ যত্ন কৰিছিল, কিন্তু কৰিব নোৱাৰিলে; লাখুটি লৈ অপোন হাত মেলি, মিচৰ দেশৰ। এই কুপে মানুহ আৰু পয়বোৰতে ওকৰি। ৬ ওপৰলৈ বেঙ তুলি আনা। তাতে, হাৰোণে মিচৰ১৯ হল। তেতিয়া শাবিলাকে ফৰৌণক ফুলে, দেশৰ পানীবোৰৰ ওপৰলৈ অপোন হাত মেলি- এই কয় ঈৰৰ অলিৰে কৰা; পাছে যিহো। লত, বেবোৰ উঠি আহি, মিচুৰ দেশখনকে। বাই কোৱাৰ দৰে, ৰৌণৰ মন কঠিন হলত, 1 • ঢাকিলে। পাছে শাবিলাকেও আপোন। | তেওঁ তেওঁবিলাকৰ কথা শুনিলে।। আপোন মায়াকৰ্মেৰে সেই ৰুপে কৰি, মিচৰ ২০ পাছে যিহোৱাই মোকি কলে, তুমি ৰাতি ৮ দেশৰ ওপলৈ বে তুলি আনিলে। তেতিয়া পুৱাতে উঠ গৈ, ফৰৌণৰ আগত থিয়; ফৰৌণে মোচি আৰু হৰোণক মতাই নি কলে, | দেখ, তেওঁ পানীৰ ওচৰলৈ যাব; আৰু তুমি যিহোৱাই যেন মোৰ পৰা আৰু মোৰ প্ৰজ-1 তেওঁক কৰা, যিহোৱাই এই ৰুপে কৈছে মোৰ বিলাকৰ পৰাও বেবোৰ চায়, এই নিমিতে। সেৱা কৰিবৰ অৰ্থে মোৰ প্ৰকাবিলাকক এড়ি তেও আগত প্ৰাৰ্থনা কৰা; তাতে ময় লোক-|১ দিয়া। কিন্তু যদি মোৰ প্ৰবিলাকক এড়ি বিলাকক যিহোৱাৰ উদ্দেশে বলিদান কৰিবলৈ | নিদিয়া, তেৰে দেখা, ময় তোমালৈ, তোমাৰ ১ এড়ি, দিম। তেতিয়া মোচিয়ে ফৰৌণক কলে,। পাৱমীবিলাকলৈ, তোমাৰ প্ৰকাবিলাকলৈ, বেবোৰ বিনষ্ট হৈ আপোনাৰ আৰু অপো আৰু তোমাৰ ঘৰবোৰৰ ভিতৰলৈকো মাকে নাৰ ঘৰবিলাকৰ পৰা যেন নাইকিয় হব, জকে বাৰ পঠাম; তাতে মিচৰীয়াবিলকিৰ আৰু কেৱল নদীতৃহে থাকিব, এই নিমিত্তে ঘৰ, আৰু সিহঁতে বাস কৰা জমিও সেই অপোনাৰ অর্থে, আৰু আপোনাৰ পাত্ৰ-| দার জাকেরে পরিপূর্ণ। কিন্তু, পৃথিবীর মন্ত্রী ও প্রজবিলাকর অর্থে কোন সময়ত | মাঝত মই যে যিহোৱ, তা তুমি জানি। প্রার্থনা করিম, তাক মোর ওপৰত দপ করি | বর নিমিতে, মোর প্রাবিলাক থকা গোম ১০ কওক। তাতে তেওঁ কলে, কাইলৈ। তেতিয়া দেশত দাহর ক নবলৈ, ময় সেই দিনা মোচিয়ে কলে, আমার ঈশ্য যিহোৱা তুল্য যে| তাক পৃথক কৰিম। এই কুপে মোর, এয়া- কোনো নাই, ইয়াক যেন আপনি নিব পারে,।। বিলাকৰ, আৰু তোমার প্রকাবিলার মত এই নিমিত্তে আপোনার কথার দরেই হওক। ময় প্রভেদ করিম; কাইলৈকে এই নি ১১ আপোনার, আপোনার ঘরবোরর, অপোনরা। পাছে যিহোৱাই সেই দৱেই করিলে; পাৱমত্রীবিলাকৰ, আৰু অপোনার প্রকা | ফরৌণৰ আৰু তের পাত্তমীবিলাকৰ যয়ত বিলাকৰ পৰাও বেবোর নাইকিয়া হব, কেৱল মাকে আকে দুঃখ দিওঁতা দহবের উপস্থিত ১২ নদীতৃহে থাকিব। তেতিয়া মোচি আৰু হারেন| হল; আৰু গোটেই মিচৰ দেশতে সেই দা ফরৌণর ওচৰৰ পৰা বাহির ওলাই গল; অ| ২৫মাক উৎপাতত জমি নষ্ট হল। তেতিয়া। | ফরৌণর বিরুতে যিহোৱাই অনোৱ বেবোররা ফরৌণে মো িআৰুহাত্মাণকতাই নি ফলে, কারণে মোচিয়ে যিহোৱাৰ আগত কারোক্তি তোমালোকে এই দেশ জিতে তোমালোক ১৩ কৰিলে। পাছে যিহোৱাই মোচির কথার দরেই ঈশর উদ্দেশে বলিদান কাগৈ। তাতে যে করিলে; ঘর, তেল, আৰু পরতে বেবোর চিয়ে কলে, সেই রুপে কৰিবলৈ আমাৰ চিত ১৪ মরিল। তেতিয়া মানুহবিলাকে সেইবোর গোটাই নহয়; কিননা আমার ইখ যিহোৱাৰ উদ্দেশে দম দম করিলে; আৰু গোটেইখন দেশতে দুগ। বলিদান করিব লে, সেয়ে মিস্তীবিলাক ১৫ হল। কিন্তু আপদ চা দেখি, যিহোৱাই কোৱাৰ যুণনক বলিদান ব; তে মিচীয়াৰিোক দরে, ফরৌনে পুনরায় আপোন মন গন্থর করি। সাফাতে সিৰিলা যুণাম বলিদান করিলে, তেওঁবিলাকৰ কথা নুশুনিলে। সিবিলাকে আমাক বিল দলিয়াই নেমাৰিব ১৬ পাছে যিহোৱাই মোচিক কলে, হাৱোণকা নে। আমার ঈশ্য যিহোৱাই আমাক আয় 60