পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৬৫০

উপদেশক- পৰমগীত। [১২; ১৩-২; ২! ১৩ আহ, আমি সকলোৰে সায় খো১৪ কৰ্তব্য কাৰ। কাৰণ ঈশৰে ভাত কি বেয়া গাল ভয় ৰাখা, মা তেৰ আ লাক' আটাই পেত বিয়ে লৈতে সকল ক পালন কৰা; কিয়সে এয়েই মালুৰ ফল। কিনলৈ আৰি। চলোমনৰ পৰমগীত। ১ চোষৰ পৰমগীত। | ফিচালেমৰ জীয়াৰীবিলাকৰ ৰাষা। | ৮ হে নাৰীবিলাকৰ মাঝত পৰমসুন্দৰি, তুমি চুলক্ষ্মী আৰু যিচালেম জীয়ৰী- কিৰ বাক্য। যদি তাক শোনা, মেয়ে আৰ খো, চিল ধৰি ধৰি যোৱা, ২ তেওঁ আপোনাৰ মুখৰ চুমা কেইটামানেৰে| আকীয়াবিলাৰ তানোৰ চেষ্ট তোমাৰ মোক চুমা খাক; ছাগলী পোৱালিৰোক কোৱা।ৈ . কিয়নো তোমাৰ প্ৰেম ভাৰতকেয়োম। ৩ তোমাৰ সুগঢ়ি তেল গৰু অতি উম, . চলোমন আৰু চুলক্ষ্মীৰ কথোপন। তোমৰ নাম, বাকি দিয়া সুগতি তেলপ; | ৯ হে মোৰথিয়া, ৰৌণৰ ৰথৰ এনী ঘোড়ৰ সেই নিষিতে যুবতীবিলাকে তোমাক প্ৰেম কৰে। ময় তোমাক তুলনা কৰি। • মোক লৈ যোৱাহি, আমি তোমাৰ পাছে পাছে| ১• বেয়াৰায় তোমাৰ গাল দুখন, | লড়ি যায়। | আৰু যুগৰ ৰেৰে মোৰ ভি িশেলি ৰাই আপোনাৰ অপল মোক আনিলে; আমি তোমায় আনন্দিত হৈ ৰ কৰ, | ১১ ঠায়ে ঠায়ে ল বোৱা সোণৰ বেণ তোমাৰ এৰতুকে তোমাৰ প্ৰেম অধিক প্ৰশংসা | মিমি আমি যুত কৰিম। | কৰে। | T১২' যেতিয়া কোন শত বৰি আছিল, লোকে তোমাক সৰলভাৱে গ্ৰম কৰে। | ভোলা মোৰ জামালীয়ে যুগ প্ৰদান চুলগা বাধ্য। ১৩বি শস্য পলি মোৰ দুই মৰত থাকে, ৫ যে যিফালেম গীয়াৰীবিলাক, | শেৰ আগত মোয় প্ৰিয় সেই পলিৰ নিচিনা। যয় কলা বণিয়া কিন্তু সুন্দৰী, ১০ অয়িন-গীৰ অভিীত থকা লেটুকা ফুৰ কেদৰ তাণুৰ নিচিনা, | খোপ যেতে, চলোমৰ আৰ-কাপড়, সশ। মোৰ প্ৰিয় মোৰ আগত তেনে। ৬ ময় ঈষদ কলী, সুৰ্য্যই মোক বিবৰ্ণ কৰিলে, ১৫ হে মোৰ প্ৰিয়, দেখা, তুমি সুন্দী, হয়, তুমি এই দেখি মেলে তোমালোকে কনকৰি। | সুন্দৰী। মোৰ আইৰ পুতেকহঁতে মোক খং কৰিলে, | তোমাৰ চকু যেড়ি দুটী কপৗৰ নিচিনা। সিহঁতে মোক সাক্ষাবাড়ীবোৰৰ ৰীয়ানী| ১৬ হে মোৰ প্ৰিয়, দেখা, তুমি সুন্দৰ, এনে কি | কৰিছিল; ' | তুৰে মনোহৰ; কিন্তু মোৰ নিজৰ ভ্ৰাবাড়ী ময় যা কৰা | আমাৰ শয্যা পেঁচাতীয়। | না। | ১০ এৰ ঘৰৰ চৰ্তি এরচ গায়, ও হে মোর প্রাণথিয়, তুমি আপোনার জাক মা আমার ব্যয় ধরা দেয়। , মা চালোণর এ গোলাপ, উপত্যকার এ। আৰু পর বেলা আপোনায় আৰু রো | কলি। বাই; তাক মোক কোয়; কিয়লে তোমার লগ্যবিলাকৰ আয় সোমন বাধ্য। | মত, || বোরর মত কচি বেনে, ওণ লোৱা অনীর নিচিনা নয় কিয় ম। . 1.. নীবিলা না মোর প্রিয় ছেলে। i