পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৬১৮

হিপেলে। [৩; ২২-৪; ২। ২১ যে মোৰ বোপা, তুমি সেইসকলোক অশোন। আৰ মাত্ৰ মৃত কুমলীয়া আৰু একে। | চকু পয়া জাতৰ হবলৈমিলি; সন্তান আহিলো। তুমি বুজিকৌশল আৰু বশীকৰ।] • কে মোক শিা দি এই কথা বলে, ২২ তাতে সেইবো, তোমাৰ প্ৰাণীৱন, তোমাৰ হস্ত মোৰ বা ধৰি ৰাখো; •আৰু মোৰ ভিৰি শেষ হয়। তুমি যে আমবিলাক পালন কৰি শীৰ- ২৩তেৰ তুমি আপোন পথত নিডি চলি | খান, এ উপিনৰ, সুবিবেচনা অল; আৰু তোমাৰ নিয়ে উটি নেধাৰ। তাক নেপাহৰিবা, আৰু মোৰ মৃধা বা পৰা ২০ তুমি শয়ন কৰা কালত তোৰ ৩য় নে | আৰি নেব। | থাকিব; এলাকাগ ম,ি তাতে সেও তোমাক এনে কি, তুমি বলে তোমাৰ ঠোপনি সুখক। কৰি; তেওঁক এম না, তাতে তেওঁ তোমাক ৰাখিব। ২০ তুমি আকস্মিক আপদলৈ ভয় কৰি,।। এই হল বত, এই হেতুকে এ উপান মাই দুষ্টবোৰলৈ বিনাশ আবিলে, তুমি তা | আশা কৰি। এনে কি, তোমাৰ সকলো আয়েৰ সুবিতে ২৬ কিয়নো যিহোৱা তোমাৰ বিশ্বসভৃমি , লতা। আৰু তেওঁ তোমাৰ কৰি কাত পড়াকৈ তেওঁক শিৰোধাৰ্য কৰা, তেতিয়া তেওঁ তোমাৰ | ৰাখিব। উন্নতি কৰি; ২০ তোমাৰ উপকাৰ কৰিব সমৰ্থ থাকিলে, তুমি তেওঁক সাবটি ধৰিলে, তেওঁ তোমাৰ মনৰ উপকৰ কৰিব লগীয়াক উপকাৰ নবাকৈ। ঠাইলৈ আবিব। থাকিব। . তোমাৰ আৰ শো কৰতি মালা , ২৮ যেতিয়া তোমাৰ হাতত বন্ধ থাকে, | আৰু তোমাৰ মূৰৰ কিটি দান কৰি। তেতিয়া, তুমি যোৱা, আকৌ আহি, কাইলৈ|• হে মোৰ বোপা, না, আৰু মোৰ কথা দিম, চুবুৰীয়াক এনে কথা না। • কোনো মানুষ তোমাৰ লগত নিৰ্ভয়েৰে | তাতে তোমাৰ আয়ু অনেক হব। | দেখিলে, ১১ ময় তোমাৰু এৰ পথ শিকালো, তাৰ বিৰুদ্ধে কৃকল্পনা কৰি। | সৰল পথত গমন কৰালো। • কোনোৱে তোমাৰ অপাৰ মাকে, | ১২ তুমি যাতে তোমাৰ নি কোচ লেখা, অকাৰণ তাৰ লগত বিবাদ মৰিব। | আৰু লক্ষ মাৰিলেও তুমি উজটি দেখা। • অত্যাচাৰীক অসূয় কৰি; ১০ণি তৃণেৰ, এক্তি নিদি; | তাৰ কোনো পথ মনোনীত কৰি। | কে ধৰি ৰাখা,কিনা তেই তোমাৰ মন ৩২ কিয়নো কুটিল লোক যিহোৱাৰ ঘিলীয়া; কিন্তু তেওঁৰ এ মণ হলে সয়লবিলাকৰ | ১৫ৰোয়ৰ বাটত মোলোম, লগয়ে। | আৰ নবোৰ পথত মলি। ৩০ দুই লোকৰ ঘৰত যিহোৱাৰ শাও থাকে; | ১৫াড়া ,তাৰ ৰেদি নেয়া; কিন্তু কে ধাৰ্মিকৰিলাৰ নিবাস আশীৰ্বাদ। তাৰ পৰ বিমুখ লৈ গুচি যোৱা। যুক্ত কৰে। | ১৬ কিয়নো কুকৰ্ম কৰিলে সিহঁতৰ যুমটি নামে, ৩৪ নিয়ে তেও নিন্দকবোৰক কৰে; | আৰু কোনো উনুটি খুৱাব নোৱাৰিলে মিস কিবিলাকক অৰ্থ দান কৰে। . টোপনি খতি হয়। ৩৫ জানৗলিক মৰ্যাদাৰ অধিকাৰী হয়; | ১০ কাৰণ সিহঁতে দু পআহাৰ ভান কৰে, মিবোৰৰ উন্নতি লাগে। | আৰু উপহপ সাৰস পানি ঝৰে। দুপলৈকে জমে বুড়িপোৱা অৰুণৰ যি দীষি, সুশিক্ষার্থণত পলাত। বাকি পথ সেই দীপ্তির নিনি। ০ হে মোর বেপাত, পির উপদেশ বনা, ১৯ দুইবোরর পথ অকায়ৰ নিচিনা; । আর সুবিবেচনা বুৰিবলৈ কান পাতি; হিজ কিছু উ খায়, তাক মোমে। কিনো ময় তোমালোকক উত্তম শিক্ষা ও; | হে মোর বোণ, মোর বাকলৈ মনোঘাথ তোমালোকে মোর ব্যৱস্থা ত্যাগ করিব। ৩ মিনো ময়ো মোর পিতৃ পূৰ আছিলো, | আৰু মোর কানে কাণ পাতা। 680.