হিতোপদেশ। [১; ১৫-২; ৮ ১৫ তেন্তে হে মোৰ বোপ, সিহঁতৰ লগত সেই বাটে| বোমুনুহৰ নিচিনাকৈ তোমালোকলৈ ও | নেব, | উপস্থিত বি, সিহঁতৰ পথৰ পৰা তোমাৰ ভৰি আঁতৰাই আৰু বালি বতাহৰ দৰে তোমালোকলৈ | ৰাখা। আপদ ঘটি, . ১৩ কিয়নো সিহঁতৰ ভৰিৰে কুফৰ কাললৈ লড়। বেতিয় স আবেদনাই তোমালোক ফ কৰি, | আৰু সিহঁতে ৰক্তপাত কৰিবলৈ খয় কৰে। ২৮ তেতিয়ানকলোৱে মোক বিন কৰি, কি। ১০ বা বুকে কোনো মাইৰ কৃৰ আগত কাল পত | উত্তৰ দিদি, | ৰিত গুমেৰ শোক বিচাৰি, কি নেশাৰ; ১৮ কিন্তু সিহঁতে নিজৰ নিজৰেই ৰক্তপাত কৰিবলৈ| ২৯ কিনে নিতেন যি কৰে, ধাপ দি থাকে, | আৰু যিহোৱাৰ ভয় মনোনীত কৰ। আৰু নিজৰ নিজৰেই প্ৰাণ নকৰিবলৈ সুফাই| • সিতে মোৰ পৰামৰ্শত সম্মত হয়, | থাকে। | আৰু মোৰ সকলো অনুযোগ দেয়ন কৰ। ১৯ লাতলৈ লাল কৰা সকলোৰে এই গতি; • [৩১ এইকাৰণে সিহতে আপোন আপোৰ আখ্য সেয়ে তাৰ গৰাকীয়েই প্ৰাণ কৰে। ফল ভোগ কবি, আপোন আপেনি কু-আলচৰ লৰে পৰিপূৰ্ণ এ নি। • এই আলিত ৰিঙিয়াই কয়, | ৩২ কিয়নো নিখোঁজ বিপথগমনেই আপোনা- | চকবোৰত আপোন মাত শুনায়। | বিলাক বিনষ্ট কবি, ২১ জে মানুহেৰে ভিড় হোৱা এধান ঠাইত যোখা। অৰু অজানতৰ নিশ্চিতাই আপোনালি | সংহাৰ কৰি। তেওঁ নগৰত, নগৰ দুৱাৰমুখত আপোনাৰ এই ৩ কিঃ যি মনে মোৰ কথা শুনে, সি নিৰাপদে ২২ “হে নিৰ্বোধুবিলাক, কিমান কাল গো তোমা- আৰু অমল ভয় নোপোৱাকৈ শক্তি | ললাকে নিৰ্বোধ তাল পাবা? নিন্দকবাৰে কিমান দিন নো নিন্দা সই। এ উচ্চা। আৰু অজ্ঞানবোৰে কিমান কাল নো আনক ১ হে মোৰ বোপা, তুমি যদি মোৰ ঘিণ কৰিব। এনেকৈ হা কী, ২৩ মোৰ অনুযোগত ঘুৰি আই; আৰু মোৰ আলবিলাক এনেকৈ মনতা , দেখা, ময় তোমালোকৰ ওপৰত মোৰ অ| যেন দুৰ এজালৈ ৰাণ দিব পাৰা, | বাৰি দিম, আৰু সৰিল মনোযোগ কৰিব পাৰ; আৰু মোৰ কথা তোমালোকক মাম। এমে কি, তুমি যদি সুৰিৰেনাক মা, ২০ ময় মাতিলত তোমালোকে আদিলৈ অলত। অ সুতি নিমিতে ৰিবি, হলা, । যদি পৰ পৰে তেওক বিচাৰ, আৰু হাত মেলিলত কোনেও মন মৰিলা; | আৰু এ খনৰ দৰে তেওঁৰ অনুক ২৫ কি তোমালোকে মোৰ সকলো পৰামৰ্শ অগ্ৰাহ লোৱা, কৰিলা, তেৰে তুমি যিহোৱাৰ ভয় বুৰিব পানি, আৰু মোৰ অনুযোগ কনিবলৈ ইমলা। | আৰবিজ্ঞান পাব। ২৬ এই কাৰণে তোমালোকৰ আপদ কালত মা। • কিমা দিয়েই এ দিন, | জেৰেই মুখ, পা জনি আৰু সুচিওলয়। আৰু তোমালোকৰ ত উপস্থিত হলে খেজ • সুবিচাৰ পথৰে ৰং কৰিবলৈ, লিয়াম। আৰু আপোন সাধু লোকবিলাকৰ পৰোৰ পালন কৰিবলৈ,
- মগৰা যায় বা অদু ওচৰ যি মুকলি ৮ তেওঁ সৰলবিলাকৰ নিমিতে বুড়িকৌশল শাড়ি
ঠাইত মানুহে কোনো শষ কাৰ্য, তা বো বেলা আমি , আৰু সোয়ৰিা কা যায়, এৰে ঠাই ম লি আচৰণ কৰেভিাবিলা চাল। বুঝায়। 618