১; ৮-০০৩; ১১।] গীমালা। ৫৮১ য ৰ চালত থকা অকলশৰীয়া ঘটিৰিকাৰ | ময় কও, হে মোৰ ঈশ্বৰ, মোৰ আধা বয়স সদৃশলে।। | মোক নিশি; মোৰ শক্ৰবাৰে ওৰদিনটা মোক বিকৰ্থে; 1 তোমাৰ বহুবোৰ সৰ্বপুৰলৈকে থাকে। যিবোৰ মোৰ বিয়ে খত বলীয়া, লিইতো তুমি আবিতে পথিীৰাল স্থাপন কলি, | মোৰ নাম ধৰি শালয়ে। | আৰু অমল তোমাৰ হাতৰ কাৰ। কিয়নো তোমায় ক্ৰোধ আৰু কোপৰ নিমিতো সেইবোৰ নষ্ট, কিন্তু তুমি নিত্য; | ময় আহাৰৰুপে যাই। সেইসকলোৱেই কাপড় পৰে নীৰ্ণ হৈ যায়; আৰু মোৰ পেয় অষ্যৰ লগত তুলে বিলি কৰে নিচিনাকৈ তুমি সেইবোৰু সলাবা; | কৰে; | তাতে সেইব্যে পৰিবৰ্তন। ১•কাৰণ তুমি মোক পৰলৈ তুলি পেলাই দিল। কিন্তু তুমি হলে সদায় একে, ১১ সে দিন আবেলি পয়ঃ বায়াৰ নিচিনা; | তোমাৰ দৰ কেতিয়াও শে না। ময় ভূৰ দৰে শুকাই গৈছে। ২৮ তোমাৰ দসিবিলাকৰ সন্তানবিলাক সদায়
• পৰ আবিভূতি বনকাল ১২ কি, হে যিহোৱা, তুমি এলে মাকাল আৰু সিৰিলকিৰ বংশ তোমাৰ সাক্ষাতে ফিৰে | থাকোতা; তোমাশাৰ পুৰুষামে থাকি। ১৩ তুমি উট চিফোনলৈ কৃপা কবি; ১০৩। | মৰিচিত। ফিনোতালৈ দয়া কবিৰ কাল হৈছে, এনে কি, লিপিত স উপস্থিত। | ১৫ মোৰ , যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা; ১৷ কাৰণ তোমাৰ দসিবিলাকে তাৰ শিলবোত। যেৰত থাকি ,তেওঁৰ পবিত্ৰ নাম | পৰে পায়, | না কৰা। আৰু তাৰ ধূলিলৈ কৃপা কৰে। যি নাই তোমায় সকলো অপৰাধ ক্ষমা কৰে, তাতে নাবিলাকে বিহেৰ মামল, | তোমাৰ সকলো ৰোগ সুহু কৰ, আৰ পথিবীৰ সমুদয় কাবিলাকে ে বিলাই তোমাৰ প্ৰাণ বিশৰ পৰ মুক্ত কৰে, | গৌৰলে অ কৰিব। যি মশাই য় আৰু মামা একা, কৰুণ ১০ কিয়নো যিহোৱাই চিন্তেনি নিৰ্মাণ কৰিলে, | মুকুটেৰে তোমাক বিভূষিত কৰে, | তেওঁ আপোন গৌৰৱৰে দৰ্শন দিলে। | যি আলাইকুৰ পীৰ হয়ে তোমাৰ যৌবনকাল ১৭ ও দীনহীনৰিলকিৰ ৰামালৈ মন দিলে; | নতুন ব পৰাকৈ | ও সিবিলাক প্ৰাৰ্থনা তুলে নিলে। | তোমাৰ মুখ উম ধৰে ভূ কৰে. ১৮যিকালত ঈশয়ৰ সেৱাকৰিৰ নিমিতে, হে মোৰ মন, সেই বিয়েৰ ধন্যবাদ কৰা, | বিলাকক আৰু কি গোট খুউৱা| আৰু তেওঁৰ সকলো উপকাৰ নেপাহৰিব। যিহোৱাইখকা সিকৰে, ১৯ সেই কালত সিবিলাকে যেন চিনে যিহো আৰু উপম পোৱাৰিলাৰ নিমিতে বিচাৰ | বাৰ নাম প্ৰকাশ কৰে, | নিপতি কৰে। আৰু যিচালেমত তোৰ প্ৰশংসাীৰ্তন করে, 1 তে মোটিকনাপোৰ পৰোর, • এই নিমিত্তে শীয়ায়র মুনিয়া নিৰলৈ, ] ইয়েল, সানবিলাকক আপোন কাৰ্য্য আৰু মৃত্যুলৈ নিপি হোৱা লোকক মুক্ত . কামাল। | কৰিবলৈ, যিহোৱাপ আৰু দয়ারে পরিপূর্ণ, ২১ তে যে আপোন পৰি উমালয় পরা হল কোষত ধীর আৰু ইয়াত মাৰ। | লৈ দৃকিরিলে, ১ তমদায় ধমকি দি সেথাকি, যিহোৱাই যে র পর পৃথিৱীলৈ চালে,। | শেদাকানলৈকে কাধে নেৰি। ২২ এই কথাবিবলৈ লিখা যায়, ১•তে আমার পাপ অলরে আমালৈ কাৰ আৰু এই কার কায়, পাত সৃষ্টি কৰিব | করা নাই, লগীয়া জাতির বিবের এবা. আমার অধর্ম অনুসারে আমাক এৰিকল দিয়া . কৰিব। মাই। ১১ কিয়নো পৃথিৱীতকৈ আকাশমণ্ডল যিমান ওখ, | ২৩ ও পথত মোয় বল হা করিলে; তেওঁলৈ ভয় রাখোৰিলাকলৈকে তেওঁরঅনু তেওঁ মোৰ আয়ু চুটকৰিলে। সিমান মহৎ। 89
