পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৫৮৪

গীতমালা। [৯৪; ১৫ -১৬; ১৩। ২৫ কৰি ক্ষায় বিচাৰ ধাৰি ওচৰলৈ উভটি। “আমিয়েই তোমালোকে তেওঁৰ মাত শুনালে, কেনে ভাল আছিল। আৰু সলচিৰীয়াৰিলাৰু তাৰ অনুগামী। | যেনেকৈ মিৰীবাত আৰু অণৰ মাও হয় ১৬ মোৰ ফলীয়া:হৈ দুয়ে বিল কেলি | • ঘটনাৰ দিনত কৰিছিল, | উট। | কেনেকৈ পাৰ আপোন মন কঠিন কৰি। মোৰ ফলীয়া হৈ কুক্ষীকোয় এৱিতে কোন | ৯ তেতিয়া তোমালোকৰ ওপৰপিতৃবিকে মোক | খিল। | প্যীক্ষা কৰি। ১ যিহে মোৰ সায় নোহোৱা লে, মোৰ এমাণ চালে, আৰু মোৰ কও দেখিলে। মোৰ প্ৰাণশয়ে নিন। ঠাইত ৰাতি কৰিলে| ১• দুকুড়ি লৈকে মা সেই কালৰ পুৰি | হেঁতেন। | বেলাৰ পাইছিলে, ১ যেজিম ক্ষয় কলে, যে, মোয় এ পিলি আৰু কৈছিলো, যে, ইহঁত চিতীয় লোক, তেতিয়া, হে যিৱ, তোমাৰ জয়ই নাক ধ ইতে মোৰ পথ নোনে; | ৰাখিলে। | ১১ এই হেতুকে ময় আপোন কোথত শপ কৰি | ১৯ মোৰ আন্তৰিক চিৰ বাল্য, কলো, যে, তুমি দিয়া নাই মোৰ মন কাতি কৰে। ইত মোৰ বিয়ামত নোবে।” • ফি দুই সিংহাসনে বিধি স্থাপন কৰি অণ- কাৰ কৰে, ১৬ তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশে নতুন গ এনে সিংহাসনে মোৰ লগত সম্পৰ্ক ৰাৰিনে? | গোৱা; ১ সিহঁতে ধাৰ্মিক প্ৰাণ, বিৰুদ্ধে গোটথায়; ] যে সমুদায় পৃথিবি, যিহোৱা উদ্দেশে গত সিহঁতে ৰক্তপাত কবিৰ নিতে নিীেক। গোৱা। | দোষী কৰ। ২ যিহোৱাৰ উদেশে গান কৰ, তেওঁ নামৰ ধন- ২২ কিন্তু যিহোৱা মোৰ উ দুৰ্গ, | যদি; ঈশৰ মোৰ আৰ শিলা। • দিনে দিনে তেওঁ পৰিত্ৰাণ প্ৰচাৰ কৰা। ২০ তে লিংতৰ অপৰাধ নিসকে তাগ কৰাই | ৩ জাতিবিলাক মত তেওঁৰ গৌৰব প্ৰকাশ, আৰু সিহঁতঃ নিজ অধতে লিক বিল সমুদয় লোকসমূহৰ মাৰত তেওঁৰ আৰি | কবি; • • • | কৰ্ম বৰ্ণনা কৰ। আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই সি বিম। কিয়লা যিহোৱা মহান, আৰু অতি প্ৰশংসা কৰিব। তেআটাই দেৱতাতুকৈ ভয়নি। ৫ কিয়নো জাতিবিলাকৰ আটাই দেৱত ছয় ১৫ আহা, আমি যিহোৱাৰ উেেশ গান কৰে| | মাথান, কি যিহোৱাইছে আকাশমণ্ডল নিল। আমাৰ পৰিত্ৰাণৰ শিকাৰ অৰ্থে অনিন্দানি | ৬ মহিমা আৰু প্ৰাপ তেওঁৰ আগত আছে, | ককে। । পবিত্ৰধানত পাম আৰু সী +আ,আমি খুবাদে তেওঁৰ অগইলবাহক, থাকে। | আৰু কচিগানেৰে তেওঁৰ আগত অনিন্দধ্বনি | হে জাতিবিলাকৰ গোৰিক, তোমালোকে | যিহোৱাৰ গৌৰ কীৰ্ত্তন কৰা, কিশো যিহোৱা মহান, | যিহোৱাৰ গৌৰৱ আৰু মহিমা কীৰ্তন। আৰু আটাই দেৱতাবেৰৰ ওপত মহান।। যিহোৱাৰ উদ্দেশে তেওঁৰ নাম যোনীৰ ৪ পৃথিবীৰ অগাধ ঠাইবোৰ তেওঁহাতছ;. | কীৰ্তন , পৰ্বতবোৰৰ টিংবোৰো তেৰেই। উপহাৰ সৈতে তেওঁৰ চোতাল কেইখনত সমু তেওঁলেই,তেই তালি; | গ্ৰামে। তেওঁৰ হাতে কান ভূমি নিশাৰ দিলে। | ৯ পবিত্ৰ শোভাৰে যিহোৱাৰ অগিত এণিত • আখ, আমি আঁঠি পাৰি প্ৰণিধাৰ , •• কা; আমাৰ সৃত্তিা যিহোৱাৰ আগই শাৰী- হে সমুদায় পৃথিবি, এৰ সাক্ষাতে কলমাৰ • কিয়নো তেওঁ আমাৰঈশয়, • : • তোমালোকে জাতিবিলাক মত কাৰ আৰু আমি তেওঁৰ চৰণ পথৰ মেরুপ এল। “যিহেৰাই ৰাতি | আৰু ভক্ত আর শে। গতখনো নয়র নোহোৱাকৈ স্থাপিত;ৈ 556