পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৫৩৭

১৮; ২০-১৯; ৫।] পতাকা। ২ কাৰণ তুমি দুধ পোৱা লোকক পঠিৰাং | ৪৩ তুমি লোকবিলাকৰ বিবদৰ ৰা মোৰু ৰক্ষা। • • দিওনা, | কৰিলা; | দিগী কুক তল কৰো। তুমি যে জাতিবোৰৰ অধি তিলা; ২৮ দিলে তুমিয়েই যাৰ প্ৰদীপ লাওতা; মোৰ অপৰিচিত এক জাতি মোৰ বাস এল। মোৰ ঈশ্য যিহোৱা মোন গতকক পো হি | শনামাত্ৰকে পৰতীয়বিলাকে মোৰ আৰ | কৰি দিয়ে। | পালন কৰিলে; ২৯ কিননা তোমাৰ সহায়ত ময় সৈন্যদল কিনে পৰাত্বীয়বিলাক মোৰভূত হল। | খেদি যাও, | ৫ পৰতীয়বিলাক নিৰুৎসাহী ছৈ, | আৰু মোৰ ঈশ্বৰৰ সাত ময় জাপ মাৰি গড়।। আপোন, আপোন দুৰ্গ পাপি ঋণিওলাই পাৰ হও। আহিল। •শৰ পথ হলে সিয়; | ৪৬ যিহেজীৱ; মোৰ শিলা ধন্য হওক, যিহোৱাৰ বাক্য নি; | 1 মোৰ পৰিণৰ দৰ গৌৱায়িত হওক। ” তেওঁ আপোনাত অৰিয় লোৱা লোক চাল-৪৭ যি নাই মোৰ হৈ প্ৰতিকাৰ সাথে, আৰু জাতিবোৰক বড়ত কৰি মোৰ ভৰিৰ ৩১ কিনে যিহোৱাৰ বাহিৰে কোন ই আছে। আমাৰ শৰত বাৰে আৰু কোন শিলা আছে?:৪৮ আৰু মোৰ শত্ৰুদেৰ পৰ মোক নিস্তাৰ কৰে, ৩২ সেই শবে মেৰ কাল বলপ ইতালিয়ে | সেই ঈশৰ গৌৰবাষিত হওক; | বাজিছে; এনে কি, তুমি মোৰ বিৰুদ্ধে উঠাবোৰৰ ওপৰত | তেওঁ মোৰ পথ সিকৰিছে। মোক তোলা; ৩ তেওঁ মোৰ তৰি হৰিণৰ ঠেৰ সদৃশ কৰে; আৰু উপকাৰীবোৰৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ | আৰু মোৰ ওখ ঠাইত তেওঁ মোক থিয় কৰায়। ৩৪ তেওঁ মোৰ হাতকৰণ কৰিবলৈ শিক্ষা দিয়ে;; ৪৯ এই হেতুকে, হে যিহোৱা, ময় তিৰোৰৰ তাতে মোৰ বাহুৱে পিলৰ থমৃকো ৰিয়। | মা তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম, ৩৫ তুমি আপোন পৰিত্ৰাণপ চাল মেকি দিলা; || আৰু তোমাৰ নাম উল্পেশে প্ৰশংসাৰ গান তোমাৰ সোঁ হাতে মোক ধৰি ৰাখিলে; | কৰিম। তোমাৰ মৃদুতাই মোক মহান কৰিলে। |• তেওঁ আপোন বক মহাপৰিত্ৰাণ দিয়ে; এ তুমি মোৰ ৰিৰ তলৰ ঠাই বল কৰিলা; | তেওঁ আপোনাৰ অতিৰিক্ত জনক দয়া কৰে; চাতে মোৰ ভৱি পিলি মগল। | , তেঃ সকাললৈকে দাযুদ আৰু তেওঁৰ বংশক ৩০ নয় মোৰ শত্ৰুবোৰৰ পাছত খেদি গৈ সিহঁতক | দয়া কৰিব। | ধৰিলো; সিহঁত বিনষ্ট নহলমানে ময় উভটি নাছিলো। প্ৰধান বাদ্যকৰ নিমিতে। ৩৮ সিহঁতে উঠিব নোৱাকৈ ময় সিহঁতক আঘাত দয়িদ ৰচিত গীত। | কৰিলো; সিহঁত মোৰ ৰিৰ তলত পতিত হল। ১ গগণমণ্ডলে ঈশ্বৰ মাহিমা প্ৰকাশ করে; ৩৯ কিয়নো মুফ কবির অর্থে কৰি মাক বলপ। আকাশমণ্ডলে তেওঁর তির কর্ম দেখুৱায়। কটিন দিলা; • |। দিনে দিনৰ আগত কথা কয়; | তুমি মোর বিরুদ্ধে উঠাবোরক মোর তলতীয় | রাতিয়ে বাতির আগত জ্ঞান প্রচার করে। | করিলা। | বাক্য নাই তাও নাই; ৪• তুমি মোৰ শত্ৰুবোৰক মোলৈ পিটি দিলা; || তাতে মোক ঘিণ করোববারক ময় সংহার। ৪ তার পরিমাণড়ী গোটেই পৃথিবীলৈ ওলাই | কলি। ৪১ সিহঁতে কারোক্তি করিলে, কিন্তু পরিত্রাণ | তার বাক্য জগতৰ সীমালৈকে ব্যাপি গল; | করে কোনো নাহিত; 'তে তার মাঝত সূৰ্যৰ নিমিত্তে তা স্থাপন | সিহঁতে যিহোৱাৰ আগত প্রার্থনা করিলে, কি। করিলে। | ওে নিহত উত্তর নিদিলে। সেই সূৰ্য্য অপোনার শোৱা খোটালির পর ১২ তাতে বতাহত উড়ি যোৱা বুলির নিচিনাকৈ | | ময় নিক এরি করিলে; | সেয়ে বীৱৰ নিচিনাকৈ আপোন পথত লড় যাট বোকার দৰে মন শিতক খেলাই দিলো। মাৰিবলৈ অমল করে। 539. সেই সুর্য্য অরি নিচিন পথত লব্ধ