পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৫৩৪

১৪। গতমালা। | [১১; ৭-১৫; ২। অখি, গ, আৰু দুখ কৰ। বায়ু নিহত, পানি- ৩ হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, মোলৈ সৃষ্টি কৰা, মোক | পাত্ৰৰ পেয় অন্য। | উত্তৰ দিয়া; • কিয়নো বিহোৱ ধৰ্মময়; তেওঁ ধাৰ্মিকতা | মোৰ চকু উজ্জ্বল কৰা, নহলে, ময় মৃত্যুনিস্ৰাত | নয়; ' টোপনি ঘাম; সৰল লোকে তেওঁৰ মুখ দেখি। ও মলে, যোৰ শত্ৰুৱে কব, “ময় তাক আয় কৰিলো,” প্ৰধান বাদ্যকৰ নিমিতে। চমী- আৰু ময় লৰচৰ হোৱাত মোৰ বৈৰীবেৰ আ- নীং সুৰত খাব লগীয়া। | মন্দিত হব। দায়দৰ ৰচিত গত। | ৫ কিন্তু ময় হলে তোমাৰ দয়াত বিশ্বাস কৰি; মোৰ মন তোমাৰ পৰিণত আমলিত হব। ১ হে যিহোৱা, সহায় কৰা; কিয়নো সাধু লে | ৬ ময় যিহোৱাৰ উদ্দেশে গান কৰিম; লোপ পালে; কিয়নো তেওঁ মোলৈ শুভ কৰিলে। কাৰণ মনুষ্যসন্তানবিলাকৰ মাঝৰ পৰ বিশ্বাসী- | বিলাক শেষ হৈ গল। প্ৰধান বাদ্যকৰ নিমিতে। এতিনে অপোন আপোন চুবুৰীয়াৰ হায়দৰ ৰচিত হত। আগত মিছা কথা কয়; সিহঁতে খুচমুদা ওঠেৰে আৰু দুই মনেৰে কথা। ১ অজানে আপনি মনতে ভাবে, “ইৰ নাই।” | সিহঁত এই হল; সিহঁতে ঘিণলগীয়া ক ৩ যিহোৱাই সকলে খুচাদী ও | কৰিয়ে; | আৰু বড়কথীয়া বি কাটি পেলাব। | সিহঁতৰ কোনেও সকৰ্ম নকৰিলে। • সিতে কয়, “আমাৰ জিবাৰেই আমি।।বিবেচক কোনো আছে কি নাই, জিকিম; ঈশক বিচাৰে কোনো আছে কি না, ওঠ আমাৰেই; আমৰ ওপৰত কৰি তুআছে?” | তাক জানিব নিমিতে যিহোৱাই ৰূৰ্ণ পৰ ৫ যিহোৱাই কৈছে, “দুঃখীয়বিলাকৰ উপৰ, মনুষ্যসন্তানবিলাকলৈ চালে। আৰু কৰিবিলাকৰ হুমুনিয়াৰ কাৰণে ময়। ৩ সিহঁত সকলো অপথে গল; | এতিয়া উঠিম; লিত সকলোৱেই কলঙ্কিত হল; ময় পৰিত্ৰাণলৈ বিয়া কৰ। অনক নিৰাপদে। সৎকৰ্ম কৰে কোনো নাই, এজনো নাই। | ৰাখিম।” ৪ “যিবোৰে মোৰ প্ৰজাক অহৰিৰ দৰে খায়, • যিহোৱাৰ বাক্যবিলাক নিৰ্মল বাক্য; কিন্তু যিহোৱাৰ অগিত প্ৰাৰ্থনা কৰে, | সেইবিলাক মাটীত হোৱা মহিত পৰীতি। এনে কুকমীবোক জানোনা দণ্ড দিয়া নেযাব।” | হোৱা সাতবাৰ পা পৰ নিচিনা। | এসো ভাত সিহঁতক ঔপনিয়ে ধৰিলে; ৭ যে যিহোৱা, তমি সিবিলাকক ক্ষা কৰিব; | কিয়নো ঈশ্বৰ পবিত্ৰ বংশৰ মাৰুত আছে। সদকাললৈকে এই কালৰ লোকবিলাৰ পৰ ৬ তহতে দুখীয়াৰ মন্ত্ৰণা ব্যৰ্থ কৰিব খুজিছ হয়, তুমি সিবিলাকক ৰাখিব। | কিন্তু যিহোৱা তাৰ অশিয়। ৮ যেতিয়া মনুষ্যসন্তানবিলাকৰ মাঝত দূ |। অহ, চিয়েনৰ পৰ হায়েলৰ পৰিত্ৰাণ হলে | আদৰণীয় হয়, ময় কেনে তাল পাও। তেতিয়া দুষ্টবোৰ চাৰিওফালে ফুৰে। যেতিয়া যিহোৱাই আপোন প্ৰকাবিলাৰ বী- অৱস্থা পৰিবৰ্তন কৰিব, এখান বাদাকৰ নিমিত্তে। তেতিয়া যাকোবে উল্লাস কৰিব, ইস্ৰায়েল - দায়ূদৰ ৰচিত গীত। নন্দিত হব।' ১ হে যিহোৱা, তুমি কিমান কাললৈ মোক নিচেই দায়ুদৰ রচিত গীত। কৈ পাহৰি থাকি? কিমান কাললৈ মোর পর মুখ লুকুৱাইরাখি?| ১ হে যিহোৱা, তোম'র তাহূত কোনে প্রধান রেদিনটা হৃদয়ত দুঃখ রাখি, | ' কৰিব? কিমান কাল নো ময় বিবেচনা করি খানি?' | তোমার পবিত্ৰ পৰ্বতত কোনে বসতি করিব। কিমান কাললৈ মোর শক্রক মোর ওপর উন্নতা। যি জনে যথার্থ আচরণ আৰু ধর্মকর্ম করে, করা। | আৰু আপোনাৰ মনতে সঁচা কথা কয়, 536