পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৫০২

ইয়োৰ। ( ৬;১২৭; ১৪ ১২ মোৰ বল জানো শিৰ বল?... | ২৯ময় মিনতি কৰে, তোমালোকে পুনৰায় আৰ বা মোৰ মাংস কানন পিলেৰ। কৰা, কোনো অন্যায় : ১৩ ময় একেবাৰেই উপায়হীন নও নে? আকৌ কও, পূনৰাআ ,যেৰ খাতি | আৰু বুদ্ধিকৌশল মেৰি পৰা সমুলি দূৰ কৰা| এতিয়াও ধিৰে আছে। . নহল নে। | ৩০ মোৰ ৱিবাঙালে অন্যায় আছে। ১০ মিয়া হৈ যোৱা জমে আপোস ব পৰা দয়া | মোৰ জিবাই কানো চাৰি চাই এ বিষয় পা লাগে; . | আদি গুষি মেৰে? সেয়ে মহলে, কিনি লি সৰ্বতিমা:মাৰ পৃথিবীuালো হলে ৰণভূমি। কি ত্যাগ কৰিব। আৰু তাৰ দিন কোনো বে খাই। ১৫ মোৰ ভাইবিলাক পৰ্বতৰ জুৰীৰ নিচিনা বিশ্বাস! | কৰা লোকৰ দিনৰ ৰিলি নহয়? : ২ায়ালৈ বিয়া কৰাৰ নিচিনাকৈ বৈ শুকাই যোৱা জুৰীৰ লোৱৰ নিচিনা অবি-| আৰু আপোন বেলৈ অপেক্ষা কৰা চাকৰ | শামী। | নিচিনাকৈ, ১৬ সেইবোৰ বৰষ্ণৰ কাৰণে যেলা হৈ পড়ে, ৩ অসাৰ মাহ কেইটা অধিকাৰণে মোক খে | আৰু হিম সেইবোৰত লীন হৈ যায়; | কৰাও হৈছে, ১৭ কিন্তু জাল হোৱামাত্ৰে সেইবোৰ সুপ্ত হয়,। আৰু ক্লেশৰ ৰাতি কেইটা মোলৈ নিপি | আৰু ঘামকাল আপোন ঠাইৰ পৰ মাইকিয়া আছে। ৪ শোওঁতে ময় কও, ময় কেতিয়া উচিম? ৰাতি বড় ১৮ সেইবোৰৰ কোষে কোষে যোৱা পথিকদলবোৰে | দীঘল; বাট এড়ি, ময় গ্ৰতাতলৈকে চটফট কৰি অমনি পাও। উঠি গৈ অৰণ্যত সোমাই বিনষ্ট হয়। ৫ পোক আৰু মাটীৰ, দলিয়েই মোৰ গা কা ১৯ তৈমাৰ পথিকদলববাৰে সেইবোৰক বিচাৰে, বলল; আৰু চিৰ যাত্ৰিকসমূহে সেইবোৰলৈ অপো, মেৰি গাৰ ঘাবোৰ শুকনিয়া ধৰে, পাকো কৰে; পৰি যায়। • কিন্তু সিবিলাক আশীত বঞ্চিত হয়, মোৰ আয় জাতীৰ মাকৃতকৈয়ে wে, | সিবিলাক সেই ঠাইলৈ গৈ হতাশ হয়। আৰু বিনা অশাৰে ঢাকাই যায়। ২১ কিনে। এতিয়া তোমালোক একো নোহোৱা; | • তুমি ভাবি চোৱা, মোৰ প্ৰাণ নিখামাৰ; তোমালোকে আপদ দেখি ভয় পাই। মোৰ চকুৱে মাল আৰু দেখিবলৈ নেপাৰ। ২২ ময় জানো তোমালোকক কৈছিলো, যে, মেকি মোক দৰ্শন কৰেতাৰ চকুৱে মোক আৰু নেকে কিছু দিয়া, | ধিব; ভোমালোকৰ সম্পত্তিৰ পৰমোক উপহাৰ দিয়া, তুমি নিৱ চকুৰে মোলৈ চাবা, কিন্তু ময় নাকিয়া ২৩ বা শত্ৰুৰ হাতৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা, নাইবা অত্যাচাৰীহতৰ তৰ পৰ মোক মুক্ত | ৯ মে যেনেকৈ কৰি কমি নাইকিয়া হয়, কৰা? সেই দৰে চিয়েলিলৈ নামি যোৱা লোক আৰু ২৪ মোক শিক্ষা দিয়া, তাতে ময় নিমাতে থাকিম; বটিৰ। আৰু মোৰ ভুল কি, তাক মোক বুঝাই দিয়া। | ১• সি আপোনাৰ যলৈ আৰু উলটি নাহিব, ২৫ ন্যায় বাক্য কেনে বলৱীন। | আৰু তাৰ নিবাসৰ ঠায়ে তাক আৰু নিচিনি। কিন্তু তোমালোকৰ তৰ্কবিতৰ্কত কি দোষ | ১১ এইহেতুকে ময় হলে মুখ পাই নেথামি; শিত হয়? | ময় মনৰ সপত কথা কম; ২৬ নিৰাশ হোৱা লোকৰ বাক্য বায়তুল দেখিও, | আৰু হৃদয়ৰ বোৰত দুঃখ, তোমালোকে কথাতেৰে দোষ দিব খুহি নে? | ১২ তুমি যে মোৰ ওপৰ পৰীা ৰাখা, ২। তোমালোকে দেখেন পিতৃহীনৰেই চি। ময় জানে সাগর, বা সাগর বৃহৎ জE? | খেলালাহেঁতেন, | | ১৩ ময় যেতিয়া কও, যে, মোর ধামই মোন। আৰু অপোন বন্ধুকে বেপার বন্ধ করিলা- করিব, | মোর শয্যাইমোক দুঃখসহমত যয় কবি। ২৮ এতিয়া তোমালোকে অনুগ্ৰহ কৰি মোলৈ চোৱা;| ১০ তেতিয়া তুমি নানা সপোনেৰে মোক এ কিয়লা ময় অপেই তোমালো আগত মিহা লগোৱা, কনকও। আৰু সমাজিকেরে মেকি যুক্তরা; 502