ইয়োৰ। [৩; ২৩-৪;।। ২৩ যাৰ পথ গুপ্ত থাকে, আৰ ঘৰে যাৰ চাৰিও- মোৰ বলত তাৰ ফুফুচনি পড়িল। কালে বেড়া দিলে, ১৩ ৰতি সপোন দেখা যেতিয়া ভাবনা আছে, এনে মানুহক কি পোহৰ দিয়া যায়। | যেতিয়া মানুহবিলাক যাৰ কি যায়, ২৪ কিনো ময় খাবলৈ নৌ পাওতেই মোৰ হমু-১৪ তেতিয়া মোন হয় আৰু কম্পন আলি; মিয়াহ আহে, | সেয়ে ফেৰ বিবাৰ জোকাৰ খুৱালে।
- আৰু মোৰ কেঁকনি পানীৰ ধাৰ ধৰে ওলাই| ১৫ তেতিয়া মোৰ আগেদি এক মায়া চলি গল;
| থাকে। || তাতে মাৰ গৰ নোম নিয়ৰি জল। ২৫ কিয়নো ময় যিহকে ভয় কৰো, সেয়ে মোলৈ| ১৬ সেয়ে ৰৈ থাকিল, কিন্তু ময় তাৰ আকৃতি নিশ্চয় ঘটে, | কৰিব নোৱাৰিলে; আৰু যিলৈ আশা কৰে,সেয়ে মোল। এটা মোৰ চকুৰ আগত আছিল; ২৬ মোৰ সুখ নাই, শান্তি নাই, বিশ্ৰামো মাই, ময় মৃদু ৰ আৰু এটা বাণ নিলে। | কিঃখ আহি থাকে। ১০ইশ সাক্ষাতে মৰ্তা জানো ধাৰ্মিক হব পাৰে? | ীৈফ প্ৰথম বক্তৃতা। বা আপোন সৃষ্টিকৰ্তাৰ সাক্ষাতে মনুষ্য জানে ও তেতিয়া তৈমনীয়া ইলীফজে উত্তৰ কৰি | শুচি হব পাৰে? কলে, | ১৮ দেখা, তেওঁ আপোনাৰ বিলাতে বিল ২ কোনোৱে তোমাৰ লগত কথা কবলৈ আগ || নকল্পে, | বাঢ়িলে, তুমি বেজাৰ পাব নে? | আৰু অপোন দূতবিলাকৰা কটিৰ দোষ ধৰে; কিন্তু কথা নোকোৱাকৈ কোনে থাকিব পাৰে? | ১৯ তেন্তে, যিবিলাকে মাটীৰ যত বাস কৰে, ৩ দেখা, তুমি অনেক শিক্ষা দিছিল, যিবিলাকৰ উপৰি ধূলিত, দুৰ্বল হাতক সবল কৰিছিলা; আৰু যিবিলাক পোকৰ সমুখত চুনীকৃত হয়, ৪ তোমাৰ বাক্যই উজুটি খাই পড়িৰ খোল। তেওঁ নিহঁতৰ আৰু কিমান অধিক ত্ৰুটি দে | লোককে ধৰি ৰাখিছিল, | ধৰিব। আৰু তুমি দুৰ্বল আঁঠুক সবল কৰিছিল। | ২• প্ৰভাত আৰু সন্ধ্যা কালৰ মাঝত সিহঁতকৰি ৫ কিন্তু এতিয়া তোমালৈ তেনে হোৱাত তুমি কৰা হয়; | বেজাৰ পাই, | সিহঁত কোনোৱে মন নিদিয়াকৈ চিৰকাললৈকে আৰু সেয়ে তোক স্পৰ্শ কৰত তুমি ব্যাকুল | বিনষ্ট হৈ যায়। | হৈছা। সিহঁতৰ আকি তাড়ী জানো সেলোকেৰা ৬ তোমাৰ ঈশ-ভয়েই জানো তোমাৰ বিশ্বাসভূমি নেযায়? নহয়? সিহঁত মৰে, এনে কি, অতন অৱস্থাতেই মৰে।” আৰু তোমাৰ অচিণৰ সিদ্ধতাত জাননা তোমাৰ। ৫ মাতাহেনি, কোনোবাই তোমাক উত্তৰ আশা নাই? | দিব নে? • ভাবি চোৱাহোন, নিৰ্দোৰী হৈ কোন কেতিয়া আৰু পবিত্ৰ লোক মাৰুত তুমি কালৈ মুখ | বিনষ্ট হৈছিল। কবি? আৰু সৰল আৰ কাবিলাক কত সংহাৰ। নিয়মে মনৰ বেজাৰে অনেক বধ কৰে, হৈছিল। । আৰু অয়াই নিৰ্বোধক হত্যা কৰে।
- ময় দেখাৰ পৰে হলে, যিবিলাকে অৰ তি| ৩ ময় নিতে অনকশিপা ধৰ দেখিলে,
কৰে, কি ময় তৎক্ষণাৎ তাৰ বাসস্থানকশাও দিলো। আৰু শেপ টিয়া সিঁচে, সিহঁতে সেই চপ | ও তাৰ সন্তানবিলাক নিস্তাৰ পা দূৰ হল, শস্য দায়; আৰু সিহঁতক ৰাজদাৰত ওৰি কৰা হল; ৯ নিহত ঈশ্বৰ কুঁতে বিনষ্ট হয়, সিক উজাৰ কৰে কোনো মাহিল। | আৰু তেও কোপল এখনিতে সংহাৰ পায়। | ৫ ধাতুৰ লোকে তাৰ শ খায় পেলালে, ১• সিংহৰ গৰ্জন, আৰু মৃগলিৰ শোৰণি বা কাইৰ বেড়াও তিৰি দিলে, করা হয়, আৰু ফালে সিহতৰ সলছিলৈ মূখ মেলিলে। আৰু ডেকা সিংহবোরর দাত হয়। • মিনো অমল ধূলির পরা উৎপা নহয়,
- ১১ আহরির অভাৱত পরাতে প্রাণত্যাগ করে; | আৰু মাস পরা ক্লেশ নগরে;
লিংকিনীর পোৱালিবের ঠানঠান হয়। • কিন্তু যেনেকৈ দুই কিরিটি ওপৰলৈ উড়ে, ১ মোলৈ কথা এখপ অলি; | তেনেকৈ মামু দুখৰ নিমিত্তে জন্মে। 500
