১; ১-২;।) • ৰ , কাল, (দেয়াল কিলবিলা নীয়া হয় বিষ খা না , যা;, টিয়া | ৯ল। চা যি যে জীৱলী অনীক চল বড় কি শ সকলো মিলিত শনি • পাৰত, তাই তাৰ গল্প মৰম পাল; সি ২ কাপোন না ঝুমব। তেতিৰ এই গোই, মাতৰিতে তাই পাৰ লগা সুচি কথা আৰু পৰিলাক সন্তোষ পাল, ভব, তাইক দিৰ লগয়া এখ, আৰ ৰাগ আৰু ই গান গায় সেই লি.। পৰা সাত জনী মনোনীত বেটা ভাই দিলে, ২২ কিনে তেও এতে সৰকাধিঅসাৰে আৰু বোখতে সৈতে তাইক তিৰুদায় উত্তম আৰু ৰুে জাতি ৰা অনুসাৰে বাৰ| ১০ঠাইলৈ নিলে। ইফে অপেন জাতি বা অধীৰ তত্য প্ৰয়েল এই পপত্ৰ পঠালে, বংশ পৰিচয় কাকো দিয়া মাহিল, কাৰণ যে, এমি পুৰুৰে আন আনান কৰত। মুখিয়ে কাক কবলৈ তাইক নিষেধ কৰিলি। শাম কবি, অইলা যাতীয় ভাষাত ১১ পায়ে ইষ্টেৰ কেনে আছে আৰু তাইলৈ কি প্ৰচাৰ কৰা হয়। ••• | | , তাফ জানিবলৈ মৰ্দখয়ে প্ৰতিদিনে তিতা- চেয়ে ৰাণীপ পোয়। . ঘৰ চোতালৰু আগেদি অযোৱা কৰিছিল। | ২২ তিতা মাহলৈ কৰা নিয়ম অনুসাৰে এইসকলো ঘটনাৰ পাছত, অবেয়া | বাৰ মাহ (কিয়নো সিহঁৰ গা গুচি কত | ৰয়াৰ ক্ৰোধ শান্তু লত, ৰীক, তেও কৰা ইমান দিন লাগে, অৰ্থাৎ দুমাহ গন্ধৰসৰ তেল, কাৰ্য্য, আৰু তেওঁৰ বিৰুদ্ধে দিয়া হয় তেও আৰু ছমাহ সুগন্ধি দ্ৰব্য, আৰু তিতা মানুহে ২ সোঁৱৰণ কৰিলে। তাতে ৰজাৰ পৰিচৰ্যা কৰো। গত ঘহিব লগা বস্তু যা হয়, প্ৰতিনী দাগবিলাকে তেওঁক কলে, মহাৰাৰ নিমিত্তে। • ঢালীলৈ মাৰ পাছত, যেছি অহচবেৰচি সুন্দৰী যুবতী কুমাৰী • বিচাৰ কৰা যাক; ] . ক ৰিলৈ যাবলৈ কোনো ছোৱালীৰ পাল ৩ মহাৰা অপোন বলিৰ সকলে প্ৰদেশত | পড়ে, তেতিয়া ৰজাৰ ওচৰলৈ তাই এৰিয়মেৰে বিষয়াৰিলাক পাতোক;. সিবিলাকে আটাই 'খায়, যে, তাই যি বহু খো, তাক তিৰুভাৰ সুন্দৰী যুবতী কুমাৰী চুচন ৰাজকোঠলৈ তিতা-| | 'পৰ। গৃহলৈ তাইৰ লগত যাৰ নিতে * যলৈ আনি গোটাই, তিকবিলাকৰ ৰীয়া ৪ তাই দিয়া হয়। তাই, সন্ধ্যা বেলা যায়, আৰ ৰানপুংসক হেগয়ৰ হাত সোধাই দিব; আৰু জাতিপুৱ উপপীৰেৰ দয়া মায়নপুলক সিহঁত গাত। সুগন্ধি ডুব দিয়া হওক; | গাছগৰ বিমালৈ, তিতা থকা দ্বিতীয় ঘলৈ আৰু যিজনী যুৱতীক মহাৰাজে ভাল পাব, সেই উলটি আছে; ৰজতাইত সৰে পাৰ তাইৰ নীয়েই ৱীৰ সলনি ৰণ এক। এই কথাত | , ত|' নাম ধৰি মমতালে, তাই আৰ গৰিলে আৰু , ৰাই সন্তোষ পাই সেই দৰেই কৰিলে। | মোয়। ছোলাৰ চৰলৈ যাবলৈ, দীপে । সেই কালত মৰ্দষয় মেৰে চুন ৰনিকেঠত | 'তুলি লোৱা মৰ্দখয়ৰ হক বাপেক কি কয়েক এন যিহূদী মানুহ আছিল; তেওঁ বিনামীনীয় | অৰীহলিৰ জীয়েক ইটেৰ পাল লত, পিতা- কীচৰ পৰিনতি চিমিয়ীৰ নাতি যয়ীৰ পুত্ৰ | লাল রীয়া রপসক হেগয়ে নিপণ • আছিল। বালির রক্ষা নবুধদনেচরে বন্দী করি।
- ক কর বাহিরে তাই একো মুখুজিলে; আৰু
নিয় যিার রা যখনিয়াৰ লগত যি সকলো | তাইক দেখা আটারে পা তাই মৰম পালে। লোকক বন্দী কৰি নিয়া হৈছিল, সিবিলা, ১৬ এর ফলে অনেকে রর রাজস্ব সপ্তম কর মাকত তেওকে যিচালেমর পর বন্দী করি | • যক্ষর টেকো মামরে দশম মাহত রেক নিয়া হৈছিল। সেই মর্দখয়ে আপোনার বড় ... বড় তেওঁৰ কৰলৈ রাখৃহলৈ নিয়া হল। পাছে বাপেক কি পায়ের নীয়েক দিচ্ছাক অর্থাৎ | কুয়াই অনিবিলাক তিতাকৈ ইকে বড় ইকে প্রতিপালন কৰিছিল; কারণ তার
- .ম করিলে, আৰু আনবিলাক কুমীভূকৈ তাই
বাপেক কি খৰু মহিল। দেৱালী রূপ- | জকিত মৰম আৰু অনুগ্রহ পাল; এই বী আর সুন্দরী,ছিল; তার বাপে মুক • কে? তার যায় িীর মার পাছে মর্দখয়ে তাইক তেমীয় জী রি | পদ তাই রাণী পাতিলে। পছে এই ৮ লৈছিল। পাছে তার সেই বাক্য আৰু আজ পেশায় সকলো পত্রিী আ কালবিলাকৰ ঘোষণা করা লত, যেতিয় চুচন কোলৈ • নিমিতে ফের বুলি করা অনেক ছোৱালী গোটাই নি হেগয় জিয়াত • পাতিল,সলো প্র ম নিলে, ধল, তেতিয়া, ইয়েকে, রায়গৃহলৈ নি, | আ ার, আলতা অনুরেম দিল
- তে প প ন অবিবাহিতা ত| pীকার কুবিলা:গোৱা
