১৩; ১৬-০১।] নহিমিয়া। ৪৮৯ অনা দেখিলো; তাতে সিত, সেই খোৱা। দোদীয়া, অনেীয়, আৰু যোৱাৰীয়া তিতা বা বো দিশা, নিহত, বিয়ে না দিলো।| বিয়া কৰিলে; আৰ সিৰিলকিৰ ৰাবিকে ১০ আৰু কেবিলাক তুৰীয়া মান্য ফিলি. দাদীয়া কয়, যিদী ভাৰা কৰ নগৰ বাস কৰিছিল; নিতে মাছ আমি। নীম; কি আপোন আপোন নাতিৰ তা বেবি সয়া বন্ধবোৰ আমি বিশ্ৰামবাৰে অনুসাৰে কথা কয়। তাতে ময় সিবিলাকৰ লগত বিৰ সামৰিলাৰ ওচৰত আৰু বিচালেময় বিবাদ কবি সিবিলাকক গৰিহণা দিলো, আৰু ১ মাৰত বেছিছিল। তেতিয়া ময় যিয়াৰ প্ৰধান শিবিলাৰ কেনুমান কোৰাই লিবিলাকৰ লোকবিলাকৰ লগত বিষাদ সিবিলাকক চুলি চিলি; আৰু তোমালোকে সিহঁতৰ কলো, তোমাকে যে বিশ্ৰামাৰ অপবিত্ৰ পুতেকবিলাকৰ লগত তোমালোকৰ জীয়াৰী ৯৮, এটা না কি ফুক ও মো বিলাক বিল নিদিবা, আৰ তোমালোকৰ লে পৰপিতৃবিলাকে কেই ধৰে ৰাত, পুয়োলে, গাব পামাবিলালৈ আমাৰ মনে না কৰাৰ পৰ অ এই শিংতৰ বিলাক নামি, এই বুলি কৈ নাৰ পৰ এবাৰ দুশি। এটা? নামেৰে লিলিক শপথ কৰালো। থাণি তোমালোকে বিবিৰ পৰি ৰি| আলো টলোমনে এনে কাৰ্য ক্য ইয়েৰ ওপৰ কাধাগ্নি, অকৈ | মালো পাপ কৰা নাল। তথাপি অনেক ১আনি লি। পাম্যে বিবাৰ জাতিবিলাকৰ ঘৰত তেওঁ নিচিনা কোনো আগৈয়ে, অতি ৰবিালে দুবাৰ ৰু নি; তেওঁ আপোন ঈশৰ প্ৰিয়পাত্ৰ বেৰ মেদেখা লৈ ৰ স দুবাৰ আমি; আয় কে গোটেই ইত্ৰায়েল • কৰিবলৈ, আৰু বিমবাৰ সায়মানে ওৰ ক পাতিছিল, গুপি পৰমাতীয় নকলে
- আক| ভিলকি বেকে পাপ কালে তেতে
বিয়াম কোমে যোব। তিলৈ যেম | পয়ীৰ যোৱালীবিলাক বিয়া কৰাৰ ৰায় অলা নয়, এই সিটিতে যায় যে, অমদিয়েক আমায় ঈৰ আগত সত্যলন কৰি ২ ফাসক কাৰ ওপৰ নিযুক্ত কৰি। তাতে বিক্ষিতে এই মহাপাণ কৰিবলৈ আমি জানো বণিকবিলাক আৰু সকলো বিষ বন্ধ বেটোতা: তোফালাক কথা মিম'ইলিয়াচীব প্ৰধান বিলাক দুই এবাৰ বিচালেৰ দিতে ৰাতি। পুৰোহিতৰ মাটি যোৱাদা কোনো এজন পুতেক ২১ কিল। তাতে ময় নিহত কি সা নি | যৌৰোয়া লইৰ লোৱায়েক আছিল; এই কল, তুইতে কেলেই গড় আগত ৰতি কি? ফৰলে মোৰ চৰ পৰা মা তাক খেদি দিলো। যদি আকৌ এনে ক্য,তেতিয়া ময় তক বিম; 15 ফোৰ , সিবিলাকক সোৱণ; ভেতৰে পা নিহত বিমান্তে আমাল। মা লিলিকে পুৰোপি , অ পুৰো- ২৪ পাছে, বিমবায় পৰি কৰি নিৰে ত্তিপণ ও লেবীয়ালাৰ নিয়ম অশুচি মোবিলাকে আলোমবিলাক টি কৰি। • কৰিলে। এতে প্যতীবিলাৰ পৰ। আবি দৰবোৰ ৰাখিবলৈ ময় সিবিলাকক লিলিক চিনি, এৰ এৰিকা আ কৰিলো। এ মে ইৰ, এই বিয়েতে | আৰ পুৰাতি ও লোয়াবিলাক কবি আৰু সেৱৰ , আৰ তোমাৰ কি দয়া | ০১ কয় লিঃ; আৰ নিৰুপিত অমৃতাৰ মোলৈ ফুলা।। সমাত আৰু আগ আনিবলৈ মান্য | সেই সময়তো অয় দেখিবলৈ পালো, যে, ফিলি। হে মোর দখ, মলয় অর্থে যিদীবি মার কোনো কোনোৱে অচ-। মোক সোৱণকা। | ?
