ননি। [১২; ৪৩১৩; ১০। .সি, এ, আৰু ৰি মৰে| আগৈয়ে আমায় গৃহৰ কোঠা ... ৰৰ গুৰ ম তবিয়। ক-| ..নিৰ ওপৰুত নিবুক যে ইলিয়াচীষ কু- •বিলালিবিলাক বা বিষৈতে৫তি বিয়া মিত্ত যে, তেৰ নিমিতে ৩y তেৰে গান কৰল। সেই লি লোক T এৰা তা কোঠালি তে বৃত কৰিনি। • লিকে অনেক অনেক বলিন কৰি আমি গৈৰ লোবিনাকে লই কোঠালিত # কৰিলে; লো শক্ত লিবিলাকক মহ1 নৈৰ যন্ত, কুসু, পাত্ৰ, আৰ আমি . অনেৰে আনন্দিত কৰিছিল; তিতা আ লৰীয়া, গায়ক, আৰু দুৱীবিলাকক দি লগ পৰা ছোৱালীবিলাকেও আমল কৰিলে; এই শস্য, ডাল, আ জেলা দাগ,
- হেতুকে অনেক দূলৈকে যিয়ালেৰ আনন্দ পুৰোহিতবিলাকে পাৰ লগা উত্তোলনীয় উষ্ণ
পানি না গল। এবাৰ ৰাখিছিল। কিন্তুএই ৰুলো বলাৰ ও আৰু সেই নিলা কোনো কোনো মানুক, সময়ত ম ফিচালেমত মাছিল; কিননা পুৰোহিত আৰু লেীবিলাকৰ জিমিত্তে বিধি বাবিলৰ অৰ্তৰ ব্য আৰ যদি বৰ মতে নিৰুপণ কৰ অংশপে , নগৰৰ কেতি বৰি ময়লাৰ সলৈ গৈছিলো। পাছে কি ঢাই উত্তোলনীয় নৈবেদ্য, আগ ভাগ, আ মিৰ ঘূত ময় ৰৰ পলি লৈ যিলেম- দশম ভাগ ভালৰ কোঠালিবোৰলৈ গোটাই লৈ আহি, ইলিয়াচীৰে টোবিয়ালৈ ৰ্য আনিব নিমিত্তে, সেই কোঠালিৰে ওপৰত গৃহৰ চোতালত কেলি যুত কৰি টোবিয়াৰ ভলী নিযুক্ত কৰা; কিনে পৰিচৰ্যা | অলৰ অৰ্থে যি ফুলি , তাক লাগি কৰ পুৰোহিত আৰু লেবীয়াৰিলকিৰ নিমিত্তে | লৈ পালে। তাতে ময় অতিশয় বেজাৰ পাশেই ৪৫ যিয়াৰ আনন জন্মিছিল। আৰ সিবিলাকে কোঠালিৰ পা টাকিয়াৰ কাৰ আটাই বা • আপোলাবিলাকৰ নিৰ পালনীয় পালন। উলিয়াই পেলাশে। আ ময় আ মি কৰিলে, আৰু শুচি কৰি অৰ্থে যি কৰি | কোঠালিববাৰ টি কৰলে, আৰু সেই ঠাইলৈ লাগে, তাক কৰিলে, আৰু গায়ক ও দুৱৰী ঈৰ গৃহৰ পাত্ৰ, ও মেয়েৰ যোয়, বিলাকেও দায়ৱ আৰু তেওৰ পুত্ৰ লেমনৰ ১• আৰু কৃ# পুনৰায় আনিলো। পানি ময় আজ অনুসাৰে আপোলাবিলাকৰ কাৰ্য্য আনিবলৈ পালো যে, লেখীয়াবিলায় অংশ ৪০ কৰিলে। কিয়নো পূৰ্বে দাস আৰু আকৰ | যিবিলাক দিয়া নাছিল; এই কাৰণে কাম কালত গায়বিলাৰ অধ্যবিলাক আছিল, | কত লেবীয়া আৰু গালিক পলাই আইল্যৰ উদ্দেশে প্ৰশংসায় গান আৰু স্মৃতি প্ৰতিজনে আপিন আপোন কেতিলৈ গুচি গল। গান কৰা হৈছিল। অবিল আনলিনিয়াৰ ১১ তাতে ময় অধ্যবিলাকে সৈতে বিবাদ কৰি কালত গোটে ইয়েলে প্ৰতিদিন, প্ৰয়োজন | কলে, ঈশৰ গয়ি এড়া পড়িল। পায়ে ময় অনুসাৰে গায়ক আৰ ৰীকিৰ ভাগ | সিবিলাক গোটাই আমি প্ৰতিমক আলোম দিছিল; আৰু সিবিলাকে লেীয়াবিলাক| ১২ আপোন পদত স্থাপন কৰিলো। তেতিৰ দল নিমিত্তে বন্ধ পবিত্ৰ কৰিছিল; আকৌ লেবীয়া | বিদী লোকে স্যৰ, ঢাকায়আৰু তেল বিলাকে হাৰেৰ সন্তানবিলাকৰ নিমি। | ১০ ম গ উড়াললৈ আনিবলৈ ধৰিলে। আৰু পবিত্ৰ কৰিছিল। ময় চেলিমিয়া পুৰোহিত, চাদো অধ্যাপক লেীবিলাকৰ মাঝত পায়াক, আৰু লিলি যিবিলাক নামা নোম সংশোধন। কৰ অধীনে মনিয়াৰ মাতি হালক লেই দিল,লোকবিলাকে শনাকে মোদিৰ। কালী পাতিলো; কিনা সিবিলাক বিলী পুস্তক পাঠ কৰোতে, তাৰ মাৰত লিখা | বুলি গণিত হৈছিল; লিবিলা ইবিলাক এই কথা পোৱা গল, যে, অশোনীয় ব| ১০াগ বাটি দিয়াই সিবিলাক ফাম। যার যোৱাৰীয়া লোকে কেতিয়াও রর সমানত | ঈশ্বর, এই নি যে লোৱণ করা, আৰু সোমার সোৱাৰিব; কিয়লে সিহঁতে আঁ অল | ‘ময় আপিন কার গুর অর্থে, আৰু ভার লৈ ইত্রালের সামলিকে সৈতে না | নিতে কবি লগা কার অর্ধেময় কামো নহল, বরং লিবিলাককশাও দিবলৈ নিবিল | উত্তম কাৰ্থবাৰ মচি নেপেলাব। কর বিরুতে বিলিয়ম ধন দিলে; কিন্তু আমরা সেই সময়ত ময় বিষয় আছে কেৰিলাৰু শরে সেই শওিক আ জ পরিণত ফল। মানুহৰু বিহার কুওা গচকা, তেতিয়া শিবিলাকে এই ব্যবস্থা আমাকে গড়ি না,গৰত ৰোদি, বিষ- ত্রালয় পরা চাই গিতি লেলিক বারে সারস, ঢাকা, আ ম স করিলে। শিল্পে বি কবিয়ালেশন .
