________________
. ৪; ১২-৬; ১৫। ইলা। ৪ ৬৯ কটিয়া, ইৰাক অনেক বছৰ আগৈয়ে সল মন্দিৰে পৰা উলিয়াই বাবিললৈ আনিছিল, হৈছিল; ত্ৰিয়েলৰ এজন মাৰনাই তাক সেই সকলোকে ওলোটাই দিয়া যাব, আৰ ১২ কান্তি ছিল। কি, আমাৰ পূৰ্বপুৰুষ প্ৰত্যেক বস্তু হিচালেমত থকা মন্দিৰ আপোন বিলাকে বৰ্গৰ দখৰ কোধ তোলাত, তেও সি আপোন ঠাইলৈ নিয়া; আৰু তুমি সেই বিলাকক বাবিল ৰুম কদীৰ নাখনেৰ বোৰ ঈৰৰ গৃত খি। এই হেতুকে হে হাতত লোখাই দিলে; তেও এই গৃহ ম| নদীৰ সিপাৰে থকা দেশাধ্য নয়, চথৰকৰিলে,আৰু লোকবিলাকক বাবিললৈ লৈ গল। বোকাময়, আৰু নদীৰ সিপাৰে থকা তোমালো* কি বাবিলৰ কোৰ ৰক্ষাৰ ৰাজত্বৰ প্ৰথম। কৰ সহকাৰী অচখীয়াবিলাক, তোমালোক বছৰত, কোচ ৰাই ঈশ্বৰ এই গৃ পুনৰায় | ৭ এতিয়া তাৰ পৰ আঁতৰি থাকা। ঈখৰ সেই ১৪ নিৰ্মাণ কৰিবলৈ আজ্ঞা কৰিলে। নবুখমেৰ গৃহ, কাৰ্য্য চলিবলৈ দিয়া; যিহুদীবিলাকৰ ঈশয় গৃহৰ যি যি সোণৰ আৰু চণৰ বস্তু অধ্যক্ষ আৰু যিদীবিলাকৰ ৰিলাকে ঈৰৰ বিচালেমত বা মন্দিৰ পৰা লৈ গৈ বাবিলয়। সেই গু তাৰ নিজ ঠাইত নিৰ্মাণ কৰাওক। মন্দিত ৰাখিছিল, সেই সকল কোৰা ৮ ভাত খাঝে, ঈশ্যৰ সেই গৃহ সাব্যি মিমিয়ে লাইলিৰ মন্দিৰ পৰ উলিয়ালে; অৰু। তোমালোকে যিদীবিৰ সেই ব্যবিলাকক তে নিযুক্ত কৰা চেচৰ' নামেৰ অধ্যৰ কি সহায় কৰি, ময় তাৰে আজ দিয়ে; সেই ১৫ হাতত সেইবোৰ গতাই দিয়া হল; আৰু ই| লোকবিলাকে বাধা নেপাৰ নিচ্ছি মজাৰ ধন, তেওঁক কলে, তুমি এইবোৰ বৰ যিচালেম। অৰ্থাৎ নদী নিপাৰ, ৰাজকৰৰ পৰ, কোনো এক মন্দিৰলৈ লৈ গৈ তাত ৰাখিবা, আৰু টি নোহোৱাকৈ লিবিলাকক খৰা দিয়া ওক। ১৬ ঈৰ গৃহনি ঠাইত না হওক। তাতে সেই ৯ আৰু সিবিলাকে বৰ্গ ঈশৰ উদ্দেশে সুষাৰ চেচচৰে আমি বিচালেমত থকা খৰৰ গৃহৰ। অৰ্থে বলিদান কৰিবৰ নিমিতে, আৰু লা ও তিতিমূল স্থাপন কৰিলে। তেতিয়াৰে পৰা | তেওঁৰ পুত্ৰবিলাকৰ অৰ্থে জীৱন প্ৰাৰ্থনা কৰিব। এতিয়ালৈকে লোকবিলাকে ইয়াক পানি আছে। ১০ নিমিত্তে, বিচালেমত থকা পুৰোহিতবিলাকে ১৭ তথাপি এটাৱা নাই। এই হেতুকে এতিয়া কোৱাৰ দৰে, সিবিলাকৰ প্ৰয়োজনীয় বস্তুমহাৰাতে যদি ভাল দেখে, তেন্তে কোচ ৰাই বেৰ, অৰ্থাৎ বৰ্গৰ দৰ উদ্দেশে হেমিবলিৰ বিকালেমত থকা গৰ গৃহ পূনৰায় নিৰ্মাণ অৰ্থে ডেকা ভয়া, মটা মেৰ, আৰু মেৰ কৰিবলৈ হুকুম দিছিল নে নাই,তাক মাৰাৰ পোৱালি, আৰু যেই ধান, লোশ, ড্ৰাস, সেই আবিলত থকা ৰাফালত বিচাৰ কৰা আৰু তেল খতি নোহোৱাকৈ দিনে দিনে সিবাক; আৰ এই বিষয়ে মহাৰাৰ ইচ্ছা কি,T১১ বিলকিক নিয়া ওক। ময় আৰু আজ কৰিয়ে, তাক আমালৈ অনাই পঠাওক।” যে, যি কোনোৱে এই আজ্ঞাৰ অন্যথা কৰিব, তাৰ ঘৰৰ পৰ। এভাল কাঠ উলিয়াই নি, কি কানিয়া উত্ত। মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰি এটো। তত তুলি আৰি থোৱা হব, আৰু সেই দেবৰ निठावगमगानन का। | ১৫ কাৰণে তাৰ ঘৰ গোবৰ দ’ম কৰব। আৰু যি। পাছে, দাৰিয়া ৰাই আ কৰিলত, | কোনো ৰ ও প্ৰাই এই অজ্ঞাৰ অন্যথা ' বিলত বহুমূলা বন্ধু সাচি থোৱা দলিল। কৰি, ঘিচালেমত থকা ঈশ্বৰ সেই গৃহ বিনষ্ট পৰ আমি ৰখা যত বিচাৰ কৰা গল। তে কৰিবলৈ হাত দিব, সেই ঠাইত অপোনাৰ মাদীয়া এদেশৰ ৰাগৃহত অথাত এখন নাম স্থাপন কৰা ঈশৰে সেই সকলোকে উচ্ছ, সৰিক পত্ৰ পোৱা গল; তাৰ মাঝ সোৱণৰ। কৰে। ময় দাৰিয়াবছে অজ্ঞা কৰিলে; ৩ অৰ্থে এই কথা লিখা আছিল, বেলে, কোচ ইয়াক যত্নেৰ কৰা এক। ৰ প্ৰথম ৰত কোচ ৰাই এই অ| ১৩ পায়ে দাৰিয়াব বজাই কৈ পঠোৱা দেখি, কৰিলে, ঘিচালেমত থকা ঈগৰ গৃহৰ বিষয়ে নদীৰ পাৰে একা দেশাধ্যক্ষ তত্তময়, চথৰমোৰ অ এই, সেই গৃহ, সিবিলাক সেই যোজনয়, আৰু তেওঁবিলাকৰ সহকাৰীবিলাকে বস্থান নিৰ্মাণ কৰা হওক, আৰু তাৰ লিলি ১০ অতি যৰে সেই ৰূপে কাৰ্য্য কৰিলে। আৰু চাপে আপন না ক; সেয়ে ওখই নাই। যিদীবিলকিৰ বৃদ্ধবিলাকে গয় ভাববাদীৰ •ত, আৰু বলে যাই হাত হব; তাক বড় আৰু ইন্দোৰ পুত্ৰ অখৰিয়াৰ ভাববাণীৰ সহায়ত বড় শিল তিনি শাৰি আৰু নতুন কাঠ এশাৰি দি। লা িকৃতকাৰ্য হল। আৰু সিবিলাকে ইস্ৰাসাবি; আৰ তাৰ বহু গৃহ পৰ দিয়া। মেলৰ ঈৰৰ আকা অনুসাৰে, কোৰ, দাৰিয়াযাৰ; অশিৰ গৃহ যি যি সোণৰ আৰু বচ, আৰু পৰিসৰ অক্ষত্ৰ ৰমৰ হুকুমৰ দরে পর বা নখৰেৰে যিলেমত থকা। ১৫ গৃহ পালি সমাপ্ত করিলে। আৰু দারিয়াবা 469
