পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৪৫০

ও ৫০ বংশাৱলি। | [ ৪; ২৬-২; ১৭। টান মৰীয়া হৈ পড়ি আছিল, তেতিয়া | যেই গৈ কাৰ্য কৰা, যাৰ নিমিত্তে সাহীয়াল তেওঁৰ দাবিলাকে যিহোয়দা পুৰোহিতৰ| হোৱা; নতুবা ঈশৰে শক্ৰবোৰৰ হাত তোলা পুৰবিলাকৰ ৰক্তপাতৰ কাৰণে চা কৰি, পেলাব; কিয়নো সহায় কৰিবলৈ আৰু পেলা- তেওঁৰ শয্যাতে তেওঁক বধ কৰিলে; তাতে তেও ৯ বলে শ্যৰ শক্তি আছে। তাতে অমডিয়াই মৰিল। পাছে তেওঁক দায়দৰ আগৰত মৈদাম শাৰ লোক কলে, বাৰু; কিন্তু সেই দিয়া ল, কিন্তু লাবিলাকৰ মৈদামৰ ঠাইত | যেলীয় সৈন্যদলৰু যি এশ কিৰ চপ দিলে, ২৬ মৈদাম দিয়া নহল। অমোনীয়ানী চিমিয়তৰ তাৰ নিমিত্তে আমি কি কৰিম। শৰ লোকে পুতেক যাব, আৰু যোৱাবীয়ানী চিমতিৰ কলে, যিহোৱাই তোমাক তাকৈ অধিক দিব পুতেক যিহোবুদ, এই দুটায়েই তেওঁৰ বিৰুদ্ধে। • পাৰে। তেতিয়া অমচিৰাই শিতক,অৰ্থাৎ ইফ ৩ চক্ৰান্ত কৰিছিল। তেৰ পুতেকবিলাকৰ কথা, ৱিমৰ পৰ আপোনাৰ লৈ অহা সেই সৈন্য- তেওঁৰ বিৰুদ্ধে কোৱা গুৰুতৰ তাৰক, আ। দলক অপোন আপোন ঘৰলৈ যাবলৈ পৃথক ঈৰৰ গৃহ পুনৰায় স্থাপন কৰা কথা বুজা কৰিলে; তাতে যিদাৰ বিৰুদ্ধে নিহত কোষ বিলাকৰ ইতিহাসপু টাকা-খনিত লিখা | বলি উঠিল,আৰু সিহঁত বড় কু হৈ আপোনা- আছে। পাছে তেওঁৰ পুত্ৰ অমতিয়া তেওঁৰ | ১১ বিলাক ঠাইলৈ উঠি গল। পাছে অমডিয়া পদত ৰা হল। শাহীয়াল হৈ আপোন লোকবিলাক উলিয়াই ললে, আৰু লবণ উপত্যকালৈ গৈ মেয়ৰ অচিয়া। তেওঁ কেপে সমবিলাকৰ এই হাৰ লোক বধ কৰিলে। আৰু যু। ১যিদাৰ সন্তানবিলকে নিহত আম দ য়াৰ লোকক জীয়াই জীয়াই ধৰি বন্দী কৰ পৰ্ব | অমচিয়াই পচিশ বছৰ বয়সত ৰয়া হৈ, টিলৈ তুলি নি তাৰ পৰা তললৈ পেলাই যিচালেমত ৱিা বছৰ ৰাসত্ব কৰিলে;1 দিলে; তাতে নিহত আটাইবোৰক বিৰ তেওঁৰ মকৰ নাম যিৰচালমনিবাসিনী যিহো- ১৩ হল। কিন্তু অমচিলাই আপোনাৰ লগত যুব ২ বজল। যিহোৱাৰ সৃতি যি ম্যায়, তেও] কৰিবলৈ নিদি ওলোটাই পঠোৱা সৈন্যদল তাকে কৰিলে; কি সি মনেৰে মৰিলে। লোকবিলাকে চমৰিয়াৰ পৰ বৈবোৰাণলৈকে ৩ পাৰো তেওৰ অধিকাৰ থিৰ যোৱামাকে, যিদৰ নগৰবোৰ আক্ৰমণ কৰি, শিবিলা অপোন পিতৃ ৰজক বধ কৰা আপোন দাস তিনি হাজাৰ লোক বধ কৰিলে, আৰু বং ও বিলাকক তেও বধ কৰিলে। কিন্তু তেওঁ | বহু দুই কৰি নিলে। তিৰ সন্তানবিলাকক বধ কৰিলে; কিন্ড। ১৪ ইদেমীবিলাক বধ কৰি উলটি আহাৰ পুতেকহঁতৰ কাৰণে বাপেকত, আৰু বাপেক | পাচ্ছে, অমচিইচেমীর মনবিলার নেতা- ইতর কারণে পুতেকত মমরিব, প্রতিজনে বোৰ লগত আনি অপোনার দেৱতা বুলি আপোন আপোন পপির কারণে মরিব, সবোর স্থাপন করিলে, আৰু সেইবো মোচির ব্যৱস্থাপখনিত লিখা যিহোৱাৰ আগত প্রণিপাত কৰিবলৈ ও সেই এই আজ অনুসারে তেওঁ কাৰ্য্য করিলে।] ১৫ উদ্দেশে ধূপ লাবলৈ ধৰিলে। তাতে, অ- পাছে অমচিয়াই যিদা গোট খুৱালে, চিয়ালৈ যিহোৱাৰ কোং এখলিত হোৱাত, আৰু গোটেই ফিদা আৰু বিমামীর যিহোৱাই তেওঁর, রিলৈ এজন ভাববাদী পিতৃবংশ অনুসারে সপতি আৰু শত পালে; তেও রজকি কলে, সেই নাতি বি তিবিলাকৰ অধীনে অধীনে লোকবিলাকক দেৱতাবোরে তোমার হাতৰ পৰা আপোন এলা- চিলি করি রাখিলে; আৰু বিশ বছর বিলাক উজার করা নাই, তুমি সেইবোৰক ও তাতকৈ অধিক বয়সীয়া লোকবিলাকক | ১৬ কিয় বিচার করিল? তেওঁ সেই কথা কই লেখ করি, যুলৈ যাব পা আৰু জাটি ও রই তেওঁক কলে, আমি জাননা তোক ঢাল এরিব পর তিনি লাখ মনোনীত লোক রাষী পাতিলো? মনে মনে থাক; তয় কি পালে। তেও এশ রি প বেচ দি, সি- মার খাবি? তাতে সেই ভাববাদীয়ে কান্ত হৈ বিলাক বাহিরে ষায়েলর পরা এক লাখ কলে, তুমি এই কাম করিলা, আৰু মোৰ আলি ও পরাক্রমী বীরপুরুষ ললে। কিন্তু ঈশ্বর এমন শনিলা, ইয়াতে ম নিলে, যে, দর লোকে তেওর গুৰিলৈ আহি কলে, হে মহারাজ। | তোমাক বিনষ্ট কৰিবলৈ যি কৰিছে। ইলের সৈন্য তোমাৰ লগত নেযাক;] ১০ লেইকালত যিদার অমচিয়া রাই পরামর্শ কারণ ইত্ৰয়েলৰ লগত অর্থাৎ ইফমি কোনো | লৈ, যে মাটি যিহোৱহ পূৰ যোৱা সনির লগত যিহোৱা নেকে। কিন্তু তুমি নামেৰে ইলালের জাৰ চৰলৈ দূত পাই 450