পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৩৭৪

২ ৰাজাৱলি। (৩; ২১-৪; ১৪। নৈবেদ্য উৎসৰ্গ কৰা সময়ত, দেখা, ইদোমেৰি। ঘৰত কি আছে? তাই কলে, ঘৰত একুপা তেল, পানী আছিল, আৰু দেশখন পানীৰে পৰিপূৰ্ণ | বাহিৰে আপনাৰ বেটীয় আৰু একোৱেই ২১ হল। ইয়াৰ ভিতৰতে, ৰজবিলাকে আমাৰ বি-] ৩ নাই। তেতিয়া তেওঁ কলে, তেৰে যোৱ, হিৰ ৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ আহিল বুলি সকলে মোৱা- পৰ, আপোনাৰ আটাই ওচৰীয়াবিলাক বীয় লোকে শনিলত, সকলো ঠাইৰ পৰ, যুকৰ পৰা সুদ পাৰ খুলি আনাশৈ, তাকে সা, পিন্ধিব পৰা অটাই লোকে আৰু অনি। ৪ নাদিব। পাত্ৰে তোমাৰ পোৱাতে। সৈতে অনি লোকবিলাকে গোট খাইদেশৰ সীমাত উপ | ভিতৰলৈ গৈ দুৱাৰ ব কৰিবা, আৰু সেই ২২ স্থিত হল। পাছে সিহঁত ৰাতিপুৱাতে উঠিল; | | পাত্ৰবোৰত তেল চালি; আৰু এটা এটা পাৰ আৰু সুৰ্য্যৰ ৰশ্মি পানীৰ ওপৰত পড়িলত, | ৰিলে একলীয়াকৈ এবা। তাৰ পায়ে সেই সিহঁতে আপোনবিলাকৰ সমুখত থকা পানী তিতা তেওঁৰ চৰৰ পৰ গল; আৰু আপোনা ২৩ তেৰ দৰে ৰা যেন দেখিলে। তাতে সিহঁতে পুতেকীতে সৈতে তাই সোমাই দুবাৰ ব কলে,সৌৱা দেখা,তেজ; সেইবিলাক অৱশ্যে কৰিলত, সিহঁতে বাৰে বাৰে পায় নি দিলে, নষ্ট হল, সিহঁতে মমৰি কৰিলে; এই হেতুকে • আৰ তাই তেল চলিলে। সকলো পাৰ ভাৰ ২ হে মোৱাৰ, দুই কৰিবলৈ যোৱা। পাছে, নিহত পাছে তাই পুতেকক কলে, আৰু পাৰ দে; ইব্ৰয়েলৰ ছাউনিলৈ আহিলত, ২ায়েল তাতে পুতেকে কলে, আৰু পাৰ নাই। তেতিয়া লোকবিলাকে উঠি যোৱাৰীবিলাকক এনেকৈ ৭ তেলৰ বাৰ বলে। পাছে তাই আমি ঈশ্বৰ আঘাত কৰিলে, যে, সিহঁত সিবিলাকৰ আগৰ লোক আগত সংবাদ দিলে; তাতে তেওঁ কলে, পৰা পলাই গল; তাতে ইয়েলে লিতক যোৱা, তেল বেচি তোমাৰ খাৰ সুজাগৈ, আৰু প্ৰহাৰ কৰি কৰি গৈ সিহঁতৰ দেশত সামাল। অৱশিষ্ট যি থাকিব, তাৰে তোমাৰ আৰ তোমাৰ ২৫ পাছে লিবিলাকে নগৰবোৰ কি পেলালে; | পোৱাতিৰ জীবিকা চলা। আৰু সিবিলাক প্ৰতিজনে উম উম মাঠীৰ ৮ আৰু এদিন ইলী চুনেমলৈ গৈছিল; তাত ওপৰত শিল পেলাই সেইবোৰ পুতিলে, এজনী চকী তিতা আছিল; আহাৰ কৰিবলৈ আটাই ভুমুক বা কৰিলে, আৰু আটাই উত্তম। তাই তেওঁক মিনতিৰে ৰাত, তেত আহা, উত্তম গছ কাটি পেলালে; সিবিলাকে এনেকৈ কৰিলে। এই হেতুকে তেওঁ যিমান আৰ সেই কৰিলে, যে, কেৱল কীৰ-হেৰচয়ে তাৰ শিল। বাটেদি যায়, সিমান বৰ আহাৰ কৰিব অৰ্থে বোঃ অৱশিষ্ট ৰাখিলে; কিন্তু কি মৰা- ৯ তাত সোমায়। তাৰ পাত্ৰে সেই তিতাই বিলাকে তাৰ চাৰিওফালে গৈ তালৈ শিল দলি আপোন ৰমীক কলে, দেখা, ময় জানি, যে, ২৬ ৰুলে। পাছে মোৱাবৰ ৰাই আপোনাৰ। আমাৰ বাটেদি অহাবোৱ কৰা মানুহ মন বিৰুদ্ধে যুদ্ধ বড় টান হোৱা দেখি, ইদেমিৰ | ১• শৰৰ এন পবিত্ৰ লোক। এই হেতুকে আয়, বজাৰ ওচৰলৈ ভেদ কৰি যাবৰ নিমিত্তে অপো- আমি তেওঁৰ নিমিত্তে দেয়ালৰ ওপৰত এটা সৰু নাৰ লগত সাত শ তৰোয়াল ধরা সেনা ললে; খোটালি সার্কে; আৰু তাৰ ভিতৰত এখন যে কিন্তু সিহতে নোৱাৰিলে। তেতিয়া তেও এখন খাই, এখন আসন, আৰু এটা গচা রাখো; আপোন রাজপদর উত্তরাধিকারী বড় পুতেকক | তেও আমার ইয়ালৈ আহিলে সেই ঠাইতে লৈ গড়ৰ ওপৰত হেমবলি দিলে। আৰু ইস্রা-| ১১ থাকিব। পাছে এদিন ইলীচাইলেইঠাইলৈ লৈ, মেলর বিরুদ্ধে অতিশয় ক্রোধ হল; তাতে লিবি:| ১২ সেই খোঁচালিত সোমাই শয়ন করিলে। আর লাকে তেওর চরর পর যাত্রা করি অপোন। পাছত তেওঁ আপোন দাল গেহনীক মাটি দেশলৈ উভটি গল। কলে, তুমি সেই চুনেমিয়ানীক মাতা; তাতে লি তাইক মাতিলত, তাই তেওৰ আগত থিয় হল। লীই তেল ভৱে, পা এক পুৰা ১৩ তেতিয়া ইলীচাই গেহলীক কলে, তাইক কোৱা, | সীড জাকিয়া আনিত কাৰ্য্য। দেখা, তুমি আমার নিমিত্তে এই সকলো চিন্তা এদিন শিষ্য ভাববাদীবিলাকৰ মাঝর। করিলা; এতিয়া তোমার নিমিত্তে কি কবি এজনৰ তিতাই মাত লগাইলীচক কলে, লাগে? রর অগিত, এই প্রধান সেনাপতি আপোনাৰ দাল মেরি মিী মরিল;. আপনি অগিত নিবেদন কৰিবলৈ তোমার কি কথা অনে, যে, তেওঁ যিহোৱাৰ ভয়কারী লোক আছে নে? তাই উত্তর করি ফলে, ময় আপোন আলি; এতিয়া মহাজনে মোৰ পুত্ৰ দুটাক নিজয় | লোকবিলাকৰ মাৰত আছে। পাছে ইলীচাই বন্দী কৰি লবর নিমিত্তে নিবলৈ আহিছে। কলে, তেন্তে তার নিমিতে কি ক যাৰ। ২ তাতে ইলীচাই তাইক সুধিলে, ময় তোমার | গেলীয়ে উত্তর করিলে, পেইজই এণও নিমিয়ে কি করিব পারে? কোৱহোম, তোমার সন্তান নাই, আৰু তাইৰ নাও বৃ হল। 370