১১; ৪৩-১৭; ১।] ১ ৰাৰি। ল্প ৰূত্ব কৰিলে। পাহালে পানি | অলি মোৰ পিতৃৰ কালভূকৈয়ে তাৰ। এপিতৃবিলাকৰ লগত বিজিত হত, ছেক। ১১ এই হেতুকে শুনা, মোৰ পিতৃয়ে তোমালোক আপোন পিতৃ দায়ুদ, নগৰ যৈাম দিয়া শৰত গৰু ৰিলিআৰ দি গল, কিন্তু নয় ল; আৰু তেওঁৰ পুৰ হৰিয়াম তেওঁৰ পত। তক আগ ম; মোৰ পিয়ে তোমা- লোকক চোেৰ শান্তি দিছি, কিন্তু ময়ল জামালোকক কেকোভাবিচাৰে শান্তি দিম,এই শকৈ বিদ্ৰোহ। যাৰিাম না! | বলি লিবিলাকব। পা, তৃতীয় দিনা মোৰ | বৈ-এলত না দেয়পু। চেলৈ আকৌ আহিব,ৰই কোৱা এইকথা, পাছে হবিয়াম চিখিমলৈ গল; মিননা। | ঘৰেই যাবিয়াম আদি সকলো লোক তৃতীয় | তেওঁক বা পাতিবৰ নিমিত্তে গোটেই| ১৩ দিবা ৰাবিয়াম চৰলৈ আহিল। তাতে মাই ইস্ৰায়েল চিখিলৈ গৈছিল। এনেতে নটৰ | | লোকবিলাক টান টান কৰে উক্ত দিলে, পূৰ বাৰবিয়ামে সেই বাৰ্তা পালত, কিননা | আৰু তেওঁক বাৰিলাকে দিয় পৰামৰ্শ তেওতাগ তেও সেই সময়ত মিচৰত আছিল; চলোমন | ১০ , সেই ডেকাবিলাৰ পৰামৰ্শ অসাৰে নাৰ ভয়ত তেওঁ তালৈ পলাই গৈ তাত বাস সিবিলাকক এই কথা কলে, মোৰ পিতৃৰ তোমা- ৩ কৰিছিল, আৰু লোকবিলাক মানুহ পঠাই লোকৰ ওপৰত গধূৰ কুঁৱলি কি গল, কি ময় মাতি আনিছিল;) তেওঁ আৰু ইয়ায়েৰ তাক আৰু গধূৰ কৰিম; মোৰ পিতৃয় তোমা- গেটিই সমাৰুে আমি বিয়ামক এই কথা লোকক চাবুকেৰে শাৰি দিছিল, কিন্তু ময় হলে ও কলে, আপোনাৰ পিয়ে আমাৰ ওপৰ অস|১৫ তোমালোক কাভাবিৰে শান্তি দিব। এই নীয় লি দি গল; এই হেতুকে সাপোনাৰ | পোইলোকৰলাৰ কথালৈ'কাণ নিদিলে; পিতৃয়ে আমাক যি অসহনীয় দল্যিকৰ্মত লগাই মিম, চীনোনীয়া অৰীয়াৰ মুখে নবটিৰ পুৰ দি, আৰু গহ্বৰ খুঁৱলি দি গল, আপুনি তাৰ | অবিমিক যিহোৱাই কোৱা আপোৰ ক্য কিছু লঘু কৰোক; তেতিয়া আমি আপোনাৰ | নিঃ কবিৰ অৰ্থে বিহোৱাৰ পৰা এই ঘটনা ৫ দাস হৈ থাকি। তাতে তে সিবিলাকৰু কলে, | ১০ হল। সতিয়া গোটেই অয়েলে ৰকি নি- তিন দিনলৈ দিন দিয়ে, তোমালোক এতিয়া বিলাক কথালৈ কণ নিদিয়া দেখিলে,তিয়া • যোৱা; তেতিয়া লোকবিলাক গুচি গৃল। পাছে লোকবিলাকে ৰক্ষা উত্তৰ সি কলে, দৰুদ ৰবিয়াম ৰই আপোন পিতৃ চলোন আম কিস আছে? যিমৰ পুত্ৰ আৰ মীয়াই এক কালত যি ব্যবিলাক তেওঁৰ আগত কোনো অধিকাৰ নাই; দোয়েল, আপোন থিয় হৈ থাকিছিল, মিৰিলাৰ লগত মণ আপোন তালৈ গুচি যোৱ; হে দয়ুদ, ফৰি স্বমলে, ময় সে লোকবিলাকক ভৰা এতিমা তুমি আপোন বংশলৈ চোৱা। তাতে লিবলৈ তোমালোকে কি পৰামৰ্শ দিয়া? তাতে। শ্ৰাল আপোন অপোন তালে এগিল। সিবিলাক তেওঁক কলে, আপনি যদি অতি ১০ কিঃ বিদায় নগৰবেৰিত বাস কৰা ইয়েলৰ লেইলোকবিলাক দাস হৈ শিবিলা বাতি| 'শাবিলাৰ ওপৰ লে, ৰহবিয়াৰ কৰা মাহিয়, অলি কথা কৈ সিবিলাকক উত্তৰ | ১৮ হৈ থাকিল। পাছে বিয়াম ৰাই বীম দিয়ে, তেন্তে সিবিলাক সদাকাললৈকে অপো | ৰবিোৰৰ অধ্যক্ষ অদৌৰাক পঠালত, গোটেই ৮ন দল হৈ থাকিব। কিকে বুবিলাকো ইয়েলে তেওঁলৈ এনেকৈ শিল দলিয়ালে, যে, বিল পাশ ৪ে ভাগ কৰি, আপোনাৰ। তেতে মলি; আৰু বিয়াম লাই যি বগত থিয় হৈ থকাতা ভেবে একে সমানে চালেলৈ পলাই যাব নিমিতে বেগবগিকে ভৰ দীঘল হো তেলিকে সৈতে মণ ১০ আপোনাৰ ত উঠল। এই ৰুপে ইস্ৰায়েল ১ৰিলে। তে সিবিলাক সুধিলে, আগোনাৰ দাদিৰ বংশৰ বিৰুদ্ধে বিজয় অৰি কৰিল, গিয়ে আমাৰ ওপৰ যি ৱিলি দি গল, তাৰা আলিকে লোৱেই আ। পাছে গোটেই কল কৰে বলি মমৰ আগত কোৱা সেই | লৰেলে যাবিয়াম ঘুৰি অব কথা কি দু লেৰিক আমি উত্তৰ দিবৰ নিমিত্তে পাই তেওক মণ্ডলীৰ এবলৈ মতই আমি ১ তোমালে কি পৰামৰ্শ দিয়াতাতে ভৰে গোটেইইত্ৰায়েলৰ গত রপাতিলে; তাতে এর শাম তার দীল এর এই ডেকা জেল বিদা ফৈদৰ বাহিরে, আল কেলেও বিলাক তেওঁকফল, আপোনাৰ পিতৃয়ে আমার দাদার বংশৰ পাছত চলে মহল। ওপর গলি দি গল, নিপুণ তার ২১ বিয়াম যেতিয়া ফিলিমলৈ আহিল, লিংকনাক বুলি সোনার আলোৱ, তেতির সলোমনর পুৰ বিয়াম এবীনলৈ না ললিক এই কর কের। রাপুনায় পানি নিবিংশর
পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৩৫৫
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই