পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৩৫৪

১ ললি। | }; ১৯-৪। নিদিয়ায় ওলাই পাণলৈ; আৰু | দু কল আহিল। তত দিয়াই আপা যায় লগত লৈ পাপ না লই তৰল। মাৰ গত এক সই হন কাপড় কি কি চিw কৰা। ৰজাৰ ওলৈ গল; ৰৌণ|•১ টিবি , ভেখৰ কফিল আৰু যাবিয়া ৰই কি এটা ঘৰ দিলে, আৰু গীবিকাৰ | বলে, তুমি ইয়াৰ দৰ ভেখ্য লোৱ; কিয়নো ১১ উপায় নিৰুপণ কষ্ট তা আজও দিলে। আৰ | নায়েলৰ ঈশ, যিহোৱাই এই ৰূপে কৈছে, হবে ফৰৌণৰ অগিত ইমান অধিক অ | দেখা,ময় লোনৰ হাত পা ৰাত কাঢ়ি লৈ পালে, যে,ৰাণে আপোন গা গুণি | ৩২ ফৈদ তোমাক কিম।.(কি মোৰ দাস ৰণিৰ শীয়েকে লৈছে তাৰু বিয়া দিলে। দয়াৰ কাৰণে, আৰু ইহায়েলৰ আটাই • পাছে তহপিনেৰ সীয়েকে বৎ মৰে। | দৈৰু মাৰ পা ময় মনোনীত কৰা যি এট, পুত্ৰ প্ৰসৱ কৰিলে; তাক পিয়নচে ৩ চালেৰ কাৰণেও তেওঁ এৰু ফৈদ পাৰ। কাৰণ প্ৰণৰ ঘৰতে পিয়াহ এড়াল; আৰু। সিবিলাকে মোক ত্যাগ কৰি, চীজোনীয়া- গন ফৰৌণৰ ঘৰক্তে ৰৌণৰ কোৱৰবিলাৰ বিলাক অতীৰে দেৱীক, মোৱা মাছ ১ মাঝত থাকিল। পায়ে দাস অপান পৰ দেৱঅক, আৰু অনেৰ সানবিলাক লি পিতৃবিলাকৰ লগত নিতি হোৱা, আৰু সনা কম দেৱতাক সেৱা কৰিলে; আৰু পতি বোৱা ম্য। কথা দিয়ে হাত | অপেন পিতৃ দায়দৰ নিচিনাকৈ, মোৰ দৃতি যনি ফৰৌণক ফলে, মোক বিদায় কি, ময়। যি ভাল তাক কৰিবলৈ, আৰু মোৰ বিধি ও ২২ আপোন দেশলৈ যাও। ভাতে ফৰৌনে অক। শাসনালীবিলাক পালন কৰিবলৈ নিবিলাকে কলে, যেৰ ইয়া তোমাৰ কি অৱ আছে, • মোৰ পথত চলা নাই। তথাপি ময় তেয় হাতিৰ যে, তুমি আপোন দেশলৈ যাবলৈ কয়ছ? পৰ গোইৰ মলম, কিমো অন্ন আৰু সি কলে, একোনো অভাৱ নাই; তথাপি মোক। বিধিবিলাক পান না কাৰণে ময় মনোনীত ' বিদায় কৰো। ৰামেৰ বালি দাদলৈ চাইতেনীয়াইকে ২৩ ঈগৰে চলোময় আৰ এনি শক্ত অৰ্থাৎ মানে মম তেওক অধিপতি পদ খিম। ি ইলিয়াপাৰ পুতেক ৰজেনিক উপ কলে; ডেল্প পুতেক হাৰ পৰ ৰা লৈ তোমাক নি অপোন এ চোবাৰ বলা হজেৰ পৰ ৩০ দিম, তোমাক বৰ লৈ কিম। মোৰ না। পলাই গৈছিল; আৰু যিকালত দায়দে চোধীয়া-। স্থাপন কৰি শিবিতে ময় মলানীত কবি- এতক আঘাত কৰিছিল, সেই কালত সি আপো:| চালেম নগৰৰ মাৰ মোৰ সৰুখে যেন মোৰ মাৰ লগত মানুহ গোটা দলৰ ওপৰত দলপতি। দাম দৰ এপি সদায় বলে, এইতে হৈছিল; পাছে সিহঁতে মোকলৈ গৈ তাত | তেওঁৰ পুতেকক এক দৈ দিম। আৰু ময় তোমাৰ বিশ্বাস কৰি, দমেচকৰ ওপৰ শাসনকৰিলে। এ কৰিম; তাতে তুমি আপোন ৰনৰ সনে ২৫ আৰু হদদে কৰা অপকাৰ বাহিৰেও, সি চলো- ইআৰ দৰ ৰাজত্ব কৰি, আৰু ইয়েল মমৰ গোটেই আধুৰ কলিত লায়েলৰ শত্ৰু | ৰণ হবা। আৰু যদি তুমি মোৰ দাস যুদে আছিল; আৰু লি ইয়েল বিন কৰিলে, কৰ নিচিনাকৈ মোৰ বিবি আ আ পালন আৰু অৰমিৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰলে। কবিলৈ, মোর বলে অতে মনযোগ ২৬ আৰু সরদতি থকা ইরিমীয় নব পূত্র করা, মোর পথ চলা, আৰু মোর দৃ যায়বিয়াম, চলোমর দাস আছিল; তেওঁৰ যি ভাল তাক ক্যা, তেতে ময় তোমাৰ লগত মকর নাম রুৱা, তাই বিধৱা তিরু; তেও থামি; আৰু ময় যেনেকৈ দায়দর নিমিত্তে ২০ রকার বিয়ে হাত দাখিলে। তেও রর বিরুড়ো কলে, তেনেকৈ তোমার নিমিত্তে এক দৃঢ় হাত তার কারণ এই। চলোমনে বলো | বংশ স্থাপন করি, আৰু তোমাক ইস্রায়েল নির্মাণ কৰিলি, আৰু আপোন পিতৃ দা-] ৩৯ জিম। সেই কাণত ময় দাদ, বংশক ও দর নগরর গা ঠাই এতো বড় করছিল। • দিম, কিন্তু সদকাললৈ নহয়। এই কারণে ২৮ সেই যাবিয়াম কাৰ্যর উপযুক্ত উশাহী পুরুষ চলোমনে আরবিয়ামকৰণ কৰিবলৈ বিচারি, আছিল; এতেকে চলোমনে সেই ডেকাক পরি কিন্তু বারবিয়াম উট বিচলৈ, মির রয় এমী দেখি, তেওঁক যোচে বংশর সকলো | চীকে চল পলাইল, আৰু চলোমমৃত্যু আয় বোৱ লোকৰ ওপৰত অধ্যক্ষ পাতিলে। | নোহোৱালৈকে দিতে থাকিল। পাছে যাবিয়াম যিলের পরা বাহিৰলৈ। | চলোমনর অতি বা গেলে যাওতে, চীলোনীয় অমিয় আৰীয়ে তেওঁক | কৰি, আৰু নিৰু জানে নয় বাটত লগ পালে; তেতির হিয়ার গাত নতুন | oীৱনরি পাত লিখা নাই। চামনে কাপড় আছিল; আৰু পারুত বিক। যিলেম নেই এপ টিশ 0