২২; ৪০-২৩;*১৯।] এলে কি,সিতেগোয়ৰিয় তলপাঠিল। য়ু শেষ্য। তেওঁ ৰীৰিলা ৫ ফিয়ি অতুমি মোক বলল তালি। | কটি
তুমি মোৰ বিৰুতে উনোৰ শোয় ১৩ এৰ দায় নিল। | এই কলি। বিষয় পুৰ দায় বা, তুমি মোৰ শত্ৰুবেৰকমোলৈপিটি নিমালা; পন্থাপিত মন, তাতে মোক বিন কাতাৰেক মত সং. যাৰেৰৰ আমিৰ, | হৰি কৰিলো। এলেৰ মত গান বা; সিহঁতে চলে, কি পৰিত্ৰাণ কৰো। ২ না ৰায় বিয়েৰ আসলে , কোনো গালি; জেৰ বা মোৰ চিবাত আলি; সিহঁতে যিহাৱালৈ ঢালে, কিন্তু তেওঁ ৩ য়ল ৰে বন, ব্ৰায়েৰ শিলাই | লিংক উৰ নিদিলে। | যেক ফলে, ৩ তাতে পৃথিবীৰ খুলিৰ নিচিনাকৈ শ! মনুহবিলাকৰ ওপাত যিনে মালে | সিহতকৰি কৰিলে; ৰা কয়, আৰু ৰা বোৰ দৰে ময় লিংক | যি অনেলৈ ৰাখি শাসন কৰে, | গকিলো, আৰু মৰ্দন কৰিলো। | ৪' তেওঁ সূৰ্য উদয় হোৱা ফালয় এৰ তুমি মোৰ লোকবিলাৰ বিবাদ প্য | দাবি , | মোকৰা ৰিলা; ৰা পাহত সুৰ মিত তুমি মোক মাতিবিলাৰ অধিপতি হবলৈ | পৃথিবীত তৃ গয়াল,
- ৰাখিলা;
মে নথ প্ৰতৰ শাশ। মোৰ অপৰিচিত একটি মোৰ দল। প ৰ আগত মে বংশ জেনে পৰিবিলাক মাৰ বশীত হল, নহয় নে? আমাকে নিতে যে আকা পালন • মিমো তে মোৰ লগত এ চিস্থায়ী কৰিলে। | নিয়ম স্থাপন কৰিলে; পাতিবিলাক বিলাহী হৈ, সেয়ে সম্পূৰ্ণ আৰ সত্য; অশোন আপন ৰ পৰ পি। কায় মোলৈ এতি কৰা মোৰ সকলো | ওলাইলি। পৰিত্ৰাণ আৰু মন তে উৎপ যিহোৱলী মোয় খিল ধণ্যক, | নৰি নে। মোৰ পৰিত্ৰাণৰ শিলাপ দৰ গৌৰ-1: বিআই তুলেপেলাব লই ৰিত হওক। প; | যি নাই মোৰ হৈ প্ৰতিকাৰ সাথে, কিয়নো সেইবোৰক হাতে ধৰা নেবায়, আৰু জাতিবিলাকক মোয় ৰি ত। বি যি মানুহে সেইবোৰ চুব, চপিৰ কৰে, সি লোহা আৰু বড়দাৰ কৰা হতি লৰ আৰু মোৰ শত্ৰুবেৰ আৰ পৰা মেক। উলিয়াই আনে, সেই ঈশ, গোৱা পাছে সেইবোৰ থকা ঠাইতে সেইবোৰু বিত হক; | ইৰে নিচেইকৈ পাড়া যাব। এনে কি, তুমি মোৰ বিয়ে ভাবেৰৰা ৮ হায়দৰ যিবিলাক বীৰ আছিল, সিবিলাকৰ | ওপৰত মোক তোলা, | মান এই। তবমোনীয়া যোচে-বচেং সেন- আৰু উপকাৰীতোৰৰ পৰাও মোক। পতিকিৰ অধ্য; তেও একে সময়তে বা কৰা আট শ লোকৰ অধিতে বড় চলালে। এইহেতুকে, যিহোৱা, ময় তিবিলাকৰ। তেওৰ পাছত অহাইয়া দেয়ৰ পুত্ৰ ইলিয়া- | মত তোমাৰ ধন্যবাদ কৰি, ৰ; যি কালত দায়দৰ তিনি অন বীৰপুৰুৰে আৰ তোমার নাম উলেশ প্রশংসার গান যলৈ গো খোৱ পলীয়াৰিলাকক ইতিকিং | ষ। করছিল, আৰু যি সময়ত ইস্রায়েল তোক | কোন কমপিরিণ , বিলাক লৈ উঠি গৈছিল, সেই কাল শোনা নক এয়ার;T দা লগ এক সেই জিনিস কাললৈকে দা আৰু তে শামা ও এন; যে আ হাত ও | মালৰে পৰিলাৰু এঘ্য - 38
