২চমূলে। ১৯; ১২-৩। ত্ৰায়েলৰ নিবেদন যাৰ ভি উপস্থিত হল; জাননা কোকোৰ প্ৰাণদণ্ড হোৱা উচিত কিনা, এতেকে তেওঁক আপোন গৃহ ল ওতোটাইহিবলৈ। আজি যে ময় ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত য় হলো , তোমালোক কিয় সকলোকৈ পাপড়িছাইক?|২৩ ইয়াক জামে ময় জানা নাই? পায়ে মাই ১২ তোমালোকেই মোৰ ভাই মোৰ ছড়িয়ে হাড়, চিমিয়ীক কলে, তোমাৰ প্ৰাণদণ্ড মহ; এই আৰু মৰে ম; তেন্তে তোমালোকে কি বুলি ৰয়াই তাৰ আগত শপথ কলি। ওzতটাই নিবলৈ কিয় সকলোকৈ পাছ পড়ি- পাছে চৌলৰ মাতিয়েক মফীবোচভৰাৰ ১৩ মাইক। আৰ তোমালোকে অনাচাকে কব। সৈতে সাক্ষাৎ কৰিবৰ অনোমিলি; বা তুমি জানো মোৰ হাতুৰে হাড় আৰ মৰে ওলাই যোৱা দিনাৰে পৰা কুশলেযলৈ উল ম নোহোৱা। তুমি যদি মোৰ সাক্ষাতে চিৰ- অহা দিনলৈকে তেওঁ আপোনাৰ ৰিযোৱা নাই, কাললৈকে যোৱাবৰ ববিত প্ৰধান সেনাপতি তেৰ গোক দুটা মাই আৰু কাপড়ে যোবা নোহোৱা, তেখেৰে মোক অমুকতামুক,আ২৫ নাই। তেওঁ বিচালেমলৈ ৰজাক দেখা কলৈ ১৪ তাতকৈয়ো অফিক দশ দিক। আৰু তেওঁ যি আবিলত, বই তেওঁক কলে, হ মনে, • দাৰ সকলো লোকবিলাকৰ মন ফুৰাই এখন |২৬ তুমি মোৰ গত কিয় নগলা। তাতে তে উৰ লোেকৰ মন যেন কৰিলে; তাতে সিবিলাকে কৰি কলে, হে মেৰ এ মহ , মোৰ দাসে বুজালৈ এই কথা কৈ পালে, বোলে, আপুনি মোক প্ৰবঞ্চনা কৰিলে; কাৰণ আপোনাৰ এই • আৰু আপোনাৰ দালবিলাক পুনৰায় উভটি দাসে কৈছিল, ময় গাখ সজোৱাই তাৰ পৰ ১৫ অকে; তেতিয়া ৰাই উভটি আহি যদ্দন উট, মহাৰজিৰ লগত যম; কিয়নো আগোনাৰ পালে। সেই সময়তে যিদাৰ লোকবিলাকে |২৩ এই আসখোড়া। লিমোৰ এ মহাৱাৰ আগত, ৰাক যদ্দন পাৰ কৰি আগ বঢ়াই আনিবলৈ আপোনাৰ এই দশ বনাম কলে; কি গিলগললৈ গল। মোৰ প্ৰভু মহাৰাজ ঈশৰ দূতৰ তুল্য; এতেকে ১৬ তেতিয়া দাদ ৰজক আগ বাবৰ অৰ্থে ব্য। আপোনাৰ দৃষ্টিত যিহকে ভাল দেখে, আপনি ৰীমনিবাসী গেৰাৰ পুতেক বিনামীনীয়া চিমি-২৮ তাকে কৰে। কিয়নো মোৰ প্ৰভু মহাৰা খ্ৰীয়ে লড়খেদাকৈ বিয়াৰ লোকবিলাকৰ লগত। | সাতে মোৰ সকলো পিতৃবংশ কেৱল মৃত্যুৰ ১০ গল। আৰু তেওঁৰ লগত বিমামীনীয় এক যোগ্য ছিল,তথাপি আপুনি আপোনাৰযেত • হাজাৰ লোক, আ চৌলৰ বংশৰ দাল চীব নে তুৰ্বোতাবিলাৰ মত আপোনা এই আৰু তাৰ লগত পুতেক পোষেৰটা, আৰু বন্দী দাৰক বলা; এই হেতুকে ৰক্ষাৰ আগ আৰু বিশটা আছিল; সিহঁতে ৰাত সাফাতে বেগাই। কাৰোক্তি কৰিবলৈ মোৰ কি অধিকাৰ আছে। ১৮ যমলৈ নাৰি পাৰ হল। তেতিয় পাৰ কৰা; তাতে ৰৱাই তেওঁক কলে, তুমি এতিয়াও আলো- নাওখন ৰজাৰ পৰিয়ালবিলাকক পাৰ কৰিব। নাৰ কথা আৰু কিয় কৈ আছ? ময় দ্বৈ, নিমিত্তে, আৰু তেওঁ যি ভাল দেখে, তাকে কবিৰ| তুমি আৰু চীষা, দুয়ো সেই মাটা আগ বাটি কাৰণে সিপাৰলৈ নিয়া হৈছিল। আৰু ৰজাই লোৱা। তেতিয়া মীবোচতে বাক কলে, যনি পাৰ হবাৰ সময়তেই গেৰার পুতেক সেই সি সকলোকে লওক; কারণ মোর প্রভু মহাৱাৰ ১৯ চিমিয়ী রঙ্গার আগত দীঘল হৈ পড়িল,আৰু তেও। কুশলে আপোন গৃহলৈ উলটি আলি। রাক কলে, মোর প্রভুৱে মোক অপরাধী বুলি|৩১ পাছে গিলিয়দীয়া বর্জিতে লেগেলীম পর গণনা নকরিব; মোর প্রভু মহারায় যিফালে| আমি, যদ্দন, সিপারে আং বাই এবলৈ মৰ পৰা ওলাই অহা বিনা আপোনাৰ এই দাসোরার লগত যদ্দন পার হল। সেই বলি যি অকর্ম করিছিল, তাক আপনি লোৱণ করি | অতি বড়া, আণ বছর বয়সীয়া, আৰু র মা- • মনত মেরাখিব। কিয়নো ময় যে পাপ করিলো, নয়িমত থকা কালত তেওঁ আৰু আহার যোগাই তাক আপোনার এই দলে জানিছে; এইহেতুকে ছিল; কারণ তেও অতিশয় বড় লোক আছিল।
- মোর প্রভু মহারাজক অপি বঢ়াই নিবলৈ যোচে-1 ওপারে রজাই জিলয় কলে, তুমি মোৰ লগত
ফর সকলে বংশৰ মাৰত প্ৰথমে ময়েই আমি | পাহৈ আহা, ময় তোমাক যিকালেমত মোর ২১ নামি আহিব। কিন্তু চার পুত্র অনীচয়ে| ৩৪ লগত প্রতিপালন করিম। কিন্তু বলিন্ত বৰু উত্তর দি কলে, সেই মিমিতেই মালা চিমিয়ীরা কলে, মোর আয়ুব আৰু কিমান দিন আছে প্রাণদণ্ড নহব। কারণ সি যিহোর অতিরিক্ত | যে, ময় মহাৱাৰ লগত বিচালেমলৈ উ ২২ জনক শাও দিছিল। তাতে দাদে কলেবে|• যম। এতিয়া মোৰ আণ বছর বয়স; মঙ্গল
- চত্বয়ার পুতেকবিলাক, তোমালোকৰ লগত মোর | বেয়া ভেদ করিব মাননা পারে; বা যি কোন
কি সম্পর্ক আছে যে আজি তোমালোক মোর | ফরে, আৰু যি পান করে, আপোনার দাম বিকারী ছৈয়? আ িায়লর মা। জাগো তার কি সোৱাদ ফুৰিব পান। এ 26
